Sálmarnir 102
1 Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
Yahweh Pakai kataona ngai in! Ka ngeh nahi neisanpeh in.
2 Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
Kei a kon in kiheimang hih'in, kahahsat phatleh khohsah tah'in neingaipeh in, kangaichat phatleh neihin gelkhoh in,
3 Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
Ajeh chu kahinkho hi meikhu bangin abeipai jitai, kagu kachang hi asadohji tai.
4 Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
Kalungsung hi anadohjin hamhing bangin agolha jitai, chutengle chun kagilkel jong abeipaiji tai.
5 Ég er ekkert nema skinn og bein.
Ajeh chu lunggim a kakhoisat sat jeh'in kavun le kagu hobou kahitai.
6 Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
Keima neldi gam a sumbupi toh kabangtai, gamlatah gamthip gam a sumbupi noutoh kabangtai.
7 Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
Keima kahah khovahjin, inting vumma vacha changkhat seh lunghel tah-a um kabange.
8 Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
Kagal miten sun nilhum in eitaitom jingun, amahon eisamseuvin eitaitom jingun ahi.
9 Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
Keima buneh jong vutvai jeng ahitai. Kadon na sunga jong kamitlhi alonglut tai.
10 Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
Nalunghan na le nagimbol nachun eidom sang in eipaidoh tai.
11 Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
Kahinkho hi nilhah lang nilep bangin achemang loijitai. Keima hampa bangin kagop lhaloi jitai.
12 en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
Ahinla Yahweh Pakai nangvang nalaltouna a natoujing ding ahi. Naminthan na akhang khanga chelhajing ding ahi.
13 Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
Nangma hung kipat in natin Jerusalem hi nahin khoto ding ahi. Tuahi nangnam na khohsah phat ahin, tuhi na kitepna dungjui a mi kithopi phat ahi.
14 Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
Ajeh chu namiten bang'a song jouse angailu uvin chuleh lamlenna vutvai hojeng jong angaisang'un ahi.
15 Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
Chujouteng leh chitin namtin ten Yahweh Pakai ang-a kithing thingding ahi,
16 því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
Ajeh chu Yahweh Pakai in Jerusalem ahin thahsem kitding chutengle Ama aloupina-a hung kilang ding,
17 Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
Aman tahlelte taona ahin sanding Aman angaichat hou asanpehding ahi.
18 Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
Khonunga khangthahho dinga kijihlut pehding hitiachu tua pengloulai hon Yahweh Pakai chu ahin thangvah dingu ahi.
19 Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
Yahweh Pakai in van muntheng a kon a ahin vetsuh ding, Aman van a kon a leiset hi ahin vetsuh ding
20 Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
songkul tangte khoisatna ajahding thidinga themmo kichanho alha doh dinga,
21 Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
hiteng chuleh Yahweh Pakai minthanna chu Zion a lopna umding, chule Jerusalem a kithangvah ding ahi.
22 Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
Mihonpi tamtah chu ahung ki khopkhom teng leh leng gam hojouse chu Yahweh Pakai chibai boh a hungdiu ahi.
23 Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
Aman kaban thahat akim laitah avolhun kahinkho asuchomtai.
24 En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
Hinla keiman Ama kakouvin, Oh Yahweh Pakai tonsot a hingjing kakhandon laitah ahin kahinkho lahih'in.
25 Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
Kum tamtah achetai, nangin hiche leiset leibul nana lhungdoh'in, vanhohi nakhut tah'in nanasemdoh in,
26 Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
hihojouse hung mangthah ding ahinlah nang tonsotna nahinjing ding ahi, amaho ponlui bangin hungvui lhantin, Nangin amaho chu von banga nakhelding chujouteng napai mangdiu ahi.
27 En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
Hinla Yahweh Pakai nangvang abang chu nahijingin ahi.
28 En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“
Nangma mite chate jouse lungmong a umdiu ahi. Achate chateho chu na-anga hung khanglen diu ahi.
