Sálmarnir 10
1 Drottinn, hvers vegna ert þú víðs fjarri og gerir ekkert í málinu?! Hvers vegna felur þú þig þegar ég þarfnast þín svo mjög?
Why do you stand far off, Yahweh? Why do you hide yourself in times of trouble?
2 Komdu og lækkaðu rostann í hinum hrokafullu og illgjörnu sem ofsækja lítilmagnann. Láttu illskubrögð þeirra koma þeim sjálfum í koll!
In arrogance, the wicked hunt down the weak. They are caught in the schemes that they devise.
3 Því að þessir menn stæra sig af illsku sinni, hæða Guð og hrósa þeim sem Drottinn fyrirlítur. Að safna auði er þeirra hjartans mál.
For the wicked boasts of his heart’s cravings. He blesses the greedy and condemns Yahweh.
4 Þessir vondu og sjálfumglöðu menn virðast halda að Guð sé ekki til. Að leita Guðs, það dettur þeim ekki í hug!
The wicked, in the pride of his face, has no room in his thoughts for God.
5 En samt ná þeir árangri og óvinir þeirra lúta í lægra haldi fyrir þeim. Þeir vita ekki að refsing þín bíður þeirra.
His ways are prosperous at all times. He is arrogant, and your laws are far from his sight. As for all his adversaries, he sneers at them.
6 Sá hrokafulli segir: „Hvorki Guð né menn geta stöðvað mig, ég mun finna einhverja leið!“
He says in his heart, “I shall not be shaken. For generations I shall have no trouble.”
7 Munnur hans er fullur af formælingum, lygi og ofbeldi. Hann hrósar sér af illum áformum.
His mouth is full of cursing, deceit, and oppression. Under his tongue is mischief and iniquity.
8 Slíkir menn læðast í skúmaskotum borgarinnar og myrða þann sem fram hjá gengur.
He lies in wait near the villages. From ambushes, he murders the innocent. His eyes are secretly set against the helpless.
9 Eins og ljón sitja fyrir bráð sinni, sitja þeir fyrir fátæklingnum, tilbúnir að hremma hann. Þeir leggja snörur fyrir fórnarlömb sín, veiða þau í net.
He lurks in secret as a lion in his ambush. He lies in wait to catch the helpless. He catches the helpless when he draws him in his net.
10 Hinir ólánssömu undrast mátt þeirra og falla fyrir skeytum þeirra.
The helpless are crushed. They collapse. They fall under his strength.
11 Þeir segja við sjálfa sig: „Guð sér þetta ekki, og hann mun aldrei komast að því.“
He says in his heart, “God has forgotten. He hides his face. He will never see it.”
12 Drottinn, rís þú upp! Refsa þeim, ó Guð! Gleymdu ekki fátæklingunum né öðrum sem eiga bágt.
Arise, Yahweh! God, lift up your hand! Don’t forget the helpless.
13 Hvers vegna lætur þú illmennin sem spotta þig, ganga laus? Þeir halda að þú munir aldrei refsa þeim.
Why does the wicked person condemn God, and say in his heart, “God won’t call me into account”?
14 Drottinn, þú sérð verk þeirra. Þú þekkir öll þeirra brögð. Allt það böl og hryggðina sem þeir hafa valdið, gjörþekkir þú! Refsaðu þeim Drottinn, og það strax! Drottinn, hinn bágstaddi treystir á þig og þú ert kallaður stoð lítilmagnans.
But you do see trouble and grief. You consider it to take it into your hand. You help the victim and the fatherless.
15 Brjóttu armlegg illgjörðamannanna. Veittu þeim eftirför uns enginn er eftir orðinn.
Break the arm of the wicked. As for the evil man, seek out his wickedness until you find none.
16 Drottinn er konungur um aldir alda! Þeim sem elta aðra guði verður útrýmt úr landi hans.
Yahweh is King forever and ever! The nations will perish out of his land.
17 Drottinn, þú þekkir vonir hinna hógværu. Vissulega munt þú heyra hróp þeirra og hugga hjörtu þeirra.
Yahweh, you have heard the desire of the humble. You will prepare their heart. You will cause your ear to hear,
18 Þú munt láta munaðarlausa og alla kúgaða ná rétti sínum, svo að mennirnir – þeir eru bara mold – beiti ekki lengur ofbeldi.
to judge the fatherless and the oppressed, that man who is of the earth may terrify no more.
