Sálmarnir 10
1 Drottinn, hvers vegna ert þú víðs fjarri og gerir ekkert í málinu?! Hvers vegna felur þú þig þegar ég þarfnast þín svo mjög?
Why, Yahweh, do you stand far off? Why do you hide yourself in times of trouble?
2 Komdu og lækkaðu rostann í hinum hrokafullu og illgjörnu sem ofsækja lítilmagnann. Láttu illskubrögð þeirra koma þeim sjálfum í koll!
Because of their arrogance, wicked people chase the oppressed; but please let the wicked be trapped by their own schemes that they have devised.
3 Því að þessir menn stæra sig af illsku sinni, hæða Guð og hrósa þeim sem Drottinn fyrirlítur. Að safna auði er þeirra hjartans mál.
For the wicked person boasts of his deepest desires; he blesses the greedy and insults Yahweh.
4 Þessir vondu og sjálfumglöðu menn virðast halda að Guð sé ekki til. Að leita Guðs, það dettur þeim ekki í hug!
The wicked man has a raised face; he does not seek God. He never thinks about God because he does not care at all about him.
5 En samt ná þeir árangri og óvinir þeirra lúta í lægra haldi fyrir þeim. Þeir vita ekki að refsing þín bíður þeirra.
He is secure at all times, but your righteous decrees are too high for him; he snorts at all his enemies.
6 Sá hrokafulli segir: „Hvorki Guð né menn geta stöðvað mig, ég mun finna einhverja leið!“
He says in his heart,” I will never fail; throughout all generations I will not meet adversity.”
7 Munnur hans er fullur af formælingum, lygi og ofbeldi. Hann hrósar sér af illum áformum.
His mouth is full of cursing and deceptive, harmful words; his tongue injures and destroys.
8 Slíkir menn læðast í skúmaskotum borgarinnar og myrða þann sem fram hjá gengur.
He waits in ambush near the villages; in the secret places he murders the innocent; his eyes look for some helpless victim.
9 Eins og ljón sitja fyrir bráð sinni, sitja þeir fyrir fátæklingnum, tilbúnir að hremma hann. Þeir leggja snörur fyrir fórnarlömb sín, veiða þau í net.
He lurks in secret like a lion in the thicket; he lies in wait to catch the oppressed. He catches the oppressed when he pulls in his net.
10 Hinir ólánssömu undrast mátt þeirra og falla fyrir skeytum þeirra.
His victims are crushed and beaten down; they fall into his strong nets.
11 Þeir segja við sjálfa sig: „Guð sér þetta ekki, og hann mun aldrei komast að því.“
He says in his heart, “God has forgotten; he covers his face; he will not bother to look.”
12 Drottinn, rís þú upp! Refsa þeim, ó Guð! Gleymdu ekki fátæklingunum né öðrum sem eiga bágt.
Arise, Yahweh! Lift up your hand, God! Do not forget the oppressed.
13 Hvers vegna lætur þú illmennin sem spotta þig, ganga laus? Þeir halda að þú munir aldrei refsa þeim.
Why does the wicked man reject God and say in his heart, “You will not hold me accountable”?
14 Drottinn, þú sérð verk þeirra. Þú þekkir öll þeirra brögð. Allt það böl og hryggðina sem þeir hafa valdið, gjörþekkir þú! Refsaðu þeim Drottinn, og það strax! Drottinn, hinn bágstaddi treystir á þig og þú ert kallaður stoð lítilmagnans.
You have taken notice, for you always see the one who inflicts the misery and sorrow. The helpless entrusts himself to you; you rescue the fatherless.
15 Brjóttu armlegg illgjörðamannanna. Veittu þeim eftirför uns enginn er eftir orðinn.
Break the arm of the wicked and evil man. Make him account for his evil deeds, which he thought you would not discover.
16 Drottinn er konungur um aldir alda! Þeim sem elta aðra guði verður útrýmt úr landi hans.
Yahweh is King forever and ever; the nations are driven out of his land.
17 Drottinn, þú þekkir vonir hinna hógværu. Vissulega munt þú heyra hróp þeirra og hugga hjörtu þeirra.
Yahweh, you have heard the needs of the oppressed; you strengthen their heart, you listen to their prayer;
18 Þú munt láta munaðarlausa og alla kúgaða ná rétti sínum, svo að mennirnir – þeir eru bara mold – beiti ekki lengur ofbeldi.
You defend the fatherless and the oppressed so that no man on the earth will cause terror again.
