Matteus 9
1 Jesús steig því aftur út í bátinn og þeir héldu yfir vatnið til Kapernaum, heimabæjar hans.
Pu u Yesu akhingila mundiboti, pwakhalovoka nukhufikha mumbunchege uwamyave.
2 Ekki var liðin löng stund er menn báru lamaðan mann til hans á dýnu. Þegar Jesús sá trú þeirra sagði hann við veika manninn: „Vertu hughraustur, vinur minn. Ég hef fyrirgefið þér syndirnar.“
Lola, pakhincha avanu vagegile umunu uvyafwe eiganji vugoninche pa khihaga puvakhapimba. Pu uYesu akhaluvona ulweideikho lwavo. u Yesu akhambula utamu ula akhata, “Manango uve nuluhekhelo weikanganche, usyeikhiliwe inongwa nchakho”
3 „Guðlast!“hugsuðu fræðimenn Gyðinganna, sem þarna voru staddir. „Þessi maður heldur þó ekki að hann sé Guð?“
Lola, pu avamanyi vakalata vaninie vakhinchofanja munumbula nchavo, vakhata uyu eikhubeiga lweli unguluke”
4 Jesús vissi hvað þeir hugsuðu og spurði því: „Hvers vegna hugsið þið illt?
U Yesu akhagamanya amasege ugu visaga pwa khata, “Khikhi musaga uvuvivi munumbula ncheinyo?
5 Er erfiðara að fyrirgefa syndir mannsins en að lækna hann?“Síðan sneri hann sér að lamaða manninum og sagði: „Ég segi við þig, til þess að sanna að ég hef vald hér á jörðu til þess að fyrirgefa syndir: Stattu upp! Taktu dýnuna þína og farðu heim til þín!“
Pu lilele leileikhu neigate usyeikhiwe inongwa nchakho nukhuta ima ugendage?'
Puleino mulumanye ukhuta umwana vanyamunu veimwene uveisyeikhila inongwa (Pu ikhumbula ula utamu) hega weitwikhe eikhihaga khyakho ulutage khukaya yakho.”
7 Maðurinn spratt á fætur og flýtti sér heim!
Pu umunu ula uveifwele eiganji akhima nukhuhega ukhuluta khukaya ya mwene.
8 Ótti greip fólkið þegar það sá kraftaverkið gerast þannig fyrir augum sér, og það lofaði Guð fyrir að hafa gefið manni slíkt vald.
Pu ikhipuga khya vaanu khyooni vavile valolile ndavule puvakhadwada hange nukhuginia uNguluve uvei avapeile avanu amakha aga leidavule.
9 Jesús lagði nú af stað niður veginn og sá þá Matteus, skattheimtumann, sitja hjá skattstofunni. „Komdu og vertu lærisveinn minn, “sagði Jesús við hann. Matteus stóð þegar á fætur og fylgdi honum.
Pu uYesu avile eigeinda ukhuhuma pala akhambona umunu eilitawa ale vei Mathayo, atamile pavusangunchi wa songo. Pu akhambula, “Ung'ongage une” Voope akhima nukhukonga.
10 Síðar voru Jesús og lærisveinar hans saman í boði (heima hjá Matteusi). Meðal gestanna voru margir sem höfðu illt orð á sér, svo sem alræmdir svindlarar.
Pu u Yesu avile atamile pasi ukhuta alavukhe eikhya khulya munyumba, vakhincha avasangunchi va songo vuviingi na vanu avatula nogwa vakhalya pupaninie nu Yesu eikhya khulya hange na vavakonge vamwene.
11 Nú var faríseunum nóg boðið og þeir spurðu lærisveinana: „Hvers vegna umgengst meistari ykkar slíka menn?“
Pu avafalisayo vavile valolile ndavule, puvakhavavala avakongi vakhata “Khikhi umanyisi veinyo ahanga eikhyakhulya navusangunchi va songo na vanu avatula nongwa?”
12 Jesús varð fyrir svörum og sagði: „Vegna þess að heilbrigðir þurfa ekki læknishjálp, heldur hinir sjúku!“
U Yesu avile apulikhe ewo na vope pu akhata “Avanu vavosavatamu vukafu pa mbeili vusavilonda unyakhuvayavila, pu vala vavo vatamu vu avo veilonda unyakhuvaya veila.
13 Síðan bætti hann við: „Farið og reynið að skilja þetta biblíuvers: „Það eru ekki fórnir ykkar eða gjafir sem ég þrái – heldur að þið sýnið miskunnsemi.“Ég kom til að leiða synduga menn til Guðs, en ekki réttláta.“
Pupanogile mulute mukhamanyile khukhuta khikhi amamenyu aga, “Nilonda eikhisa sanilonda isadakha ya nekhelo.
14 Dag einn komu lærisveinar Jóhannesar skírara til Jesú og spurðu: „Hvers vegna fasta lærisveinar þínir ekki? Það gerum við og farísearnir líka.“
Leino puvukhincha avakongi va Yohana vakhavuncha vakhata, “Khikhi ufwe nava Falisayo khikhe tukhufilekha ifinu ukhulya, pu avakongi vakho savikhufilekha?”
15 „Haldið þið að vinir brúðgumans séu hryggir og fastandi meðan hann er hjá þeim?“spurði Jesús. „Að því kemur að ég verð tekinn frá þeim, og þá fá þeir nægan tíma til að fasta.
U Yesu akhavavula akhata, avanu vavo veilangiwe khuvulegulani puvisusuvalaga ndakhikhi vuvalei nutegula ndala? Lakini siku zinakuja ambapo Bwana arusi atachukuliwa kutoka kwao, na ndipo watakapofunga.
16 Hver haldið þið að bæti gamla flík með efni sem á eftir að hlaupa? Bótin mundi rifna frá og gatið verða enn þá stærra en áður.
Asikhuli umunu uveivekha eikhikata eikhipya pa mwenda unkulu, ulwa khuva khila eikhikata ekhipya khipapukha pamwenda unkulu.
17 Og hver notar gamla vínbelgi undir nýtt vín? Gömlu belgirnir láta undan þrýstingnum og springa, vínið fer allt niður og belgirnir eyðileggjast. Nei, við notum nýja belgi undir nýtt vín og þá varðveitist hvort tveggja.“
Vusikhuli avanu avaviveikha unekhe ugwa masilu puvidudeileila mupakho unkulu, einave viveikha ifipakho fila pufiniefukha amasilu gidudeikha. Ndeili unekhe gwa masilu vidudeila mumipakho eimipya eigya musilu, pu fyoni fiva finonu vuvule.
18 Rétt í þessu bar að forstöðumann samkomuhússins. Hann kraup að fótum Jesú og sagði: „Litla dóttir mín er nýdáin, en þú getur kallað hana aftur til lífsins ef þú vilt koma og snerta hana.“
U Yesu avile aleipakhuvavula inchi lola pwakhincha umbaha vava manyisi pwaleikhufu gafuga pu Yesu aleikhuta, “Umwaleivango afwile akhaseikhi akha leino, puwinche siwo uveikhe eikhivokho khyakho pamwene pu inchukha iva mwumi.
19 Meðan Jesús og lærisveinar hans voru á leið heim til forstöðumannsins,
Pu uYesu akhima akhanda ukhukonga navakongi va mwene vakhalongonjana.
20 læddist kona sem þjáðst hafði af blæðingum í tólf ár, að baki honum og snerti fald yfirhafnar hans.
Pu lola, udala umo uvei ale khwimali eimyakha eikhinchigo neigeiveili akhahegelela pa Yesu khusana pu akhabasya eikhilundwa khya mwene khu malunde.
21 Hún hugsaði: „Ef ég aðeins get snert hann, þá mun ég læknast!“
Pakhuva ainchofanjinche munumbula ya mwene akhata, “Puninave nikhwabasya khyene eikhilundwa khya mwene punipona.”
22 Jesús sneri sér við og sagði við hana: „Dóttir, vertu ekki kvíðin! Trú þín hefur læknað þig!“Frá þeirri stundu var hún heilbrigð.
U Yesu pwakhava munu vakhusye tukha khusana pwakhambona akhata, “Mwaleivango weikanganche einumbula ulweideikho lwakho lukhuponinche.
23 Þegar Jesús gekk inn í hús forstöðumannsins og sá alla í uppnámi og heyrði útfarartónlistina,
Pu uYesu avile afikhe khukaya ya mbaha vava manyisi puakha vavona ikhipuga khya vanu nava nkhuva fiwiwi ni nyovelo imbaha.
24 sagði hann: „Út með allt þetta fólk! – Litla stúlkan er ekki dáin, hún sefur.“Þá hló fólkið og gerði gys að orðum hans.
Pu akhata, “Muhege apa pakhuva umanango safwile, pu agonelile vuvule. Pu avene vakhahekha nu khubeida.
25 Loksins tókst þó að koma fólkinu út. Jesús gekk að rúmi litlu stúlkunnar og tók í hönd hennar. Við það reis hún upp og varð heilbrigð á sömu stundu!
Avanu vala vavile vahumile khunji, pu u Yesu akhingeila khugati akhamwibata eikhivokho umwana ula akhima.
26 Fréttir af þessu stórkostlega kraftaverki bárust um allt héraðið.
Pu einongwa inchi nchikha daala nukhupulikhikha mukhilunga khyoni eikhavanhenge vula.
27 Tveir blindir menn eltu Jesú þegar hann yfirgaf hús forstöðumannsins og hrópuðu: „Sonur Davíðs konungs! Vertu okkur miskunnsamur!“
U Yesu vuahumile pala iluta khuvunye pu avanu vaveili avabofwile amiho vakhincha, vakhakonga, puvakhava vanu vakhyova nukhuta, “Vei mwana va Daudi, utuleileilage eikhisa.”
28 Þeir fóru alla leið inn í húsið þar sem hann dvaldist. Jesús spurði þá: „Trúið þið að ég geti gefið ykkur sjónina?“„Já, herra“, svöruðu þeir, „við trúum því.“
U Yesu avile ingile munyumba vala avabofwile amiho vakhincha khwa Yesu, pu akhavavula akhata, “Mukweideikha ukhuta nikhimanyile ukhuvomba einchumsagile?” Pu avene vakhambula vakhata “Ena, Nkuludeva”
29 Þá snerti hann augu þeirra og sagði: „Verði ykkur að trú ykkar.“
Pu u Yesu akhavabasya amiho gavo akhata “Vuyeivombekhe ewo nduvumweideikhe ulweidekho lweinyo.”
30 Á sömu stundu fengu þeir sjónina! Jesús bannaði þeim stranglega að segja frá þessu,
Pu amiho gavo gakhadeindukha. Nu Yesu pwakhavataneila fincho ukhuta, “Mweilolelage umunu na yumo alekhe ukhulumanya inchivombikhe khulyumwe.”
31 en eigi að síður báru þeir söguna um allan bæinn.
Pu leino avanu vala vakhahega vuva humile khunji puvaleikhuva vula avanu voni vakhalumanya mukhilunga eikhya vunchenge wooni.
32 Þegar Jesús var að fara þaðan mætti hann manni sem var mállaus vegna þess að illur andi var í honum.
Pu vavile viluta lola pwavanu vakhagega umunu uveisinchova ahuliwe ndu munu avaleikhinunu, ulwa khuva ale ni mepo imbivi.
33 Jesús rak illa andann út og þá talaði mállausi maðurinn. Fólkið varð forviða og hrópaði: „Aldrei höfum við séð neitt þessu líkt!“
Imepo imbivi nchavile nchihegile pu akhanda ukhunchova, avale pa khipuga vakhaswiga fincho nukhuta eili satugele tuleivone mu Israeli.
34 En farísearnir sögðu: „Hann getur rekið illu andana út af því að hann er sjálfur með illan anda. Sjálfur Satan, konungur illu andanna, er í honum!“
Pu leino avafalisayo puvaleikhuta ihumya imepo imbivi mumakha gambaha va mepo imbivi.”
35 Jesús ferðaðist nú til allra bæja og þorpa á þessum slóðum.
Pu uYesu pwaleikhunchungula mbunchenge uvuvaha nuvudebe akhamala wooni vuimanyisya munyumba nchavo inchakhwisayila pwaleikhuvavula inongwa inonu inchaludeva pwalikhuvania avanu voni avuvale vatamu nuvulemale uvuleipapingi.
36 Hann kenndi í samkomuhúsum og flutti gleðiboðskapinn um guðsríkið. Hvar sem hann kom læknaði hann fólk af hvers konar sjúkdómum. Hann kenndi í brjósti um mannfjöldann sem til hans kom, því fólkið sá enga lausn á vanda sínum. Það var eins og hjörð án hirðis.
Vu avile akhuvalola eikhipuga khya vanu akhava kolela eikhisa ulwa khuva vatokhile nukhwihasania ndi ng'osi inchilimbula deimi.
37 Jesús sagði þá við lærisveina sína: „Uppskeran er mikil en verkamennirnir fáir.
Pu akhavavula avakongi vamwene akhata. “Imbene nyingi fincho pu leino avabeni vadebe.
38 Biðjið því hann, sem ræður uppskerunni, að senda fleiri verkamenn út á akrana.“
Pu leino mudovage khu mwene mbene avasuhage avabeni mumbene ya mwene.”
