Markús 8
1 Dag einn um þessar mundir safnaðist mikill mannfjöldi að honum og nú varð fólkið matarlaust á ný. Jesús kallaði þá saman lærisveinana til að ræða málið.
Hagi ana knafina maka veamo'za mago'ene eritru hazageno, ne'zana omanegeno, Jisasi'a amage'ma nentaza disaipol naga ke hige'za ageno anage huno zamasmi'ne.
2 „Ég finn til með fólkinu, “sagði hann. „Nú hefur það verið hér í þrjá daga og allur matur er upp urinn.
Nagra ama vea krerfagura nasunku huzmantoe. Na'ankure zamagra tagufa kna nagri'enena mani'zageno, ne'zama ne'zana omane'ne.
3 Ef ég sendi það heim matarlaust mun það örmagnast á leiðinni, því margir eiga langt heim.“
Nagrama huzmantesuge'za kuma zimirega zamaga'ma netesige'za vanu'za, mago'amo'za afeteti e'nazanki'za kantega utraka hugahaze.
4 „En er nokkurn mat að finna hér í óbyggðinni?“spurðu lærisveinarnir.
Hige'za Agri amage'ma nentza disaipol naga'mo'za anankemofo nona'a anage hu'za asami'naze, vahe omani mopafi mani'nonanki inantegati ne'zana erizamisunke'za neganare hugahaze?
5 „Hvað eigið þið mörg brauð?“spurði hann. „Sjö, “svöruðu þeir.
Hazageno Jisasi'a huno, Nama'a breti eri'naze? huno zamantahigege'za, 7ni'a breti eri'none,
6 Þá sagði hann fólkinu að setjast niður. Síðan tók hann brauðin og þakkaði Guði. Hann braut þau í sundur, rétti lærisveinunum og þeir síðan fólkinu.
hazageno, Jisasi'a ana maka veara mopafi maniho huno zamasamige'za manizageno, 7ni'a bretia erino Anumzamofo susu hunteteno, tamanasino amage'ma nentaza disaipol nagara zamige'za, ana veara refko hu'za zami'naze.
7 Þeir höfðu einnig nokkra smáfiska sem Jesús þakkaði líka fyrir og bað þá að tilreiða.
Ana nehazageno onensa nozamene mago'a me'negeno erino Anumzamofo susu hunteteno, amagema nentazana disaipol nagakura eritma zamiho huno zamasmi'ne.
8 Allir viðstaddir borðuðu sig metta og að því búnu sendi hann þá heim. Þarna voru um fjögur þúsund manns og þegar leifunum hafði verið safnað saman eftir máltíðina, fylltu þær sjö stórar körfur!
Maka vahe'mo'za ana ne'za nenageno zamu hige'za ankra'ama atrazama'a, amagema nentaza disaipol naga'mo'za 7ni'a ra eka eka kupi zogiri avite'naze.
Ana vahera 4tauseni'a vahe nazamo'za netageno, huzmantege'za vu'za e'za hu'naze.
10 Strax að þessu loknu fór hann á bátnum ásamt lærisveinunum og hélt til Dalmanútahéraðs.
Jisasi'a anama huteno, ame huno amage'ma nentaza disaipol naga'ane votifi mareri'za Talmanuta kaziga vu'naze.
11 Þegar leiðtogar staðarins fréttu að Jesús væri kominn, fóru þeir til hans til að þrátta við hann. „Gerðu nú eitthvert kraftaverk fyrir okkur, “sögðu þeir. „Láttu eitthvað birtast á himninum og þá skulum við trúa á þig.“
Anante Farisi vahe'mo'za e'za Jisasina ke hakare hunte'za, Monafinti ruzahu hankave kaguvaza erifore hugeta kamneno hu'za rehe'za ke'naze.
12 Þegar hann heyrði þetta stundi hann þungan og sagði: „Nei, ég hef alls ekki hugsað mér að gefa ykkur slíkt tákn.“
Hagi Jisasina rimpamo'a kna nehigeno anage hu'ne. Na'a hige'za meni knafi vahe'mo'za avame'za kenakura nahaze? Nagra tamage hu'na neramasamue, mago avame'zana ama knafi vahe'mo'za onkegahaze.
13 Síðan steig hann aftur um borð í bátinn og hélt yfir vatnið.
Ana huteno zamatreno ete votifi marerino kantu kaziga vu'ne.
14 Þeir höfðu þá aðeins eitt brauð meðferðis því lærisveinarnir höfðu gleymt að birgja sig upp af mat áður en þeir lögðu frá landi.
Hagi amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za zmagekani'za bretia eri'za omazanagi, magoke bretige votifina me'nege'za vu'naze.
15 Á leiðinni yfir vatnið sagði Jesús við lærisveinana alvarlegur í bragði: „Varið ykkur á súrdeigi Heródesar konungs og faríseanna.“
Nevazageno Jisasi'a huno, Farisi vahe'mokizmi zistigu'ene kini ne' Heroti zistigura kva hiho.
16 „Hvað á hann nú við?“spurðu lærisveinarnir hver annan. Að lokum komust þeir að þeirri niðurstöðu að hann hlyti að eiga við brauðið sem þeir höfðu gleymt að kaupa.
Hige'za zamagra zamagra ke huge antahige hu'za bretima erita ome'nona zanku nehugahie hu'za hu'naze.
17 Jesús vissi um hvað þeir voru að tala og sagði því: „Nei, ég á alls ekki við það! Skiljið þið mig ekki?
Nehazageno Jisasi'a antahino keno nehuno, Nahigeta breti omane'nea zankura huge antahige nehaze? Tamagra ketma antahi amara osu'nazafi? Tamagri tamagu'amo'a eriginefi?
18 Það er satt sem Jesaja sagði. „Augun eru til að sjá, en hvers vegna notið þið þau ekki? Og hvers vegna hlustið þið ekki, til þess eru eyrun.“Munið þið ekkert eða hvað?
Tamavurga me'neana ke so'e nosazafi? Tamagesama me'neana antahi so'e nosazo? Tamagrira tamage'kaninegahie.
19 Hvað um fimm þúsundirnar sem ég mettaði með brauðunum fimm? Og hvað fylltuð þið margar körfur með brauðmolum á eftir?“„Tólf, “svöruðu þeir.
Ko'ma 5fu'a breti tamanasina, 5 tauseni'a venene zami'noge'za nene'za atrazama'a, nama'a eka eka kupi erivite'naze? 12fu'a eka eka kupi zogiri'none hu'naze.
20 „Og þegar ég lét sjö brauð nægja handa fjórum þúsundum, varð þá eitthvað eftir?“„Sjö fullar körfur, “svöruðu þeir.
Hagi 7ni'a bretireti tamanasi'na 4tauseni'a vahe'ma zami'noge'za nene'za atrazama'a, nama'a eka eka kupi zogiri avite'naze? Hige'za 7ni'a kupi zogiri'none hu'za hu'naze.
21 „Haldið þið þá enn að ég kvíði brauðleysinu?“
Anante Jisasi'a anage huno zamasami'ne, E'ina'ma hu'noazankura menina tamagra tamagesa antahi'ama nosazafi?
22 Þegar þeir stigu á land í Betsaída var komið með blindan mann og Jesús beðinn að lækna hann.
Ana hige'za zamagra Bedsaita kumate azageno, mago'a vahe'mo'za avusu hu'nea ne' avare'za Jisasinte e'naze. Avurgare avako hinkeno so'e huntenogu hanaveti'za Jisasina antahige'naze.
23 Jesús leiddi blinda manninn út úr bænum, spýtti í augu hans og lagði hendur sínar yfir þau. „Sérðu núna?“spurði Jesús.
Ana hazageno, Jisasi'a avusu hu'nea ne'mofo azante avazu huno kumara atreno megi'a vuteno, Jisasi'a avufi avetu ahenenteno, azanu avako nehuno, Mago'azana negano? Huno antahigene.
24 Maðurinn leit í kring um sig. „Já, “svaraði hann, „ég sé fólk, en ég sé óskýrt, það er eins og trjástofnar.“
Higeno kesga huno avua negeno, Vahera vano nehazage'na zamagoanagi, zafamo vano nehiaza nehige'na nezmagoe huno hu'ne.
25 Þegar Jesús hafði lagt hendur sínar yfir augu mannsins í annað sinn horfði hann athugull í kringum sig, því nú sá hann allt mjög skýrt.
Anante Jisasi'a mago'ene azanu avurgare avako higeno, ana ne'mofo avurgamo'a hari higeno, ke ankereno negeno maka'zana keama huno ke'ne.
26 Jesús sagði að hann skyldi halda rakleiðis heim til fjölskyldu sinnar en ekki koma við í bænum á leiðinni.
Anante Jisasi'a hunenteno, Kumapina ufrege efrege osunka, fatgo hunka nonkarega vuo huno asami'ne.
27 Jesús og lærisveinar hans fóru nú frá Galíleu og til þorpanna í grennd við Sesareu Filippí. Á leiðinni spurði hann þá: „Hvað heldur fólk um mig? Hver heldur það að ég sé?“
Jisasi'a amage nentaza disaipol naga'ane Sisaria Filipai kumatamimpi vu'naze. Kantegama nevu'za Jisasi'a anage huno zmantahige'ne, Nagrikura vahe'mo'za iza'e hu'za neheze?
28 „Sumir halda að þú sért Jóhannes skírari, “svöruðu lærisveinarnir. „Aðrir segja að þú sért Elía eða einhver hinna fornu spámanna risinn upp frá dauðum.“
Hagi mago'amo'za, hu'za mono ti frezamante'nea Joni'e hu'za nehaze. Hagi mago'a mo'za, kasnampa ne' Elaija'e hu'za nehaze. Hagi mago'amo'za korapa kasnampa vahepinti mago'zmimo'e hu'za neheze.
29 „En þið?“spurði hann, „hvern segið þið mig vera?“Og Pétur svaraði: „Þú ert Kristur.“
Anage hazageno Jisasi'a zamagri zamantahigeno, Hagi tamagra iza'e hutma Nagrikura nehaze? Higeno Pita'a kenona huno, kagra Kraisige, Anumzamo'ma huhamprino vahe'ama zamavaregahanema hu'nea nere hu'ne.
30 Þá áminnti Jesús þá um að tala ekki um þetta við nokkurn mann.
Agra hu hankavetino mago vahera ana naneke huama hutma ozmasmiho huno zamasmi'ne.
31 Síðan sagði hann þeim frá þjáningunum sem biðu hans, að honum yrði hafnað af öldungunum, æðstu prestunum og öðrum leiðtogum þjóðarinnar, og eftir það yrði hann deyddur, en risi upp frá dauðum á þriðja degi.
Anante Jisasi'a erigafa huno amage'ma nentaza disaipol naga'a rempi huzamino, Vahe'mofo Mofavremo'a rama'a ata e'nerisigeno, mono kva vahe'mo'zane, ugagota kva vahe'mo'zane, kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'za zamefi humiza ahefrisageno, tagufagna maseteno otigahie huno zamasami'ne.
32 Hann talaði svo opinskátt við þá um þetta, að Pétur vék honum afsíðis og ávítaði hann. „Svona mátt þú ekki tala, “sagði Pétur.
Hagi ana nanekea huama huno amate zmasamigeno, Pita'a nentahino Jisasina avaregantiteno, agafa huno e'inahu kea osuo huno kesu'ne.
33 Jesús sneri sér við, leit á lærisveinana og sagði síðan við Pétur ákveðinni röddu: „Burt með þig, Satan! Þú lítur á málið frá mannlegu sjónarmiði en ekki Guðs.“
Hianagi Jisasi'a rukrahe huno, amage nentaza disaipol nagatega nezmageno Pitana kesuno, Sataga manignenka namefiga'a evuo, Anumzamofo antahintahi novaririnanki, vahe'mofo antahintahi nevaririne.
34 Síðan kallaði hann á lærisveinana og allt fólkið og sagði: „Vilji einhver fylgja mér, þá afneiti hann sjálfum sér, taki upp kross sinn og fylgi mér fast eftir,
Anante Jisasi'a maka veamokizmi ke hige'za, amage'ma nentaza disaipol naga'ene emetru hazageno, anage huno zamasami'ne, Mago vahe'mo nagri namage'ma antenaku'ma hanuno'a, agra'a avesi'zana netreno, keka zafa'a erigofino namage egahie.
35 því hver sá sem vill eiga líf sitt fyrir sjálfan sig, mun tapa því. Þeir einir, sem afneita sjálfum sér vegna mín og gleðiboðskaparins, munu kynnast lífinu í raun og veru.
Na'ankure iza'o, agra'a agu'vazino eri so'e huku hanimo'a, asimu'a atregahie. Iza'o nagriteku'ene Knare Musenkerema asimu'a atresimo'a agu'vazigahie.
36 Hvaða gagn er að því að eignast allan heiminn, ef maður týnir við það sálu sinni?
Mago vahe'mo'ma ama mopafi fenoza eri atruma nehanigeno, agu amema'a fnanema haniana, nankna aza hu'za erigahie?
37 Er sál mannsins ekki það dýrmætasta sem hann á?
Na'a vahe'mo'a asimuma erisigura nona'a huno Anumzamofona amigahie?
38 Þegar ég kem aftur í dýrð föðurins með heilögum englum, mun ég blygðast mín fyrir hvern þann sem blygðast sín fyrir mig og mín orð á þessum tímum syndar og vantrúar.“
Iza'o ama knafi keontahi kumike vahepi, Nagriku'ene Nanekenimofoma agaze huntesimofona, henka Vahe'mofo Mofavremo Nafa'amofo hanavefima routage ankero vahe'ane esuno'a, Agranena zamagaze hunte'nesamokizmia, eme agaze huzmantegahie.
