Markús 5
1 Þeir komu að landi austan megin vatnsins. Þegar Jesús var að stíga upp úr bátnum, hljóp þar að maður, haldinn illum anda.
Eles vieram para o outro lado do mar, para o país dos gadarenos.
Quando ele saiu do barco, imediatamente um homem com um espírito impuro o encontrou fora dos túmulos.
3 Hann hélt sig annars í og við grafirnar, og var slíkt heljarmenni að í hvert skipti sem hann var fjötraður – og það gerðist oft – sleit hann í sundur handjárnin, reif af sér hlekkina og fór sína leið. Enginn hafði afl til að yfirbuga hann.
Ele vivia nos túmulos. Ninguém mais podia amarrá-lo, nem mesmo com correntes,
porque ele havia sido frequentemente amarrado com grilhões e correntes, e as correntes haviam sido rasgadas por ele, e os grilhões quebrados em pedaços. Ninguém tinha a força para domá-lo.
5 Hann æddi nætur og daga æpandi um milli grafanna og út í auðnina, og risti sig til blóðs með hvössum steinum.
Sempre, noite e dia, nos túmulos e nas montanhas, ele gritava, e se cortava com pedras.
6 Maðurinn hafði séð til bátsins úti á vatninu. Hann kom hlaupandi til móts við Jesú og varpaði sér að fótum hans.
Quando viu Jesus de longe, ele correu e se curvou diante dele,
7 Jesús sagði þá við illa andann sem í manninum var: „Út með þig, illi andi.“Andinn rak þá upp skelfilegt öskur og spurði: „Hvað ætlar þú að gera við okkur, Jesús, sonur hins æðsta Guðs? Við biðjum þig, láttu okkur ekki kveljast.“
e gritando com voz alta, disse: “O que tenho a ver com você, Jesus, seu Filho do Deus Altíssimo? Eu te conjuro por Deus, não me atormentes”.
Pois ele lhe disse: “Saia do homem, seu espírito impuro!”
9 „Hvað heitir þú?“spurði Jesús. „Hersing.“svaraði andinn, „því við erum margir í þessum manni.“
Ele lhe perguntou: “Qual é o seu nome?” Ele lhe disse: “Meu nome é Legião, pois somos muitos”.
10 Því næst báðu andarnir hann að senda sig ekki burt.
Ele lhe implorou muito que não os mandasse para fora do país.
11 Meðan þetta gerðist var stór svínahjörð á beit í hlíðinni upp af vatninu.
Agora na encosta da montanha havia um grande rebanho de porcos alimentando-se.
12 „Sendu okkur í svínin þarna, “báðu andarnir.
Todos os demônios lhe imploraram, dizendo: “Mande-nos para os porcos, para que possamos entrar neles”.
13 Jesús leyfði þeim það. Þá fóru andarnir úr manninum og í svínin. Við það tók öll hjörðin á rás og æddi niður bratta hlíðina, fram af klettunum og drukknaði í vatninu.
Imediatamente Jesus lhes deu permissão. Os espíritos impuros saíram e entraram nos porcos. O rebanho de cerca de dois mil pessoas apressou-se a descer a margem íngreme para o mar, e eles foram afogados no mar.
14 Svínahirðarnir flýðu til nærliggjandi bæja og sögðu, á hlaupunum, frá því sem gerst hafði. Fjöldi fólks þusti þá af stað til að sjá þetta með eigin augum.
Aqueles que alimentaram os porcos fugiram e o contaram na cidade e no campo. As pessoas vieram para ver o que tinha acontecido.
15 Og þegar fólkið sá manninn sitja þar, klæddan og með fullu viti, varð það hrætt.
Eles vieram a Jesus, e viram aquele que tinha sido possuído por demônios sentados, vestidos e em seu juízo perfeito, até mesmo aquele que tinha a legião; e ficaram com medo.
16 Þeir sem vitni höfðu orðið að atburðinum, sögðu öðrum frá
Aqueles que o viram declararam-lhes o que aconteceu com ele que estava possuído por demônios, e sobre os porcos.
17 og þegar fólkið hafði heyrt frásögnina, bað það Jesú að fara og láta sig í friði!
Eles começaram a implorar para que ele saísse de sua região.
18 Jesús fór því aftur um borð í bátinn, en þá bað maðurinn, sem haft hafði illu andana, hann að leyfa sér að koma með,
Ao entrar no barco, aquele que tinha sido possuído por demônios implorou-lhe que pudesse estar com ele.
19 en Jesús leyfði það ekki. „Farðu heim til þín og þinna, “sagði hann; „og segðu þeim hve mikið Guð hefur gert fyrir þig, og hversu hann hefur miskunnað þér.“
Ele não o permitiu, mas lhe disse: “Vá a sua casa, a seus amigos, e diga-lhes que grandes coisas o Senhor fez por você e como ele teve misericórdia de você”.
20 Maðurinn fór því til þorpanna tíu þar í héraðinu og sagði öllum frá þeim stórkostlegu hlutum sem Jesús hafði gert fyrir hann, og undruðust það allir.
Ele seguiu seu caminho, e começou a proclamar na Decápolis como Jesus havia feito grandes coisas por ele, e todos se maravilharam.
21 Þegar Jesús var kominn til baka yfir vatnið, safnaðist að honum fjöldi fólks.
Quando Jesus atravessou de volta no barco para o outro lado, uma grande multidão foi reunida a ele; e ele estava junto ao mar.
22 Jaírus, forstöðumaður samkomuhúss staðarins, kom þangað, laut honum,
Eis que veio um dos chefes da sinagoga, Jairo pelo nome; e vendo-o, caiu a seus pés
23 og bað hann heitt og innilega að lækna litlu dóttur sína. „Hún er að deyja, “sagði hann, angistarfullur. „Gerðu það fyrir mig að koma og leggja hendur þínar yfir hana, svo að hún lifi og verði heilbrigð.“
e implorou-lhe muito, dizendo: “Minha filhinha está a ponto de morrer”. Por favor, venha e ponha suas mãos sobre ela, para que ela se torne saudável, e viva”.
24 Jesús fór með honum og allt fólkið fylgdi á eftir.
Ele foi com ele, e uma grande multidão o seguiu, e eles o pressionaram de todos os lados.
25 Í mannþrönginni að baki Jesú var kona sem hafði haft innvortis blæðingar í tólf ár.
Uma certa mulher que teve uma descarga de sangue durante doze anos,
26 Árum saman hafði hún þolað þjáningarfullar aðgerðir lækna og eytt í það aleigu sinni, en henni hafði stöðugt versnað.
e que tinha sofrido muitas coisas por muitos médicos, e tinha gasto tudo o que tinha, e não era melhor, mas sim piorou,
27 Hún hafði heyrt um dásamleg kraftaverk sem Jesús vann, og því læddist hún nú aftan að honum í mannþyrpingunni og snerti föt hans.
having ouviu as coisas relativas a Jesus, veio atrás dele na multidão e tocou suas roupas.
28 Hún hugsaði: „Ef ég bara gæti snert hann, þá verð ég heilbrigð.“
Pois ela disse: “Se eu apenas tocar suas roupas, eu ficarei bem”.
29 Og það gerðist einmitt! Um leið og hún kom við hann, stöðvaðist blæðingin og hún fann að hún hafði læknast!
Imediatamente o fluxo de seu sangue secou, e ela sentiu em seu corpo que estava curada de sua aflição.
30 Jesús varð á sömu stund var við að lækningakraftur fór út af honum. Hann sneri sér því við í mannfjöldanum og spurði: „Hver snerti mig?“
Imediatamente Jesus, percebendo em si mesmo que o poder havia saído dele, virou-se na multidão e perguntou: “Quem tocou minhas roupas?
31 „Fólkið þrýstir að þér á alla vegu og þú spyrð hver hafi snert þig, “svöruðu lærisveinarnir undrandi.
Seus discípulos lhe disseram: “Você vê a multidão pressionando contra você, e você diz: 'Quem me tocou?
32 En Jesús horfði í kring um sig til að finna þann sem hafði snert hann.
Ele olhou à sua volta para ver quem tinha feito isto.
33 Þegar konan sá það, kom hún, hrædd og skjálfandi, kraup niður og sagði honum alla söguna.
Mas a mulher, temendo e tremendo, sabendo o que havia sido feito com ela, veio e caiu diante dele, e lhe disse toda a verdade.
34 „Dóttir, “sagði Jesús við hana, „trú þín hefur læknað þig. Þú ert heilbrigð af sjúkdómi þínum, farðu í friði.“
Ele disse a ela: “Filha, sua fé a fez bem. Vá em paz, e seja curada de sua doença”.
35 Meðan hann var að tala við hana, kom sendiboði frá heimili Jaírusar. Hann sagði að nú væri allt orðið um seinan – stúlkan væri dáin og tilgangslaust að láta Jesú koma úr þessu.
Enquanto ele ainda falava, as pessoas vinham da casa do dirigente da sinagoga, dizendo: “Sua filha está morta”. Por que incomodar mais o Professor”?
36 En Jesús lét sem hann heyrði þetta ekki og sagði við Jaírus: „Vertu ekki hræddur. Trúðu á mig og treystu mér.“
Mas Jesus, ao ouvir a mensagem, disse imediatamente ao dirigente da sinagoga: “Não tenha medo, apenas acredite”.
37 Jesús bað nú mannfjöldann að nema staðar og leyfði engum að fara með sér inn í hús Jaírusar, nema Pétri, Jakobi og Jóhannesi.
Ele não permitiu que ninguém o seguisse, exceto Pedro, Tiago e João, o irmão de Tiago.
38 Þegar inn kom sá Jesús að allt var þar í uppnámi, fólkið grét og kveinaði.
Ele veio à casa do regente da sinagoga, e viu um alvoroço, choroço e grande pranto.
39 Hann sagði við það: „Hvað á allur þessi grátur og hávaði að þýða? Barnið er ekki dáið, það sefur.“
Quando ele entrou, disse-lhes: “Por que vocês fazem um alvoroço e choram? A criança não está morta, mas está dormindo”.
40 Þá hló fólkið að honum, en hann skipaði því að fara út og tók síðan með sér lærisveinana þrjá og foreldra stúlkunnar og fór inn til hennar.
Eles o ridicularizaram. Mas ele, depois de expulsá-los a todos, levou o pai da criança, sua mãe e aqueles que estavam com ele, e entrou onde a criança estava deitada.
41 Hann tók í höndina á barninu og sagði: „Stúlka litla, rís þú upp.“Jafnskjótt reis hún á fætur og fór að ganga um gólfið! (Hún var tólf ára). Foreldrar hennar urðu frá sér numdir af gleði.
Tomando a criança pela mão, ele lhe disse: “Talitha cumi!” que significa, sendo interpretado: “Menina, eu lhe digo, levante-se!”
Imediatamente a menina se levantou e caminhou, pois tinha doze anos de idade. Eles ficaram maravilhados com grande espanto.
43 Jesús lagði áherslu á að þau segðu þetta engum og bað þau síðan að gefa henni eitthvað að borða.
Ele lhes ordenou estritamente que ninguém soubesse disso e ordenou que algo fosse dado a ela para comer.
