Markús 2
1 Nokkrum dögum síðar sneri Jesús aftur til Kapernaum og fyrr en varði vissu bæjarbúar að hann var kominn heim.
Gapitili magono Yesu akawuya kavili Kapelanaumu, vandu vakayuwana kuvya avili kunyumba.
2 Á skammri stundu var húsið sem hann dvaldist í orðið svo þéttsetið að fleiri komust ekki þangað inn og meira að segja þröng úti fyrir. Þarna flutti hann orð Guðs.
Hinu, vandu vamahele vakambwelela vakamema mugati na kuvala hati kawaka nafwasi pamlyangu. Yesu avakokoselayi ujumbi waki.
3 Þá komu þar menn sem báru lamaðan mann á börum á milli sín.
Lukumbi lwenulo vakabwela vandu mcheche vamletili mundu mweapolili kwa Yesu.
4 Þeir komust ekki að Jesú vegna mannfjöldans og rufu því gat á leirþakið og létu börurnar með veika manninum síga niður til Jesú.
Nakuhotola kumuhikisa kwa Yesu ndava ya msambi wa vandu. Hinu vakapekenyula kuchituvilu pandu peavili Yesu. Pavamali kubowola pandu pala vakamuhelesa mundu yula kuni agonili pampasa.
5 Þegar Jesús sá trú þeirra – hversu sannfærðir þeir voru um að hann gæti hjálpað – sagði hann við lamaða manninn: „Sonur minn, syndir þínar eru fyrirgefnar!“
Yesu peayiwene sadika yavi akamjovela mundu mweapoli yula, “Mwana vangu, ulekekiswi kumbudila Chapanga waku.”
6 Nokkrir trúarleiðtogar þjóðarinnar urðu vitni að þessum atburði og hugsuðu með sér:
Vawula vangi va Malagizu ga Chapanga geampeli Musa vevatamili penapo vakaholalela mumitima yavi,
7 „Hvað er að heyra? Þetta er guðlast! Hann heldur þó ekki að hann sé Guð? Hver getur fyrirgefið syndir nema Guð einn?“
“Ihotola wuli kujova genaga? Akumliga Chapanga! Kawaka mundu mweihotola kulekekesa kubuda nambu ndi mmonga Chapanga ndu.”
8 Jesús las hugsanir þeirra og sagði: „Hvers vegna hugsið þið svona?
Bahapo Yesu agamanyili maholo gavi, akavajovela, “Ndava kyani mwiholalela mumitima yinu mambu ago?
9 Er nokkuð erfiðara að fyrirgefa syndir hans en að lækna hann?
Chindu choki changa hotoleka kumjovela mundu mweapolili, ‘Ulekekiswi kumbudila Chapanga,’ Amala ‘Yimuka, tola mpasa waku Uhambayi?’
10 Ég skal sanna ykkur að ég, maðurinn frá himnum, hef fyrirgefið honum syndir hans.“
Nambu nigana mumanyayi kuvya Mwana wa Mundu ana uhotola pamulima wa kulekekesa vandu vevakumbudila Chapanga.” Ndi amjovili mwaapoli yula,
11 Síðan sneri hann sér að lamaða manninum og sagði: „Taktu börurnar og farðu heim. Þú ert heilbrigður.“
“Nikukujovela, yimuka, tola mpasa waku uhamba kunyumba yaku!”
12 Maðurinn spratt á fætur, tók börurnar og ruddi sér leið gegnum mannfjöldann, sem var agndofa af undrun. Og fólkið tók að lofa Guð og hrópa: „Við höfum aldrei séð neitt þessu líkt.“
Na vandu voha pavamlolokesa mundu yula, balapala akayima na kutola mpasa waki akahamba. Vandu voha vakakangasa na vakamlumbalila Chapanga, vakajova, “Katu nakulilola lijambu ngati lenilo hati padebe!”
13 Eftir þetta gekk Jesús niður að vatninu og talaði við mannfjöldann sem þar safnaðist að honum.
Yesu akawuka penapo akahamba pamuhana ya nyanja ya ku Galilaya. Ndi msambi wa vandu wamulandili, mwene akatumbula kuvawula.
14 Á leið sinni fram hjá skattstofunni sá hann Leví Alfeusson sitja þar. „Komdu og vertu lærisveinn minn.“sagði Jesús við hann. Þá stóð Leví upp og fylgdi honum.
Ndi paagendayi amuweni Lawi mwana wa Alufayo atamili munyumba ya kutolela kodi. Yesu akamjovela, “Bwela nilandayi.” Ndi Lawi akayima akamulanda.
15 Um kvöldið bauð Leví vinnufélögum sínum á skattstofunni og mörgum sem illt orð fór af, til kvöldverðar, svo þeir gætu hitt Jesú og lærisveina hans. (Í þeim fjölda sem fylgdi Jesú höfðu ekki heldur allir gott orð á sér.)
Mwanakandayi Yesu avi kunyumba ya Lawi ilya chakulya. Vatola kodi vamahele na vandu vevajovekini kuvya vakumbudila Chapanga na vevamlandayi Yesu. Na vamahele wavi valili chakulya na Yesu pamonga na vawuliwa vaki.
16 Þegar trúarleiðtogar fólksins sáu hann matast með þessum mönnum, sögðu þeir við lærisveina hans: „Hvernig í ósköpunum getur hann fengið af sér að borða með þvílíkum ruslaralýð?“
Hinu, Pagati ya vawula vangi va Malagizu vevavi Vafalisayu pavamuweni Yesu ilya pamonga na vandu vevajovikini kuvya vakumbudila Chapanga na vatola kodi, vakavakota vawuliwa vaki, “Ndava kyani ilya pamonga na vandu ngati ava?”
17 Þegar Jesús heyrði þetta, sagði hann við þá: „Veikir þurfa lækni en heilbrigðir ekki! Ég kom ekki til að hvetja hina „góðu“til að iðrast synda sinna, heldur þá sem vondir eru.“
Yesu peayuwini akavajovela, “Vangalwala nakumgana mlamisa, nambu vatamu ndi vevakumgana mlamisa. Nabweli lepi kuvakemela vandu vabwina, nambu nabweli ndava ya kuvakemela vevajovikini kuvya vakumbudila Chapanga.”
18 Nú stóð yfir fasta hjá lærisveinum Jóhannesar og faríseunum (en þá neyttu þeir ekki matar af trúarástæðum). Menn komu þá til Jesú og sögðu við hann: „Af hverju fasta þínir lærisveinar ekki eins og hinir?“
Lukumbi lumonga vawuliwa va Yohani na Vafalisayu vavi mukujihinisa kulya chakulya. Vandu vangi vakamkota Yesu, “Ndava kyani vawuliwa va Yohani na va Vafalisayu vakujihinisa kulya chakulya nambu vawuliwa vaku nakukita genago?”
19 Jesús svaraði og sagði: „Hvað gera vinir brúðgumans? Hafna þeir kræsingunum í brúðkaupsveislu hans, og eiga þeir að vera daprir í bragði meðan hann er hjá þeim? Nei!
Yesu akayangula, “Wu, vevagongoliwi kumselebuko wa ndowa yikuvagana kujihinisa chakulya kuni vavi pamonga na mkolo ndowa? Nakuhotola kujihinisa chakulya lukumbi lwoha pevivya na mkolo ndowa.
20 En sá dagur kemur að hann verður tekinn frá þeim og þá munu þeir fasta.
Nambu yati lubwela lukumbi lwa mkolo ndowa paiwusiwa pagati yavi, lukumbi ulo ndi pavakujihinisa chakulya.”
21 Hver bætir gamla flík með bót sem á eftir að hlaupa? Hvað mundi þá gerast? Bótin mundi hlaupa í fyrsta þvotti og rifna frá og gatið verða ennþá stærra en áður.
“Kawaka mundu mweitota chilaka cha nyula ya mupya mulindimula la nyula. Ngati akakita chenichi chilaka cha mupya yati chinyalala na chipapula lindimula lenilo neju.
22 Þið vitið að ekki má setja nýtt vín í gamla skinnbelgi, þá rifna þeir, vínið fer allt niður og belgirnir eyðileggjast. Nýtt vín er sett á nýja belgi.“
Avi lepi mundu mweisopa divayi ya mupya mumahaku gachikumba gegalalili. Ngati akakitayi chenicho, divayi peyitutumuka yati yipapula mahaku ga chikumba gala na divayi pamonga na mahaku ga chikumba yati gipapuka na kuyitika. Divayi ya mupya yisopewa mumahaku gamupya!”
23 Seinna – á helgidegi var Jesús ásamt lærisveinum sínum á gangi yfir akur. Lærisveinarnir brutu þá öx af stráunum og átu úr þeim kornið.
Ligono limonga la Kupumulila, Yesu pamonga na vawuliwa vaki vapitayi mumgunda wa nganu. Vawuliwa vaki vakatumbula kudenya njechela ga nganu kuni vigenda.
24 Þá sögðu farísearnir við Jesú: „Þetta mega þeir ekki gera! Það er lagabrot að uppskera korn á helgidegi.“
Vafalisayu vakamkota Yesu, “Lola hoti! Ndava kyani vawuliwa vaku vikita lijambu lelibesiwi pa Ligono la Kupumulila?”
25 En hann sagði við þá: „Hafið þið aldrei heyrt hvað Davíð gerði þegar hann og menn hans hungraði? Þeir fóru inn í helgidóm Guðs – það var þegar Abíatar var æðsti prestur – og átu brauðið sem ætlað var prestunum. Það var einnig lagabrot.
Yesu akavayangula, “Wu, mwangasoma cheakitili Daudi na vayaki njala peyavavinili?
Daudi ayingili mu Nyumba ya Chapanga na kulya mabumunda yeyavikiwi luteta ndava ya Chapanga. Lijambu lenili lakitiki lukumbi Abiasali avili Mteta Mkulu. Kulandana na Malagizu ndi vakulu va kuteta vene ndu vevaganikiwa kulya mabumunda genago. Nambu Daudi alili, na kuvapela vayaki.”
27 Helgidagurinn varð til mannsins vegna en ekki maðurinn vegna helgidagsins.
Hinu, Yesu akavajovela, “Ligono la Kupumulila lavikiwi ndava ya kuvatangatila vandu, lepi vandu kulihengela Ligono la Kupumulila.
28 Ég, Kristur, hef vald til að ákveða hvað menn mega gera á helgidögum.“
Hinu, Mwana wa Mundu ndi Bambu hati pa Ligono la Kupumulila.”
