Markús 13
1 Þegar Jesús gekk út úr musterinu þennan dag, sagði einn lærisveinanna við hann: „Meistari, þetta eru fallegar byggingar! Sjáðu til dæmis myndirnar þarna á veggjunum.“
ଅନନ୍ତରଂ ମନ୍ଦିରାଦ୍ ବହିର୍ଗମନକାଲେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଣାମେକସ୍ତଂ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍ ହେ ଗୁରୋ ପଶ୍ୟତୁ କୀଦୃଶାଃ ପାଷାଣାଃ କୀଦୃକ୍ ଚ ନିଚଯନଂ|
2 „Já, “svaraði Jesús, „en hér verður samt ekki skilinn eftir steinn yfir steini, ekkert nema rústir einar.“
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମ୍ ଅୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ କିମେତଦ୍ ବୃହନ୍ନିଚଯନଂ ପଶ୍ୟସି? ଅସ୍ୟୈକପାଷାଣୋପି ଦ୍ୱିତୀଯପାଷାଣୋପରି ନ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଧଃକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
3 Og þegar hann sat í hlíð Olíufjallsins, hinum megin dalsins gegnt musterinu, komu Pétur, Jakob, Jóhannes og Andrés til hans og spurðu: „Hvenær mun þetta verða? Mun eitthvert tákn birtast áður, til viðvörunar?“
ଅଥ ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଜୈତୁନ୍ଗିରୌ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ ସମୁପୱିଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ପିତରୋ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଶ୍ଚୈତେ ତଂ ରହସି ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
ଏତା ଘଟନାଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି? ତଥୈତତ୍ସର୍ୱ୍ୱାସାଂ ସିଦ୍ଧ୍ୟୁପକ୍ରମସ୍ୟ ୱା କିଂ ଚିହ୍ନଂ? ତଦସ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯତୁ ଭୱାନ୍|
5 Jesús svaraði: „Látið engan leiða ykkur afvega,
ତତୋ ଯାଶୁସ୍ତାନ୍ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, କୋପି ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ଭ୍ରାମଯତି ତଥାତ୍ର ଯୂଯଂ ସାୱଧାନା ଭୱତ|
6 því margir munu koma og segjast vera Kristur, og þeir munu leiða ógæfu yfir marga.
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋହମିତି କଥଯିତ୍ୱା ମମ ନାମ୍ନାନେକେ ସମାଗତ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ଭ୍ରମଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି;
7 Óttist ekki þótt styrjaldir geisi, það er óhjákvæmilegt, en endirinn er ekki þar með kominn.
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ରଣସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ରଣାଡମ୍ବରଞ୍ଚ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ମା ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱତ, ଘଟନା ଏତା ଅୱଶ୍ୟମ୍ମାୱିନ୍ୟଃ; କିନ୍ତ୍ୱାପାତତୋ ନ ଯୁଗାନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 Þjóðir og ríki munu ráðast hvert gegn öðru, og víða munu verða jarðskjálftar og hungursneyð. Þetta verða fyrirboðar hörmunganna sem framundan eru.
ଦେଶସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଦେଶୋ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଚ ରାଜ୍ୟମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି, ତଥା ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭୂମିକମ୍ପୋ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ମହାକ୍ଲେଶାଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି, ସର୍ୱ୍ୱ ଏତେ ଦୁଃଖସ୍ୟାରମ୍ଭାଃ|
9 Gætið ykkar, því að þið verðið í mikilli hættu! Þið verðið dregnir fyrir rétt, þið verðið barðir í samkomuhúsunum og ákærðir frammi fyrir landstjórum og konungum, vegna þess að þið fylgið mér, en þá fáið þið líka tækifæri til að vitna um mig.
କିନ୍ତୁ ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମାର୍ଥେ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ଯତୋ ଲୋକା ରାଜସଭାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, ତଥା ଭଜନଗୃହେ ପ୍ରହରିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୂଯଂ ମଦର୍ଥେ ଦେଶାଧିପାନ୍ ଭୂପାଂଶ୍ଚ ପ୍ରତି ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଯ ତେଷାଂ ସମ୍ମୁଖେ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
10 Áður en endalokin koma, verða allar þjóðir að hafa fengið að heyra fagnaðarerindið.
ଶେଷୀଭୱନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଦେଶୀଯାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ|
11 En þegar þið verið yfirheyrðir sem fangar, hafið þá ekki áhyggjur af því hvernig þið eigið að verja ykkur – segið það sem Guð minnir ykkur á. Það verða ekki þið sem talið, heldur heilagur andi!
କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି ତଦା ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଉତ୍ତରଂ ଦାସ୍ୟଥ, ତଦଗ୍ର ତସ୍ୟ ୱିୱେଚନଂ ମା କୁରୁତ ତଦର୍ଥଂ କିଞ୍ଚିଦପି ମା ଚିନ୍ତଯତ ଚ, ତଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନଃସୁ ଯଦ୍ୟଦ୍ ୱାକ୍ୟମ୍ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତେ ତଦେୱ ୱଦିଷ୍ୟଥ, ଯତୋ ଯୂଯଂ ନ ତଦ୍ୱକ୍ତାରଃ କିନ୍ତୁ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ୟ ୱକ୍ତା|
12 Bræður munu svíkja hver annan í dauðann, og sama munu feður gera við sín eigin börn og börnin við foreldrana.
ତଦା ଭ୍ରାତା ଭ୍ରାତରଂ ପିତା ପୁତ୍ରଂ ଘାତନାର୍ଥଂ ପରହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ, ତଥା ପତ୍ୟାନି ମାତାପିତ୍ରୋ ର୍ୱିପକ୍ଷତଯା ତୌ ଘାତଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
13 Allir munu hata ykkur af því að þið tilheyrið mér, en þeir sem standa stöðugir allt til enda og afneita mér ekki, munu bjargast.
ମମ ନାମହେତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସୱିଧେ ଯୂଯଂ ଜୁଗୁପ୍ସିତା ଭୱିଷ୍ୟଥ, କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶେଷପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଆଲମ୍ବିଷ୍ୟତେ ସଏୱ ପରିତ୍ରାସ୍ୟତେ|
14 Þegar þið sjáið viðurstyggð eyðingarinnar í musterinu – lesandi, taktu eftir því – þá flýi þeir sem eru í Júdeu til fjalla,
ଦାନିଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ସର୍ୱ୍ୱନାଶି ଜୁଗୁପ୍ସିତଞ୍ଚ ୱସ୍ତୁ ଯଦା ତ୍ୱଯୋଗ୍ୟସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟମାନଂ ଦ୍ରକ୍ଷଥ (ଯୋ ଜନଃ ପଠତି ସ ବୁଧ୍ୟତାଂ) ତଦା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତେ ମହୀଧ୍ରଂ ପ୍ରତି ପଲାଯନ୍ତାଂ;
15 og flýtið ykkur! Sértu staddur við þakdyrnar, farðu þá ekki inn í húsið, og sértu úti á akri, farðu þá ekki heim eftir peningum þínum eða fötum.
ତଥା ଯୋ ନରୋ ଗୃହୋପରି ତିଷ୍ଠତି ସ ଗୃହମଧ୍ୟଂ ନାୱରୋହତୁ, ତଥା କିମପି ୱସ୍ତୁ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମଧ୍ୟେଗୃହଂ ନ ପ୍ରୱିଶତୁ;
ତଥା ଚ ଯୋ ନରଃ କ୍ଷେତ୍ରେ ତିଷ୍ଠତି ସୋପି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ନ ୱ୍ରଜତୁ|
17 Þær, sem eiga von á barni, verða illa settar á þeim dögum og einnig þær, sem þá hafa börn á brjósti.
ତଦାନୀଂ ଗର୍ବ୍ଭୱତୀନାଂ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀଣାଞ୍ଚ ଯୋଷିତାଂ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
18 Biðjið að flótti ykkar verði ekki að vetri til.
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପଲାଯନଂ ଶୀତକାଲେ ଯଥା ନ ଭୱତି ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
19 Þessir tímar verða svo miklir hörmungatímar, að þvílíkt hefur aldrei fyrr orðið frá upphafi sköpunarinnar og mun aldrei verða.
ଯତସ୍ତଦା ଯାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଈଶ୍ୱରସୃଷ୍ଟେଃ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ କଦାପି ନ ଜାତା ନ ଜନିଷ୍ୟତେ ଚ|
20 Ef Drottinn stytti ekki þennan ógæfutíma, kæmist engin sála af í öllum heiminum, en vegna þeirra, sem hann hefur útvalið, mun hann stytta hann.
ଅପରଞ୍ଚ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯଦି ତସ୍ୟ ସମଯସ୍ୟ ସଂକ୍ଷେପଂ ନ କରୋତି ତର୍ହି କସ୍ୟାପି ପ୍ରାଣଭୃତୋ ରକ୍ଷା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯାନ୍ ଜନାନ୍ ମନୋନୀତାନ୍ ଅକରୋତ୍ ତେଷାଂ ସ୍ୱମନୋନୀତାନାଂ ହେତୋଃ ସ ତଦନେହସଂ ସଂକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତି|
21 Ef einhver segir við ykkur: „Þetta er Kristur, “eða „þarna er hann, “þá gefið því engan gaum.
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ପଶ୍ୟତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱା ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟତେ, ତସ୍ମିନ୍କାଲେ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱ୍ୟାହରତି, ତର୍ହି ତସ୍ମିନ୍ ୱାକ୍ୟେ ଭୈୱ ୱିଶ୍ୱସିତ|
22 Margir falskristar og falsspámenn munu koma og gera stórkostleg kraftaverk til þess, ef mögulegt er, að villa um fyrir börnum Guðs.
ଯତୋନେକେ ମିଥ୍ୟାଖ୍ରୀଷ୍ଟା ମିଥ୍ୟାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାଯ ବହୂନି ଚିହ୍ନାନ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟନ୍ତି; ତଥା ଯଦି ସମ୍ଭୱତି ତର୍ହି ମନୋନୀତଲୋକାନାମପି ମିଥ୍ୟାମତିଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
23 Varið ykkur! Nú hef ég sagt ykkur það!
ପଶ୍ୟତ ଘଟନାତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମଦାମ୍, ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
24 Eftir þessar þrengingar mun sólin myrkvast og tunglið hætta að skína,
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ୟ କ୍ଲେଶକାଲସ୍ୟାୱ୍ୟୱହିତେ ପରକାଲେ ଭାସ୍କରଃ ସାନ୍ଧକାରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଥୈୱ ଚନ୍ଦ୍ରଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରିକାଂ ନ ଦାସ୍ୟତି|
25 stjörnurnar munu hrapa og himnarnir nötra.
ନଭଃସ୍ଥାନି ନକ୍ଷତ୍ରାଣି ପତିଷ୍ୟନ୍ତି, ୱ୍ୟୋମମଣ୍ଡଲସ୍ଥା ଗ୍ରହାଶ୍ଚ ୱିଚଲିଷ୍ୟନ୍ତି|
26 Þá mun allt mannkynið sjá mig, Krist, koma í skýjunum með mætti og mikilli dýrð.
ତଦାନୀଂ ମହାପରାକ୍ରମେଣ ମହୈଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟେଣ ଚ ମେଘମାରୁହ୍ୟ ସମାଯାନ୍ତଂ ମାନୱସୁତଂ ମାନୱାଃ ସମୀକ୍ଷିଷ୍ୟନ୍ତେ|
27 Og ég mun senda englana út um allan heim til að safna saman mínum útvöldu – út til ystu endimarka heimsins.
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ସ ନିଜଦୂତାନ୍ ପ୍ରହିତ୍ୟ ନଭୋଭୂମ୍ୟୋଃ ସୀମାଂ ଯାୱଦ୍ ଜଗତଶ୍ଚତୁର୍ଦିଗ୍ଭ୍ୟଃ ସ୍ୱମନୋନୀତଲୋକାନ୍ ସଂଗ୍ରହୀଷ୍ୟତି|
28 Þið getið lært af fíkjutrénu: Þið vitið að vorið er komið, þegar brumið er orðið mjúkt og laufin fara að springa út.
ଉଡୁମ୍ବରତରୋ ର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱଂ ଯଦୋଡୁମ୍ବରସ୍ୟ ତରୋ ର୍ନୱୀନାଃ ଶାଖା ଜାଯନ୍ତେ ପଲ୍ଲୱାଦୀନି ଚ ର୍ନିଗଚ୍ଛନ୍ତି, ତଦା ନିଦାଘକାଲଃ ସୱିଧୋ ଭୱତୀତି ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ|
29 Þegar þið sjáið þessa atburði gerast, sem ég nú hef lýst, þá getið þið reitt ykkur á að endurkoma mín er fyrir dyrum.
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତା ଘଟନା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ କାଲୋ ଦ୍ୱାର୍ୟ୍ୟୁପସ୍ଥିତ ଇତି ଜାନୀତ|
30 Þetta eru táknin, sem gefa þessari kynslóð til kynna að endirinn sé kominn.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଆଧୁନିକଲୋକାନାଂ ଗମନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ|
31 Himinn og jörð munu hverfa en orð mín standa að eilífu.
ଦ୍ୟାୱାପୃଥିୱ୍ୟୋ ର୍ୱିଚଲିତଯୋଃ ସତ୍ୟୋ ର୍ମଦୀଯା ୱାଣୀ ନ ୱିଚଲିଷ୍ୟତି|
32 En daginn og stundina er þetta gerist, veit enginn, hvorki englarnir né ég, heldur aðeins faðirinn einn.
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଦୂତଗଣୋ ୱା ପୁତ୍ରୋ ୱା ତାତାଦନ୍ୟଃ କୋପି ତଂ ଦିୱସଂ ତଂ ଦଣ୍ଡଂ ୱା ନ ଜ୍ଞାପଯତି|
33 Og fyrst þið vitið ekki stundina, verið þá allsgáðir. Vakið og biðjið og verið viðbúnir komu minni.
ଅତଃ ସ ସମଯଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଏତଜ୍ଜ୍ଞାନାଭାୱାଦ୍ ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ସତର୍କାଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ;
34 Endurkomu minni má líkja við mann, sem ferðaðist til annars lands. Hann sagði starfsmönnum sínum hvað hver og einn ætti að gera meðan hann væri í burtu og bað dyravörðinn að vera vel á verði meðan hann biði komu sinnar.
ଯଦ୍ୱତ୍ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁମାନ୍ ସ୍ୱନିୱେଶନାଦ୍ ଦୂରଦେଶଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାକରଣକାଲେ ଦାସେଷୁ ସ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ଭାରମର୍ପଯିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ସ୍ୱେ ସ୍ୱେ କର୍ମ୍ମଣି ନିଯୋଜଯତି; ଅପରଂ ଦୌୱାରିକଂ ଜାଗରିତୁଂ ସମାଦିଶ୍ୟ ଯାତି, ତଦ୍ୱନ୍ ନରପୁତ୍ରଃ|
35 Gætið að! Þið vitið ekki hvenær mín er von, hvort það verður að kvöldi, um miðnætti, undir morgun eða árdegis. Látið mig ekki koma að ykkur sofandi, heldur verið vakandi þegar ég kem! Það sem ég segi ykkur, segi ég öllum: Vakið!“
ଗୃହପତିଃ ସାଯଂକାଲେ ନିଶୀଥେ ୱା ତୃତୀଯଯାମେ ୱା ପ୍ରାତଃକାଲେ ୱା କଦାଗମିଷ୍ୟତି ତଦ୍ ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ;
ସ ହଠାଦାଗତ୍ୟ ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ନ ପଶ୍ୟତି, ତଦର୍ଥଂ ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଦ୍ ୱଦାମି ତଦେୱ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ୱଦାମି, ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତେତି|
