< Markús 13 >

1 Þegar Jesús gekk út úr musterinu þennan dag, sagði einn lærisveinanna við hann: „Meistari, þetta eru fallegar byggingar! Sjáðu til dæmis myndirnar þarna á veggjunum.“
Quando Jesus estava saindo do Templo, um dos seus discípulos lhe disse: “Mestre, veja estas pedras gigantescas e estes edifícios magníficos!”
2 „Já, “svaraði Jesús, „en hér verður samt ekki skilinn eftir steinn yfir steini, ekkert nema rústir einar.“
“Você está vendo todos estes grandes edifícios?”, Jesus respondeu. “Não sobrará uma única pedra sobre a outra. Tudo será destruído.”
3 Og þegar hann sat í hlíð Olíufjallsins, hinum megin dalsins gegnt musterinu, komu Pétur, Jakob, Jóhannes og Andrés til hans og spurðu: „Hvenær mun þetta verða? Mun eitthvert tákn birtast áður, til viðvörunar?“
Jesus estava sentado no monte das Oliveiras, olhando para o Templo, quando Pedro, Tiago, João e André lhe perguntaram em particular:
4
“Mestre, conte para nós quando isso irá acontecer. Qual é o sinal que irá mostrar que tudo isso está próximo de se cumprir?”
5 Jesús svaraði: „Látið engan leiða ykkur afvega,
Jesus começou a lhes dizer: “Cuidado para que ninguém engane vocês.
6 því margir munu koma og segjast vera Kristur, og þeir munu leiða ógæfu yfir marga.
Muitas pessoas virão em meu nome, afirmando: ‘Eu sou o Messias!’ Elas enganarão muita gente.
7 Óttist ekki þótt styrjaldir geisi, það er óhjákvæmilegt, en endirinn er ekki þar með kominn.
Não fiquem preocupados quando ouvirem sobre guerras em lugares próximos ou distantes. Essas coisas devem acontecer, mas ainda não é o fim.
8 Þjóðir og ríki munu ráðast hvert gegn öðru, og víða munu verða jarðskjálftar og hungursneyð. Þetta verða fyrirboðar hörmunganna sem framundan eru.
Uma nação vai guerrear contra outra, e um reino lutará contra outro. Haverá tremores de terra em vários lugares, e a fome também se espalhará. Esses são os efeitos do início das dores do parto do mundo.
9 Gætið ykkar, því að þið verðið í mikilli hættu! Þið verðið dregnir fyrir rétt, þið verðið barðir í samkomuhúsunum og ákærðir frammi fyrir landstjórum og konungum, vegna þess að þið fylgið mér, en þá fáið þið líka tækifæri til að vitna um mig.
Cuidem-se! Eles entregarão vocês para serem julgados nos tribunais. Vocês apanharão nas sinagogas. Por me seguirem, vocês precisarão ficar diante de governadores, de reis e precisarão testemunhar para eles.
10 Áður en endalokin koma, verða allar þjóðir að hafa fengið að heyra fagnaðarerindið.
Primeiro, o evangelho deve ser anunciado a todas as pessoas.
11 En þegar þið verið yfirheyrðir sem fangar, hafið þá ekki áhyggjur af því hvernig þið eigið að verja ykkur – segið það sem Guð minnir ykkur á. Það verða ekki þið sem talið, heldur heilagur andi!
Quando eles vierem prender vocês e levá-los aos tribunais, não se preocupem com o que devem falar. Apenas digam o que lhes for dado para dizer naquele momento, pois não serão vocês falando, mas, sim, o Espírito Santo.
12 Bræður munu svíkja hver annan í dauðann, og sama munu feður gera við sín eigin börn og börnin við foreldrana.
Um irmão entregará outro irmão para ser morto e um pai entregará seu filho. Filhos se voltarão contra os seus pais e os matarão.
13 Allir munu hata ykkur af því að þið tilheyrið mér, en þeir sem standa stöðugir allt til enda og afneita mér ekki, munu bjargast.
Vocês serão odiados por todos, por minha causa, mas, quem se mantiver firme até o fim será salvo.
14 Þegar þið sjáið viðurstyggð eyðingarinnar í musterinu – lesandi, taktu eftir því – þá flýi þeir sem eru í Júdeu til fjalla,
Mas, quando vocês virem a ‘abominação’, situada onde não deveria estar (que o leitor entenda o que isso quer dizer), então, aqueles que estiverem na Judeia deverão correr para as montanhas.
15 og flýtið ykkur! Sértu staddur við þakdyrnar, farðu þá ekki inn í húsið, og sértu úti á akri, farðu þá ekki heim eftir peningum þínum eða fötum.
As pessoas que estiverem nos terraços de suas casas não entrem nas casas para pegar absolutamente nada.
Aqueles que estiverem nos campos não voltem para casa para pegar os seus casacos.
17 Þær, sem eiga von á barni, verða illa settar á þeim dögum og einnig þær, sem þá hafa börn á brjósti.
Como sofrerão as mulheres grávidas e as que estiverem amamentando nessa época!
18 Biðjið að flótti ykkar verði ekki að vetri til.
Peçam a Deus para que isso não aconteça durante o inverno.
19 Þessir tímar verða svo miklir hörmungatímar, að þvílíkt hefur aldrei fyrr orðið frá upphafi sköpunarinnar og mun aldrei verða.
Pois, esses serão dias turbulentos como nunca se viu desde que Deus criou o mundo. E nunca mais se verá uma coisa assim.
20 Ef Drottinn stytti ekki þennan ógæfutíma, kæmist engin sála af í öllum heiminum, en vegna þeirra, sem hann hefur útvalið, mun hann stytta hann.
Se Deus não encurtar esses dias, ninguém sobreviverá. No entanto, pelo bem dos que Deus escolheu salvar, ele abreviou esses dias.
21 Ef einhver segir við ykkur: „Þetta er Kristur, “eða „þarna er hann, “þá gefið því engan gaum.
Então, se alguém lhes disser: ‘Veja! Aqui está o Messias.’ Ou: ‘Olhe!, aqui está ele’, não acreditem.
22 Margir falskristar og falsspámenn munu koma og gera stórkostleg kraftaverk til þess, ef mögulegt er, að villa um fyrir börnum Guðs.
Falsos messias e falsos profetas aparecerão e farão sinais milagrosos e coisas maravilhosas para enganar, se possível, até os escolhidos por Deus.
23 Varið ykkur! Nú hef ég sagt ykkur það!
Cuidado! Estou lhes dizendo todas essas coisas antes que elas aconteçam.
24 Eftir þessar þrengingar mun sólin myrkvast og tunglið hætta að skína,
Isso é o que acontecerá após esses dias de tribulação: ‘O sol ficará escuro e a lua não brilhará.
25 stjörnurnar munu hrapa og himnarnir nötra.
As estrelas cairão do céu e os poderes do espaço serão abalados.’
26 Þá mun allt mannkynið sjá mig, Krist, koma í skýjunum með mætti og mikilli dýrð.
Então, eles verão o Filho do Homem vindo nas nuvens, com grande poder e glória.
27 Og ég mun senda englana út um allan heim til að safna saman mínum útvöldu – út til ystu endimarka heimsins.
Ele enviará os anjos e reunirá todos os seus escolhidos, seja onde estiverem, de um lado do mundo até o outro.
28 Þið getið lært af fíkjutrénu: Þið vitið að vorið er komið, þegar brumið er orðið mjúkt og laufin fara að springa út.
Aprendam com a lição da figueira. Quando os seus galhos ficam verdes e as folhas começam a surgir, vocês sabem que o verão está próximo.
29 Þegar þið sjáið þessa atburði gerast, sem ég nú hef lýst, þá getið þið reitt ykkur á að endurkoma mín er fyrir dyrum.
Da mesma maneira, quando virem essas coisas acontecendo, vocês saberão que o tempo está próximo, pronto para começar!
30 Þetta eru táknin, sem gefa þessari kynslóð til kynna að endirinn sé kominn.
Eu lhes digo que isto é verdade: as pessoas desta geração não morrerão até que todas essas coisas tenham acontecido.
31 Himinn og jörð munu hverfa en orð mín standa að eilífu.
Céu e terra chegarão ao fim, mas os meus ensinamentos permanecerão.
32 En daginn og stundina er þetta gerist, veit enginn, hvorki englarnir né ég, heldur aðeins faðirinn einn.
Ninguém sabe quando chegará o dia ou a hora disso acontecer, nem os anjos no céu e nem mesmo o Filho; apenas o Pai sabe.
33 Og fyrst þið vitið ekki stundina, verið þá allsgáðir. Vakið og biðjið og verið viðbúnir komu minni.
Vigiem! Fiquem atentos! Pois vocês não sabem quando isso irá acontecer.
34 Endurkomu minni má líkja við mann, sem ferðaðist til annars lands. Hann sagði starfsmönnum sínum hvað hver og einn ætti að gera meðan hann væri í burtu og bað dyravörðinn að vera vel á verði meðan hann biði komu sinnar.
É como um homem que saiu em uma viagem. Ele saiu de sua casa e deu a cada um dos seus empregados a autorização para fazer o que ele lhes tinha ordenado. Ele disse ao porteiro para ficar atento.
35 Gætið að! Þið vitið ekki hvenær mín er von, hvort það verður að kvöldi, um miðnætti, undir morgun eða árdegis. Látið mig ekki koma að ykkur sofandi, heldur verið vakandi þegar ég kem! Það sem ég segi ykkur, segi ég öllum: Vakið!“
Então, vigiem, pois vocês não sabem quando o proprietário da casa estará de volta: se será no final da tarde, no meio da noite, antes do amanhecer ou de manhã.
Vocês não irão querer ser pegos dormindo, caso ele retorne inesperadamente.
O que eu estou dizendo a vocês, eu digo a todos: ‘Vigiem!’”

< Markús 13 >