Markús 10
1 Eftir þetta fór Jesús frá Kapernaum og kom til Júdeu og byggðanna austan Jórdanar. Fólkið streymdi til hans eins og áður og hann kenndi því.
அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய யர்த்³த³நநத்³யா: பாரே யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ² உபஸ்தி²தவாந், தத்ர தத³ந்திகே லோகாநாம்’ ஸமாக³மே ஜாதே ஸ நிஜரீத்யநுஸாரேண புநஸ்தாந் உபதி³தே³ஸ²|
2 Nokkrir farísear komu þá til hans og spurðu: „Leyfir þú hjónaskilnað?“Þeir ætluðu að snúa á hann með þessari spurningu.
ததா³ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபம் ஏத்ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச²: ஸ்வஜாயா மநுஜாநாம்’ த்யஜ்யா ந வேதி?
3 Jesús svaraði með annarri spurningu: „Hvað sagði Móse um slíkt?“
தத: ஸ ப்ரத்யவாதீ³த், அத்ர கார்ய்யே மூஸா யுஷ்மாந் ப்ரதி கிமாஜ்ஞாபயத்?
4 Þeir svöruðu: „Hann sagði að það væri ekkert við það að athuga. Það eina, sem maðurinn þyrfti að gera, væri að afhenda konu sinni skilnaðarbréf. Það væri allt og sumt.“
த ஊசு: த்யாக³பத்ரம்’ லேகி²தும்’ ஸ்வபத்நீம்’ த்யக்துஞ்ச மூஸா(அ)நுமந்யதே|
5 „Ég skal segja ykkur hvers vegna hann sagði þetta, “sagði Jesús. „Það var tilslökun vegna illsku ykkar,
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்மூஸா நிதே³ஸ²மிமம் அலிக²த்|
6 því þannig hafði Guð ekki hugsað sér það. Í upphafi skapaði hann karl og konu og hann ætlaði þeim að lifa saman alla ævi í hjónabandinu. Karlmaðurinn á því að yfirgefa föður og móður,
கிந்து ஸ்ரு’ஷ்டேராதௌ³ ஈஸ்²வரோ நராந் பும்’ரூபேண ஸ்த்ரீரூபேண ச ஸஸர்ஜ|
"தத: காரணாத் புமாந் பிதரம்’ மாதரஞ்ச த்யக்த்வா ஸ்வஜாயாயாம் ஆஸக்தோ ப⁴விஷ்யதி,
8 og búa með eiginkonu sinni, svo að þau verði ekki lengur tvö heldur eitt.
தௌ த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத: | " தஸ்மாத் தத்காலமாரப்⁴ய தௌ ந த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³|
9 Það sem Guð hefur sameinað, má enginn maður sundur skilja.“
அத: காரணாத்³ ஈஸ்²வரோ யத³யோஜயத் கோபி நரஸ்தந்ந வியேஜயேத்|
10 Þegar hann síðar var orðinn einn með lærisveinum sínum í húsinu, tóku þeir upp þráðinn á ný.
அத² யீஸு² ர்க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்ததா³ ஸி²ஷ்யா: புநஸ்தத்கதா²ம்’ தம்’ பப்ரச்சு²: |
11 Þá sagði Jesús: „Sá sem skilur við konu sína og kvænist annarri, drýgir hór gegn henni.
தத: ஸோவத³த் கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாம்’ த்யக்தவாந்யாம் உத்³வஹதி தர்ஹி ஸ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா: ப்ராதிகூல்யேந வ்யபி⁴சாரீ ப⁴வதி|
12 Og skilji kona við mann sinn og giftist öðrum, drýgir hún hór.“
காசிந்நாரீ யதி³ ஸ்வபதிம்’ ஹித்வாந்யபும்’ஸா விவாஹிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸாபி வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி|
13 Sumir komu með börnin sín til Jesús og báðu hann að blessa þau. Lærisveinarnir stugguðu þeim þá frá og sögðu að ekki mætti ónáða hann.
அத² ஸ யதா² ஸி²ஸூ²ந் ஸ்ப்ரு’ஸே²த், தத³ர்த²ம்’ லோகைஸ்தத³ந்திகம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தாநாநீதவதஸ்தர்ஜயாமாஸு: |
14 Þegar Jesús sá þetta, sárnaði honum, og hann sagði við lærisveinana: „Leyfið börnunum að koma til mín og bannið þeim það ekki, því slíkra er guðsríki.
யீஸு²ஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா க்ருத்⁴யந் ஜகா³த³, மந்நிகடம் ஆக³ந்தும்’ ஸி²ஸூ²ந் மா வாரயத, யத ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரராஜ்யாதி⁴காரிண: |
15 Ég legg á það áherslu að sá, sem ekki vill koma til Guðs eins og lítið barn, mun aldrei komast inn í ríki hans.“
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வச்மி, ய: கஸ்²சித் ஸி²ஸு²வத்³ பூ⁴த்வா ராஜ்யமீஸ்²வரஸ்ய ந க்³ரு’ஹ்லீயாத் ஸ கதா³பி தத்³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நோதி|
16 Síðan tók hann börnin í fang sér, lagði hendur yfir þau og blessaði.
அநநதரம்’ ஸ ஸி²ஸூ²நங்கே நிதா⁴ய தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தௌ த³த்த்வாஸி²ஷம்’ ப³பா⁴ஷே|
17 Jesús var í þann veginn að leggja upp í ferð, þegar maður nokkur kom hlaupandi til hans, kraup og spurði. „Góði meistari, hvað verð ég að gera til að eignast eilíft líf?“ (aiōnios g166)
அத² ஸ வர்த்மநா யாதி, ஏதர்ஹி ஜந ஏகோ தா⁴வந் ஆக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுநீ பாதயித்வா ப்ரு’ஷ்டவாந், போ⁴: பரமகு³ரோ, அநந்தாயு: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios g166)
18 „Hvers vegna kallar þú mig góðan?“spurði Jesús. „Enginn er góður nema einn og það er Guð.
ததா³ யீஸு²ருவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²வரம்’ கோபி பரமோ ந ப⁴வதி|
19 Þú þekkir boðorðin: Þú skalt ekki morð fremja, ekki drýgja hór, ekki stela, ekki ljúga, ekki svíkja og heiðra skaltu föður þinn og móður.“
பரஸ்த்ரீம்’ நாபி⁴க³ச்ச²; நரம்’ மா கா⁴தய; ஸ்தேயம்’ மா குரு; ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா தே³ஹி; ஹிம்’ஸாஞ்ச மா குரு; பிதரௌ ஸம்மந்யஸ்வ; நிதே³ஸா² ஏதே த்வயா ஜ்ஞாதா: |
20 „Meistari, “svaraði maðurinn, „ég hef hlýtt þessum boðorðum allt frá barnæsku.“
ததஸ்தந ப்ரத்யுக்தம்’, ஹே கு³ரோ பா³ல்யகாலாத³ஹம்’ ஸர்வ்வாநேதாந் ஆசராமி|
21 Jesú fór að þykja vænt um þennan mann; hann leit á hann og sagði: „Eitt vantar þig samt: Seldu allt sem þú átt og gefðu fátækum peningana – þá munt þú eiga auðæfi á himnum. Komdu síðan og fylgdu mér.“
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ விலோக்ய ஸ்நேஹேந ப³பா⁴ஷே, தவைகஸ்யாபா⁴வ ஆஸ்தே; த்வம்’ க³த்வா ஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விஸ்²ராணய, தத: ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி; தத: பரம் ஏத்ய க்ருஸ²ம்’ வஹந் மத³நுவர்த்தீ ப⁴வ|
22 Þá varð maðurinn niðurlútur og fór burt, dapur í bragði, því hann var mjög ríkur.
கிந்து தஸ்ய ப³ஹுஸம்பத்³வித்³யமாநத்வாத் ஸ இமாம்’ கதா²மாகர்ண்ய விஷணோ து³: கி²தஸ்²ச ஸந் ஜகா³ம|
23 Jesús horfði á eftir honum þegar hann gekk burt, síðan sneri hann sér að lærisveinunum og sagði: „Það er erfitt fyrir ríka menn að komast inn í guðsríki.“
அத² யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² நிரீக்ஷ்ய ஸி²ஷ்யாந் அவாதீ³த், த⁴நிலோகாநாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
24 Lærisveinarnir urðu undrandi! Jesús sagði því aftur: „Börnin góð, það er erfitt fyrir þá, sem treysta auðæfunum, að komast inn í guðsríki.
தஸ்ய கதா²த: ஸி²ஷ்யாஸ்²சமச்சக்ரு: , கிந்து ஸ புநரவத³த், ஹே பா³லகா யே த⁴நே விஸ்²வஸந்தி தேஷாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
25 Auðveldara er fyrir úlfalda að fara gegnum nálarauga, en ríkan mann að komast inn í guðsríki.“
ஈஸ்²வரராஜ்யே த⁴நிநாம்’ ப்ரவேஸா²த் ஸூசிரந்த்⁴ரேண மஹாங்க³ஸ்ய க³மநாக³மநம்’ ஸுகரம்’|
26 Nú urðu lærisveinarnir öldungis forviða! „Hver getur þá orðið hólpinn?“spurðu þeir.
ததா³ ஸி²ஷ்யா அதீவ விஸ்மிதா: பரஸ்பரம்’ ப்ரோசு: , தர்ஹி க: பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ஸ²க்நோதி?
27 Jesús horfði fast á þá og sagði: „Án Guðs er það ómögulegt, en Guði er enginn hlutur um megn.“
ததோ யீஸு²ஸ்தாந் விலோக்ய ப³பா⁴ஷே, தந் நரஸ்யாஸாத்⁴யம்’ கிந்து நேஸ்²வரஸ்ய, யதோ ஹேதோரீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸாத்⁴யம்|
28 Þá tók Pétur að telja upp allt sem hann og lærisveinarnir hefðu yfirgefið og sagði síðan: „Við höfum yfirgefið allt og fylgt þér…“
ததா³ பிதர உவாச, பஸ்²ய வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வதோநுகா³மிநோ ஜாதா: |
29 Jesús svaraði: „Ég fullvissa ykkur um að hver sá sem yfirgefur allt – heimili, bræður, systur, móður, föður, börn eða eignir – af kærleika til mín og til að geta flutt öðrum gleðiboðskapinn, mun fá sín laun.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, மத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ம்’ வா யோ ஜந: ஸத³நம்’ ப்⁴ராதரம்’ ப⁴கி³நீம்’ பிதரம்’ மாதரம்’ ஜாயாம்’ ஸந்தாநாந் பூ⁴மி வா த்யக்த்வா
31 Þá mun lítið verða úr mörgum sem nú telja sig mikla, en margir sem nú eru fyrirlitnir, munu þar hljóta virðingu.“
கிந்த்வக்³ரீயா அநேகே லோகா: ஸே²ஷா: , ஸே²ஷீயா அநேகே லோகாஸ்²சாக்³ரா ப⁴விஷ்யந்தி|
32 Nú lá leiðin til Jerúsalem. Jesús gekk hratt á undan lærisveinunum, sem fylgdu honum undrandi og kvíðnir. Jesús fór með þá afsíðis og tók enn að lýsa fyrir þeim því sem biði hans í Jerúsalem.
அத² யிரூஸா²லம்யாநகாலே யீஸு²ஸ்தேஷாம் அக்³ரகா³மீ ப³பூ⁴வ, தஸ்மாத்தே சித்ரம்’ ஜ்ஞாத்வா பஸ்²சாத்³கா³மிநோ பூ⁴த்வா பி³ப்⁴யு: | ததா³ ஸ புந ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வீயம்’ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத்தத் தேப்⁴ய: கத²யிதும்’ ப்ராரேபே⁴;
33 „Þegar þangað kemur mun ég, Kristur, verða handtekinn og leiddur fyrir æðstu prestana og leiðtoga þjóðarinnar. Þeir munu dæma mig til dauða og selja mig í hendur Rómverjanna, svo þeir geti tekið mig af lífi.
பஸ்²யத வயம்’ யிரூஸா²லம்புரம்’ யாம: , தத்ர மநுஷ்யபுத்ர: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாஞ்ச கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே; தே ச வத⁴த³ண்டா³ஜ்ஞாம்’ தா³பயித்வா பரதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பயிஷ்யந்தி|
34 Fyrst munu þeir hæðast að mér og hrækja á mig, síðan húðstrýkja, og því næst lífláta mig. Þrem dögum síðar mun ég rísa upp frá dauðum.“
தே தமுபஹஸ்ய கஸ²யா ப்ரஹ்ரு’த்ய தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தம்’ ஹநிஷ்யந்தி, தத: ஸ த்ரு’தீயதி³நே ப்ரோத்தா²ஸ்யதி|
35 Nú komu Jakob og Jóhannes, synir Sebedeusar, til hans og sögðu við hann í hálfum hljóðum: „Meistari, okkur langar að biðja þig um nokkuð.“
தத: ஸிவதே³: புத்ரௌ யாகூப்³யோஹநௌ தத³ந்திகம் ஏத்ய ப்ரோசது: , ஹே கு³ரோ யத்³ ஆவாப்⁴யாம்’ யாசிஷ்யதே தத³ஸ்மத³ர்த²ம்’ ப⁴வாந் கரோது நிவேத³நமித³மாவயோ: |
36 „Hvað er það?“spurði hann.
தத: ஸ கதி²தவாந், யுவாம்’ கிமிச்ச²த²: ? கிம்’ மயா யுஷ்மத³ர்த²ம்’ கரணீயம்’?
37 „Okkur langar að sitja næst þér í konungsríki þínu, annar hægra megin, hinn vinstra megin, “svöruðu þeir.
ததா³ தௌ ப்ரோசது: , ஆவயோரேகம்’ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே சைகம்’ தவைஸ்²வர்ய்யபதே³ ஸமுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபய|
38 „Þið vitið ekki um hvað þið eruð að biðja!“sagði Jesús. „Getið þið drukkið þann sorgarbikar sem ég verð að drekka? Eða skírst þeirri þjáningaskírn sem ég verð að skírast?“
கிந்து யீஸு²: ப்ரத்யுவாச யுவாமஜ்ஞாத்வேத³ம்’ ப்ரார்த²யேதே², யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேந யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ பாதும்’ ஸ²க்ஷ்யதே? யஸ்மிந் மஜ்ஜநேநாஹம்’ மஜ்ஜிஷ்யே தந்மஜ்ஜநே மஜ்ஜயிதும்’ கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ஸ²க்ஷ்யதே? தௌ ப்ரத்யூசது: ஸ²க்ஷ்யதே|
39 „Já, já, það getum við, “svöruðu þeir. Þá sagði Jesús: „Já, þið munuð vissulega fá að drekka þennan bikar minn og skírast þessari skírn,
ததா³ யீஸு²ரவத³த் யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேநாவஸ்²யம்’ யுவாமபி பாஸ்யத²: , யேந மஜ்ஜநேந சாஹம்’ மஜ்ஜிய்யே தத்ர யுவாமபி மஜ்ஜிஷ்யேதே²|
40 en ég hef ekki leyfi til að láta ykkur eftir hásætin sem næst mér eru og það hefur reyndar þegar verið ákveðið hverjir þau skuli hljóta.“
கிந்து யேஷாமர்த²ம் இத³ம்’ நிரூபிதம்’, தாந் விஹாயாந்யம்’ கமபி மம த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே வா ஸமுபவேஸ²யிதும்’ மமாதி⁴காரோ நாஸ்தி|
41 Þegar hinir lærisveinarnir komust að því hvers Jakob og Jóhannes höfðu spurt, urðu þeir mjög gramir.
அதா²ந்யத³ஸ²ஸி²ஷ்யா இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ சுகுபு: |
42 Jesús kallaði þá til sín og sagði: „Þið vitið að þeir sem teljast ráða yfir þjóðunum, drottna yfir þeim og láta þær kenna á valdi sínu,
கிந்து யீஸு²ஸ்தாந் ஸமாஹூய ப³பா⁴ஷே, அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜத்வம்’ யே குர்வ்வந்தி தே தேஷாமேவ ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி, ததா² யே மஹாலோகாஸ்தே தேஷாம் அதி⁴பதித்வம்’ குர்வ்வந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத²|
43 en þannig er það ekki meðal ykkar. Sá ykkar sem vill verða mikill, verður að vera þjónn hinna,
கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ததா² ப⁴விஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ய: ப்ராதா⁴ந்யம்’ வாஞ்ச²தி ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸேவகோ ப⁴விஷ்யதி,
44 og sá sem vill verða mestur allra, verður að vera allra þræll.
யுஷ்மாகம்’ யோ மஹாந் ப⁴விதுமிச்ச²தி ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ கிங்கரோ ப⁴விஷ்யதி|
45 Ég, Kristur, kom ekki hingað til að láta þjóna mér, heldur til að þjóna öðrum, og gefa líf mitt sem lausnargjald fyrir marga.“
யதோ மநுஷ்யபுத்ர: ஸேவ்யோ ப⁴விதும்’ நாக³த: ஸேவாம்’ கர்த்தாம்’ ததா²நேகேஷாம்’ பரித்ராணஸ்ய மூல்யரூபஸ்வப்ராணம்’ தா³துஞ்சாக³த: |
46 Þeir komu til Jeríkó. Síðar, þegar þeir voru að fara þaðan aftur, fylgdi honum mikill mannfjöldi. Við veginn sat blindur betlari, Bartímeus, sonur Tímeusar.
அத² தே யிரீஹோநக³ரம்’ ப்ராப்தாஸ்தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யை ர்லோகைஸ்²ச ஸஹ யீஸோ² ர்க³மநகாலே டீமயஸ்ய புத்ரோ ப³ர்டீமயநாமா அந்த⁴ஸ்தந்மார்க³பார்ஸ்²வே பி⁴க்ஷார்த²ம் உபவிஷ்ட: |
47 Þegar Bartímeus heyrði að Jesús frá Nasaret færi þar, tók hann að hrópa og kalla: „Jesús, sonur Davíðs, miskunnaðu mér!“
ஸ நாஸரதீயஸ்ய யீஸோ²ராக³மநவார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ப்ரோசை ர்வக்துமாரேபே⁴, ஹே யீஸோ² தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
48 Margir skipuðu honum að þegja, en það varð til þess að hann hrópaði enn ákafar: „Sonur Davíðs, miskunnaðu mér!“
ததோநேகே லோகா மௌநீப⁴வேதி தம்’ தர்ஜயாமாஸு: , கிந்து ஸ புநரதி⁴கமுச்சை ர்ஜகா³த³, ஹே யீஸோ² தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
49 Þegar Jesús heyrði hrópin, nam hann staðar og sagði: „Segið honum að koma.“Þeir kölluðu því á blinda manninn og sögðu: „Þú ert heppinn! Hann sagði þér að koma.“
ததா³ யீஸு²: ஸ்தி²த்வா தமாஹ்வாதும்’ ஸமாதி³தே³ஸ², ததோ லோகாஸ்தமந்த⁴மாஹூய ப³பா⁴ஷிரே, ஹே நர, ஸ்தி²ரோ ப⁴வ, உத்திஷ்ட², ஸ த்வாமாஹ்வயதி|
50 Bartímeus henti af sér yfirhöfninni, stökk á fætur og flýtti sér til Jesú.
ததா³ ஸ உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ நிக்ஷிப்ய ப்ரோத்தா²ய யீஸோ²: ஸமீபம்’ க³த: |
51 „Hvað viltu að ég geri fyrir þig?“spurði Jesús. „Meistari, “sagði blindi maðurinn, „mig langar að fá sjónina!“
ததோ யீஸு²ஸ்தமவத³த் த்வயா கிம்’ ப்ரார்த்²யதே? துப்⁴யமஹம்’ கிம்’ கரிஷ்யாமீ? ததா³ ஸோந்த⁴ஸ்தமுவாச, ஹே கு³ரோ மதீ³யா த்³ரு’ஷ்டிர்ப⁴வேத்|
52 „Bæn þín er heyrð, “sagði Jesús. „Trú þín hefur læknað þig.“Samstundis fékk blindi maðurinn sjónina og fylgdi Jesú áleiðis.
ததோ யீஸு²ஸ்தமுவாச யாஹி தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²மகார்ஷீத், தஸ்மாத் தத்க்ஷணம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்ய பதா² யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ யயௌ|
