< Lúkas 17 >

1 Jesús sagði við lærisveinana: „Fólk mun halda áfram að falla í synd, en vei þeim sem því veldur.
Jesu ing a hubatkhqi venawh: “Thlang ak thawlh sak ik-oeih taw awm hly ngai ngai hy, cehlai thawlhnaak aham ce a ik-oeih ak awm sakkungkhqi ce khaw na map uhy.
2 Honum væri betra að láta fleygja sér í sjóinn, með þungan stein um hálsinn, en skaða sálir smælingjanna. Gætið ykkar! Ávítaðu bróður þinn, ef hann syndgar, en fyrirgefðu honum, þegar hann iðrast.
Vawhkaw naasenkhqi thawlh sak anglakawhtaw cawhkaw thlang ce a hawng awh cang neetnaak lung awi sak nawh tuilik khuina nik khawng man anih aham leek hly bet hy.
3
Cedawngawh ak leek na qalqing uh. Na koeinaa a thawlh awhtaw, anih ce toel lah, ang zut awhtaw, ak khan awh qeenkhaw ngai law.
4 Geri hann þér rangt til sjö sinnum á dag og komi til þín eftir hvert skipti og biðji fyrirgefningar, þá fyrirgefðu honum.“
Nak khan awh khaw hypoet awh ak khqih dy awh thawlh nawh, ak khqih dy bai lawt na venawh, ‘Zut nyng’ a ti awhtaw qeenkhaw ngai law pe,” tinak khqi hy.
5 Dag einn sögðu postularnir við Drottin: „Við þurfum að öðlast meiri trú, hvernig getum við það?“
Ceityihkhqi ing Bawipa venawh, “Kaimih ak cangnaak ve taai law sak lah! tina uhy.
6 Jesús svaraði: „Ef þið hafið trú á stærð við sinnepskorn, þá er hún nægileg til að rífa upp mórberjatréð sem þarna stendur og senda það í loftköstum á haf út! Orðum ykkar yrði þegar í stað hlýtt.
A mingmih a venawh, “Antlam ak ui teh mah cangnaak nami taak mantaw, vawhkaw thaithing a venawh, ‘Nak kqa mah na phu qu nawhtaw tuicunli na khawng qu lah,’ nami tinaak awh ce, nami tinaak amyihna namik awi ce ngai law kaw.
7 Þegar vinnumaður kemur inn frá jarðyrkju eða gegningum, þá sest hann ekki niður til að borða. Hann matreiðir fyrst fyrir húsbónda sinn og ber kvöldverð á borð fyrir hann, áður en hann fær sér sjálfur. Og honum er ekki þakkað, því að þetta eru skylduverk hans.
Nangmih ak khuiawh kaw thlang pynoet ing, laikawk ak nawk, am awhtaw tuu ak khai tyihzawih pynoet ta mai lah seh. Cawhkaw tyihzawih ce laikawk nakaw a pha law kqoeng awh,
8
Buh lo hlah, leng qu nawhtaw buh ka ai boeih hlan dy ni qeh; cekcoengawh aw a ai bit kawp ti,’ am namik tinaak hly nu?
9
A sai hly kawi ik-oeih ce a sai dawngawh a tyihzawih ak khan awh zeelnaak awi ak kqawn hly re aw?
10 Þið eigið ekki heldur að vænta heiðurs fyrir að hlýða mér, því að þá hafið þið aðeins gert skyldu ykkar.“
Cemyih lawtna nangmih awm nami sai hly kawi ik-oeih boeih nami sai coengawh, ‘Amak kawihka tyihzawih na ni ka mi awm hy; ka sai hly kawi qoe ni ka mi sai hy,’ ti uh,” tinak khqi hy.
11 Á leið sinni frá Jerúsalem komu þeir að þorpi á landamærum Galíleu og Samaríu. Þá sáu þeir tíu holdsveika menn, sem stóðu langt frá, utan við þorpið,
Jerusalem khaw benna, Samari ingkaw Kalili khawqi benna kawng cet hy.
Vangca pynoet ak khuiawh, a kun awh, mynqaai ak neh thlang thlanghqa ing pan law uhy. Ak hla nakawng dyi unawh,
13 og hrópuðu: „Jesú, meistari, miskunnaðu okkur!“
khawteh na, Bawipa Jesu, kaimih ve nim qeen khqi lah! tinawh qeennaak thoeh uhy.
14 Hann leit á þá og sagði: „Farið til prestanna og fáið hjá þeim vottorð um að þið séuð heilbrigðir.“Á meðan þeir voru á leiðinni til prestanna, hvarf þeim holdsveikin!
Cekkhqi ce a huh awh, “Cet unawh taw, khawsoeih a venawh nami pum ce huh uh,” tinak khqi hy. A ming voei awh ce a mingmih ce qoei boeih uhy.
15 Einn þeirra sneri þá aftur til Jesús og hrópaði: „Guði sé lof! Ég er heilbrigður!“
A mingmih ak khuiawh kaw thlang pynoet ing, mynqaai a qoei ce a huh awh, hlat law tlaih nawh, khawteh na khy nawh Khawsa ce kyihcah hy.
16 Hann fleygði sér á götuna við fætur Jesú og þakkaði honum. Maður þessi var Samverji, en Gyðingar fyrirlitu þá.
Jesu a khawkung awh ce ang tluk doena zeelnaak awi kqawn hy; anih taw Samari thlang na awm hy.
17 Þá spurði Jesús: „Voru þeir ekki tíu sem ég læknaði? Hvar eru hinir níu?
Jesu ing, Thlanghqa na qoei boeih uhyk ti my? Thlang kow tloek taw hana nu ami awm?
18 Var þessi útlendingur sá eini sem sneri við til að gefa Guði dýrðina?“
Vawhkaw khaw lawk thlang ti kaa taw ak chang tloek ak khuiawh Khawsa kyihcah aham ak voei law pynoet ca awm am awm nawh nu? tinawh doet law pynoet ca awm am awm nawh nu? tinawh doet khqi hy.
19 Síðan sagði hann við manninn: „Stattu upp og farðu leiðar þinnar, trú þín hefur læknað þig.“
Ce ak thlang a venawh, “Tho nawhtaw cet hlah, nak cangnaak ing ni qoei sak hawh hy,” tina hy.
20 Dag einn spurðu farísearnir Jesú: „Hvenær kemur guðsríki?“„Guðsríki birtist ekki þannig að á því beri, “svaraði Jesús.
Hypoet taw, Khawsa qam a lawnaak hly akawng ce Farasikhqi ing doet uhy. Jesu ing, “Khawsa qam taw nangmih a mikhuh awh am law hy,
21 „Þið munuð ekki geta sagt: „Það hófst á þessum stað eða í þessum landshluta“því að áhrifa guðsríkisins gætir með manninum.“
'Vawh ni a awm,’ am awhtaw, ‘Cawh ni a awm,’ tinawh u ing awm ap kqawn thai hy. Khawsa ram taw nangmih ak khuiawh ni a awm,” tinak khqi hy.
22 Síðar ræddi hann þetta við lærisveinana og sagði: „Sá tími mun koma er þið þráið að hafa mig hjá ykkur, þó ekki sé nema einn dag, en þá verð ég ekki hér.
Cekcoengawh a hubatkhqi venawh, “Thlanghqing Capa a khawnghi hypoet ca awm huh aham nami ngaihnaak a khawnghi ce law kaw, cehlai am hu kawm uk ti.
23 Ykkur munu berast fréttir um að ég sé kominn aftur og sé hér eða þar. Trúið ekki slíku. Farið ekki að leita mín,
thlangkhqi ing, ‘cawh ni a awm hy ce!’ am awhtaw, ‘Vawh ni a awm hy ve!’ ni tinak khqi kaw. Cekkhqi hu awh koeh cet uh.
24 því að þegar ég kem, þá verður það engum vafa undirorpið. Það verður jafn augljóst og þegar elding leiftrar um himininn.
Thlanghqing Capa a khawnghi taw khaw phla balh balh nawh khan ak kqannaak awhkawng a dytnaak dyna ak coei amyihna awm kaw.
25 En fyrst verð ég að líða miklar þjáningar og þjóð mín mun hafna mér.
Cehlai anih ing khuikhanaak ce hu ma kaw, ve a khuk awhkaw thlangkhqi ing hoet kawm uh.
26 Þegar ég kem aftur, verður heimurinn jafn sinnulaus um Guð og hann var á dögum Nóa.
Novah khuk awhkaw myihna, Thlanghqing Capa a khawnghi ce awm lawt kaw.
27 Fólk át og drakk og gifti sig allt til þess dags er Nói gekk inn í örkina. Eftir það kom flóðið og tortímdi þeim öllum.
Novah ing lawng khuina a kun dy, thlangkhqi ing ai uhy, aw uhy, zu lo unawh vaa ta uhy. Cehlai tuiliu ce law nawh a mingmih ce liu khqi boeih hy.
28 Það mun verða eins og á dögum Lots: Fólk sinnti sínum daglegu störfum, át og drakk, keypti og seldi, ræktaði og byggði
Lot a khuk awh awm cemyihna ce awm hy. Cawhkaw thlangkhqi ing ai uhy, aw uhy, ik-oeih zawi uhy, thlai uhy, ik-oeih ling uhy, imkhqi sa uhy.
29 – allt til þeirrar stundar er Lot yfirgaf Sódómu. Þá rigndi eldi og brennisteini yfir þá af himni og eyddi þeim öllum.
Cehlai Lot ing Sodom khaw a cehtaaknaak a khawnghi awhtaw, khan nakawng kat mai tla law nawh a mingmih boeih ce ui hy.
30 Þannig mun fólk verða önnum kafið við sín daglegu störf er ég kem aftur.
Thlanghqing Capa a lawnaak khawnghi ce cemyihna awm lawt kaw.
31 Þeir sem úti eru þann dag mega ekki fara inn til að pakka niður. Þeir sem verða við vinnu á ökrum mega ekki heldur fara heim
Ce a khawnghi a pha awh u awm iptih na ak awm ing, ipkhui nakaw ik-oeih ak lo na koeh nuk kqum voel seh. Lo na ak awm ing ik-oeih ak lo na im na koeh hlat tlaih voel seh.
32 – munið hvað kom fyrir konu Lots!
Lot a zu ce poek uh!
33 Sá sem heldur í líf sitt mun glata því, en sá sem fórnar því, mun bjarga því.
U awm a hqingnaak thawng aham ak ngaih ing a hqingnaak ce hlawng kawmsaw, u awm a hqingnaak ak hlawng ingtaw hu lat kaw.
34 Þá nótt munu tveir menn sofa í sama rúmi, annar verður tekinn burt en hinn skilinn eftir.
Ce am than awh, ihkhun awh thlang pakkhih ip kaw; pynoet ce lo kawnsaw, pynoet ce cehta kaw.
35 Tvær konur munu vinna saman að heimilisstörfum, önnur verður tekin, hin skilin eftir. Sama er að segja um þá sem vinna hlið við hlið á ökrunum. Annar verður tekinn, hinn skilinn eftir.“
Nu pakkhih ing sum su kaw; pynoet ce lo kawmsaw, pynoet ce cehta kaw,” tinak khqi hy.
Cekcoengawh, “Lo awh thlang pakkhih awm kaw; pynoet ce lawh na awm kawmsaw pynoet cetaw cehtaak na awm kaw,” tinak khqi hy.
37 „Hvar verður hann skilinn eftir?“spurðu lærisveinarnir. „Það verður augljóst þegar að því kemur, “svaraði Jesús, „jafn augljóst og það, að þangað sem hræið liggur munu gammarnir þyrpast.“
A mingmih ing, Bawipa, ce han awh a awm kaw? tinawh doet uhy. Anih ing, “Meh qawk a awmnaak awh, langtahkhqi awm kawm uh,” tinak khqi hy.

< Lúkas 17 >