< Lúkas 15 >
1 Skattheimtumenn voru þekktir að óheiðarleika. Þeir komu oft ásamt öðrum stórsyndurum til þess að hlusta á Jesú predika.
තදා කරසඤ්චායිනඃ පාපිනශ්ච ලෝකා උපදේශ්කථාං ශ්රෝතුං යීශෝඃ සමීපම් ආගච්ඡන්|
2 Faríseunum og lögvitringunum líkaði meinilla að hann skyldi umgangast jafn fyrirlitlegt fólk, og meira að segja borða með því!
තතඃ ඵිරූශින උපාධ්යායාශ්ච විවදමානාඃ කථයාමාසුඃ ඒෂ මානුෂඃ පාපිභිඃ සහ ප්රණයං කෘත්වා තෛඃ සාර්ද්ධං භුංක්තේ|
3 Jesús sagði þeim því eftirfarandi dæmisögu: „Segjum svo að þú ættir hundrað kindur, en ein þeirra villtist í burtu og týndist í óbyggðinni. Myndir þú þá ekki skilja hinar níutíu og níu eftir og fara að leita þeirrar sem týndist, uns þú fyndir hana?
තදා ස තේභ්ය ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං කථිතවාන්,
කස්යචිත් ශතමේෂේෂු තිෂ්ඨත්මු තේෂාමේකං ස යදි හාරයති තර්හි මධ්යේප්රාන්තරම් ඒකෝනශතමේෂාන් විහාය හාරිතමේෂස්ය උද්දේශප්රාප්තිපර්ය්යනතං න ගවේෂයති, ඒතාදෘශෝ ලෝකෝ යුෂ්මාකං මධ්යේ ක ආස්තේ?
5 Þá yrðir þú svo glaður að þú bærir hana heim á herðum þér.
තස්යෝද්දේශං ප්රාප්ය හෘෂ්ටමනාස්තං ස්කන්ධේ නිධාය ස්වස්ථානම් ආනීය බන්ධුබාන්ධවසමීපවාසින ආහූය වක්ති,
6 Og kallaðir saman vini þína og granna til að gleðjast með þér yfir því að týnda kindin skyldi hafa fundist.
හාරිතං මේෂං ප්රාප්තෝහම් අතෝ හේතෝ ර්මයා සාර්ද්ධම් ආනන්දත|
7 Á sama hátt verður meiri gleði á himnum vegna eins syndara sem snýr sér til Guðs, en yfir öðrum níutíu og níu sem ekki hafa villst frá Guði!
තද්වදහං යුෂ්මාන් වදාමි, යේෂාං මනඃපරාවර්ත්තනස්ය ප්රයෝජනං නාස්ති, තාදෘශෛකෝනශතධාර්ම්මිකකාරණාද් ය ආනන්දස්තස්මාද් ඒකස්ය මනඃපරිවර්ත්තිනඃ පාපිනඃ කාරණාත් ස්වර්ගේ (අ)ධිකානන්දෝ ජායතේ|
8 Tökum annað dæmi: Kona á tíu dýrmæta silfurpeninga og týnir einum þeirra. Hvað gerir hún þá? Hún kveikir ljós, leitar um allt og sópar hvern krók og kima þangað til hann finnst.
අපරඤ්ච දශානාං රූප්යඛණ්ඩානාම් ඒකඛණ්ඩේ හාරිතේ ප්රදීපං ප්රජ්වාල්ය ගෘහං සම්මාර්ජ්ය තස්ය ප්රාප්තිං යාවද් යත්නේන න ගවේෂයති, ඒතාදෘශී යෝෂිත් කාස්තේ?
9 Síðan kallar hún á vinkonur sínar og fær þær til að samgleðjast sér.
ප්රාප්තේ සති බන්ධුබාන්ධවසමීපවාසිනීරාහූය කථයති, හාරිතං රූප්යඛණ්ඩං ප්රාප්තාහං තස්මාදේව මයා සාර්ද්ධම් ආනන්දත|
10 Á sama hátt gleðjast englar Guðs einnig yfir hverjum þeim syndara sem gerir iðrun.“Til enn frekari útskýringar sagði hann þeim þessa sögu:
තද්වදහං යුෂ්මාන් ව්යාහරාමි, ඒකේන පාපිනා මනසි පරිවර්ත්තිතේ, ඊශ්වරස්ය දූතානාං මධ්යේප්යානන්දෝ ජායතේ|
11 „Maður nokkur átti tvo syni.
අපරඤ්ච ස කථයාමාස, කස්යචිද් ද්වෞ පුත්රාවාස්තාං,
12 Yngri sonurinn sagði við föður sinn: „Ég vil gjarnan fá minn hluta arfsins strax, í stað þess að bíða þangað til þú ert dáinn.“Þá skipti faðirinn auðæfum sínum á milli sona sinna.
තයෝඃ කනිෂ්ඨඃ පුත්රඃ පිත්රේ කථයාමාස, හේ පිතස්තව සම්පත්ත්යා යමංශං ප්රාප්ස්යාම්යහං විභජ්ය තං දේහි, තතඃ පිතා නිජාං සම්පත්තිං විභජ්ය තාභ්යාං දදෞ|
13 Nokkrum dögum síðar tók yngri sonurinn saman föggur sínar og hélt til fjarlægs lands. Þar eyddi hann öllum peningunum í skemmtanir og skækjur.
කතිපයාත් කාලාත් පරං ස කනිෂ්ඨපුත්රඃ සමස්තං ධනං සංගෘහ්ය දූරදේශං ගත්වා දුෂ්ටාචරණේන සර්ව්වාං සම්පත්තිං නාශයාමාස|
14 En þegar hann var að verða peningalaus kom mikil hungursneyð í því landi og hann tók að líða skort.
තස්ය සර්ව්වධනේ ව්යයං ගතේ තද්දේශේ මහාදුර්භික්ෂං බභූව, තතස්තස්ය දෛන්යදශා භවිතුම් ආරේභේ|
15 Þá réð hann sig sem svínahirði hjá bónda einum.
තතඃ පරං ස ගත්වා තද්දේශීයං ගෘහස්ථමේකම් ආශ්රයත; තතඃ සතං ශූකරව්රජං චාරයිතුං ප්රාන්තරං ප්රේෂයාමාස|
16 Hann varð svo hungraður að hann langaði jafnvel í baunahýðið sem svínin átu. Enginn gaf honum neitt.
කේනාපි තස්මෛ භක්ෂ්යාදානාත් ස ශූකරඵලවල්කලේන පිචිණ්ඩපූරණාං වවාඤ්ඡ|
17 Að lokum áttaði hann sig á eymd sinni og sagði við sjálfan sig: „Verkamennirnir heima hjá föður mínum hafa nóg að borða og meira en það, en hér er ég að veslast upp af hungri!
ශේෂේ ස මනසි චේතනාං ප්රාප්ය කථයාමාස, හා මම පිතුඃ සමීපේ කති කති වේතනභුජෝ දාසා යථේෂ්ටං තතෝධිකඤ්ච භක්ෂ්යං ප්රාප්නුවන්ති කින්ත්වහං ක්ෂුධා මුමූර්ෂුඃ|
18 Ég ætla að fara heim til pabba og segja: „Ég hef syndgað bæði gegn Guði og þér.
අහමුත්ථාය පිතුඃ සමීපං ගත්වා කථාමේතාං වදිෂ්යාමි, හේ පිතර් ඊශ්වරස්ය තව ච විරුද්ධං පාපමකරවම්
19 Ég er ekki lengur verður að kallast sonur þinn. Viltu ráða mig sem verkamann hjá þér?““
තව පුත්රඉති විඛ්යාතෝ භවිතුං න යෝග්යෝස්මි ච, මාං තව වෛතනිකං දාසං කෘත්වා ස්ථාපය|
20 Síðan lagði hann af stað heim til föður síns. Faðir hans sá til hans þegar hann nálgaðist, kenndi í brjósti um hann, hljóp á móti honum, faðmaði hann og kyssti.
පශ්චාත් ස උත්ථාය පිතුඃ සමීපං ජගාම; තතස්තස්ය පිතාතිදූරේ තං නිරීක්ෂ්ය දයාඤ්චක්රේ, ධාවිත්වා තස්ය කණ්ඨං ගෘහීත්වා තං චුචුම්බ ච|
21 Þá sagði sonurinn: „Faðir, ég hef syndgað bæði gegn Guði og þér. Ég er ekki verður að kallast sonur þinn.“
තදා පුත්ර උවාච, හේ පිතර් ඊශ්වරස්ය තව ච විරුද්ධං පාපමකරවං, තව පුත්රඉති විඛ්යාතෝ භවිතුං න යෝග්යෝස්මි ච|
22 Faðirinn kallaði þá til þjóna sinna og sagði: „Flýtið ykkur! Náið í fallegustu skikkjuna sem til er og færið hann í. Látið líka hring á fingur hans og sækið nýja skó handa honum.
කින්තු තස්ය පිතා නිජදාසාන් ආදිදේශ, සර්ව්වෝත්තමවස්ත්රාණ්යානීය පරිධාපයතෛනං හස්තේ චාඞ්ගුරීයකම් අර්පයත පාදයෝශ්චෝපානහෞ සමර්පයත;
23 Slátrið síðan alikálfinum því að nú ætlum við að halda veislu!
පුෂ්ටං ගෝවත්සම් ආනීය මාරයත ච තං භුක්ත්වා වයම් ආනන්දාම|
24 Þessi sonur minn var dauður, en nú er hann lifnaður við. Hann var týndur, en nú er hann fundinn.“Síðan hófst veislan.
යතෝ මම පුත්රෝයම් අම්රියත පුනරජීවීද් හාරිතශ්ච ලබ්ධෝභූත් තතස්ත ආනන්දිතුම් ආරේභිරේ|
25 Meðan þetta gerðist var eldri sonurinn við vinnu úti á akri. Þegar hann kom heim, heyrði hann danstónlist frá húsinu
තත්කාලේ තස්ය ජ්යේෂ්ඨඃ පුත්රඃ ක්ෂේත්ර ආසීත්| අථ ස නිවේශනස්ය නිකටං ආගච්ඡන් නෘත්යානාං වාද්යානාඤ්ච ශබ්දං ශ්රුත්වා
26 og spurði einn þjóninn hvað gengi á.
දාසානාම් ඒකම් ආහූය පප්රච්ඡ, කිං කාරණමස්ය?
27 „Bróðir þinn er kominn, “svaraði þjónninn, „og faðir þinn lét slátra kálfinum, sem verið var að ala, og hefur nú stofnað til mikillar veislu til að fagna því að sonurinn er kominn heim heill á húfi.“
තතඃ සෝවාදීත්, තව භ්රාතාගමත්, තව තාතශ්ච තං සුශරීරං ප්රාප්ය පුෂ්ටං ගෝවත්සං මාරිතවාන්|
28 Þá reiddist eldri bróðirinn og vildi ekki fara inn. Faðir hans fór þá út og bað hann fyrir alla muni að koma inn.
තතඃ ස ප්රකුප්ය නිවේශනාන්තඃ ප්රවේෂ්ටුං න සම්මේනේ; තතස්තස්ය පිතා බහිරාගත්ය තං සාධයාමාස|
29 En hann svaraði: „Ég hef stritað fyrir þig öll þessi ár og aldrei neitað að gera neitt sem þú baðst mig. Þó hefur þú aldrei gefið mér svo mikið sem eina geit, allan þennan tíma, svo að ég gæti haldið veislu með vinum mínum.
තතඃ ස පිතරං ප්රත්යුවාච, පශ්ය තව කාඤ්චිදප්යාඥාං න විලංඝ්ය බහූන් වත්සරාන් අහං ත්වාං සේවේ තථාපි මිත්රෛඃ සාර්ද්ධම් උත්සවං කර්ත්තුං කදාපි ඡාගමේකමපි මහ්යං නාදදාඃ;
30 En þegar þessi sonur þinn kemur heim, hann sem eyddi peningum þínum í skækjur, þá heldur þú hátíð og slátrar besta kálfinum.“
කින්තු තව යඃ පුත්රෝ වේශ්යාගමනාදිභිස්තව සම්පත්තිම් අපව්යයිතවාන් තස්මින්නාගතමාත්රේ තස්යෛව නිමිත්තං පුෂ්ටං ගෝවත්සං මාරිතවාන්|
31 En faðir hans sagði: „Sonur minn, þú ert alltaf hjá mér og allt sem ég á, átt þú með mér.
තදා තස්ය පිතාවෝචත්, හේ පුත්ර ත්වං සර්ව්වදා මයා සහාසි තස්මාන් මම යද්යදාස්තේ තත්සර්ව්වං තව|
32 En nú getum við ekki annað en glaðst, því hann er jú bróðir þinn. Hann var dauður, en er nú lifnaður við! Hann var týndur, en nú er hann fundinn.““
කින්තු තවායං භ්රාතා මෘතඃ පුනරජීවීද් හාරිතශ්ච භූත්වා ප්රාප්තෝභූත්, ඒතස්මාත් කාරණාද් උත්සවානන්දෞ කර්ත්තුම් උචිතමස්මාකම්|