Lúkas 13
1 Um þetta leyti frétti Jesús að Pílatus hefði látið drepa nokkra Galíleumenn, sem voru að bera fram fórnir í musterinu í Jerúsalem.
Приидоша же нецыи в то время, поведающе Ему о Галилеех, ихже кровь Пилат смеси с жертвами их.
2 „Haldið þið að þeir hafi verið meiri syndarar en Galíleumenn almennt?“spurði hann. „Er það ástæðan fyrir þjáningum þeirra?
И отвещав Иисус рече им: мните ли, яко Галилеане сии грешнейши паче всех Галилеан бяху, яко тако пострадаша?
3 Nei, alls ekki! Skiljið þið ekki að sjálfir munuð þið farast, nema þið snúið ykkur frá syndinni og til Guðs?
Ни, глаголю вам: но аще не покаетеся, вси такожде погибнете.
4 Hvað um mennina átján, sem dóu þegar Sílóamturninn hrundi? Voru þeir verstu syndarar í Jerúsalem?
Или они осмьнадесяте, на нихже паде столп Силоамский и поби их, мните ли, яко тии должнейши бяху паче всех живущих во Иерусалиме?
5 Nei, hreint ekki! Og þið munuð sjálfir týna lífi og glatast, ef þið gerið ekki iðrun.“
Ни, глаголю вам: но аще не покаетеся, вси такожде погибнете.
6 Því næst sagði Jesús þeim þessa dæmisögu: „Maður nokkur gróðursetti fíkjutré í garði sínum. Oft leitaði hann ávaxta á því, en sér til mikilla vonbrigða fann hann enga.
Глаголаше же сию притчу: смоковницу имяше некий в винограде своем всаждену: и прииде ищя плода на ней, и не обрете:
7 Að lokum skipaði hann garðyrkjumanni sínum að höggva tréð upp. „Ég hef beðið í þrjú ár og það hefur ekki borið eina einustu fíkju, “sagði hann. „Til hvers er að standa í þessu lengur? Það er bara fyrir.“
рече же к винареви: се, третие лето, отнелиже прихожду ищя плода на смоковнице сей, и не обретаю: посецы ю (убо), вскую и землю упражняет?
8 „Gefum því enn eitt tækifæri, “sagði garðyrkjumaðurinn. „Látum það standa eitt ár enn og við skulum hugsa sérstaklega vel um það og bera vel á.
Он же отвещав рече ему: господи, остави ю и се лето, дондеже окопаю окрест ея и осыплю гноем:
9 Ef við fáum fíkjur eftir árið, þá er allt í lagi. Ef það ber ekki ávöxt, þá fellum við það“.“
и аще убо сотворит плод: аще ли же ни, во грядущее посечеши ю.
10 Helgidag einn var Jesús að kenna í einu af samkomuhúsunum.
Бяше же учя на единем от сонмищ в субботу:
11 Tók hann þá eftir konu sem var illa bækluð. Hún hafði verið krypplingur í átján ár og gat ekki rétt úr sér.
и се, жена бе имущи дух недужен лет осмьнадесять, и бе сляка и не могущи восклонитися отнюд.
12 Jesús kallaði hana til sín og sagði: „Kona, þú ert læknuð af sjúkdómi þínum.“
Видев же ю Иисус, пригласи и рече ей: жено, отпущена еси от недуга твоего.
13 Og um leið og hann snerti hana rétti hún úr sér og lofaði Guð!
И возложи на ню руце: и абие простреся и славляше Бога.
14 En forstöðumaður samkomuhússins varð mjög reiður vegna þess að Jesús skyldi hafa læknað hana á helgidegi og hrópaði: „Við höfum sex daga til að vinna í viku hverri! Komið þá og látið lækna ykkur, en ekki á hvíldardögum.“
Отвещав же старейшина собору, негодуя, зане в субботу изцели (ю) Иисус, глаголаше народу: шесть дний есть, в няже достоит делати: в тыя убо приходяще целитеся, а не в день субботный.
15 „Hræsnarar, “svaraði Jesús, „þið vinnið á helgidögum. Leysið þið ekki nautgripina af stalli til að brynna þeim jafnt á helgidögum sem aðra daga?
Отвеща (же) убо ему Господь и рече: лицемере, кождо вас в субботу не отрешает ли своего вола или осла от яслий, и вед напаяет?
16 Er þá rangt af mér að leysa þessa konu úr fjötrum, sem Satan hefur haldið henni í, í átján ár, aðeins vegna þess að það er hvíldardagur?“
Сию же дщерь Авраамлю сущу, юже связа сатана, се, осмоенадесяте лето, не достояше ли разрешитися ей от юзы сея в день субботный?
17 Óvinir hans urðu skömmustulegir við þessi orð, en fólkið gladdist vegna dásemdarverkanna sem hann vann.
И сия Ему глаголющу, стыдяхуся вси противляющиися Ему: и вси людие радовахуся о всех славных бывающих от Него.
18 Jesús tók á ný að ræða við fólkið um guðsríki og spurði: „Hverju líkist guðsríki? Við hvað á ég að líkja því?
Глаголаше же: кому подобно есть Царствие Божие? И кому уподоблю е?
19 Það er líkt örsmáu sinnepsfræi, sem sáð er í mold. Áður en langt um líður er það orðið að hávöxnum runna, þar sem fuglarnir byggja hreiður sín.
Подобно есть зерну горушну, еже приемь человек вверже в вертоград свой: и возрасте, и бысть древо велие, и птицы небесныя вселишася в ветвие его.
20 Því má einnig líkja við ger sem hnoðað hefur verið saman við deig, svo það hverfur í deigið, en samt lyftir það öllu deiginu.“
Паки рече: кому уподоблю Царствие Божие?
Подобно есть квасу, егоже приемши жена, скры в сатех триех муки, дондеже вскисе все.
22 Eftir þetta lagði Jesús af stað til Jerúsalem og kom við í mörgum bæjum og þorpum á leiðinni.
И прохождаше сквозе грады и веси, учя и шествие творя во Иерусалим.
23 Eitt sinn var hann spurður þessarar spurningar: „Verða þeir fáir sem frelsast?“
Рече же некий Ему: Господи, аще мало есть спасающихся? Он же рече к ним:
24 „Reynið að komast inn um þröngu dyrnar, “svaraði Jesús, „því að margir munu reyna að komast þangað inn án árangurs, og þegar húsbóndinn hefur læst dyrunum verður það ekki lengur hægt. Ef þið standið þá fyrir utan, berjið og hrópið: „Drottinn, opnaðu fyrir okkur, “mun hann svara: „Ég þekki ykkur ekki.“
подвизайтеся внити сквозе тесная врата: яко мнози, глаголю вам, взыщут внити, и не возмогут.
Отнележе востанет дому владыка и затворит двери, и начнете вне стояти и ударяти в двери, глаголюще: Господи, Господи, отверзи нам. И отвещав речет вам: не вем вас, откуду есте.
26 „Já, en… við átum og drukkum með þér og þú kenndir í þorpinu okkar, “segið þið.
Тогда начнете глаголати: ядохом пред Тобою и пихом, и на распутиих наших учил еси.
27 En ég svara: „Ég segi ykkur satt: Ég þekki ykkur ekki. Þið getið ekki komist hingað inn, því að þið eruð sekir. Burt með ykkur.“
И речет: глаголю вам, не вем вас, откуду есте: отступите от Мене, вси делателие неправды.
28 Þið munuð gráta og kveina þegar þið standið fyrir utan og sjáið Abraham, Ísak, Jakob og alla spámennina í guðsríki.
Ту будет плачь и скрежет зубом, егда узрите Авраама и Исаака и Иакова и вся пророки во Царствии Божии, вас же изгонимых вон.
29 Því þangað mun fólk streyma hvaðanæva, úr öllum heiminum, og taka þar sæti sín.
И приидут от восток и запад и севера и юга, и возлягут в Царствии Божии.
30 Takið eftir: Sumir sem nú eru fyrirlitnir, munu þá hljóta heiður, en aðrir sem nú eru í hávegum hafðir, verða þá taldir sístir allra.“
И се, суть последнии, иже будут перви, и суть первии, иже будут последни.
31 Í sama bili komu nokkrir farísear til hans og sögðu: „Ef þú vilt sleppa lifandi, komdu þér þá héðan sem fyrst, því Heródes konungur situr um líf þitt.“
В той день приступиша нецыи от фарисей, глаголюще Ему: изыди и иди отсюду, яко Ирод хощет Тя убити.
32 „Farið og segið þeim ref, “svaraði Jesús, „að ég muni halda áfram að reka út illa anda og lækna í dag og á morgun, en þriðja daginn lýk ég mér af.
И рече им: шедше рцыте лису тому: се, изгоню бесы и изцеления творю днесь и утре, и в третий скончаюся:
33 Jafnframt þessu mun ég halda áfram ferð minni til Jerúsalem, því ekki hæfir að spámaður láti lífið annars staðar en þar.
обаче подобает Ми днесь и утре и в ближний ити: яко невозможно есть пророку погибнути кроме Иерусалима.
34 Ó, Jerúsalem, Jerúsalem! Borgin, sem líflætur spámennina og grýtir þá sem sendir eru henni til hjálpar. Oft hef ég viljað safna börnum þínum saman, rétt eins og hæna verndar unga sína undir vængjum sér, en þið hafið ekki viljað það.
Иерусалиме, Иерусалиме, избивый пророки и камением побивая посланныя к тебе, колькраты восхотех собрати чада твоя, якоже кокош гнездо свое под криле, и не восхотесте?
35 Hús ykkar skulu verða skilin eftir í eyði og þið munuð ekki sjá mig aftur fyrr en þið segið: „Blessaður sé sá sem kemur í nafni Drottins.““
Се оставляется вам дом ваш пуст. Глаголю же вам, яко не имате Мене видети, дондеже приидет, егда речете: благословен Грядый во имя Господне.
