Jóhannes 21
1 Seinna birtist Jesús lærisveinunum á ný og þá við Galíleuvatnið. Það gerðist á þennan hátt:
Afterward Jhesus eftsoone schewide hym to hise disciplis, at the see of Tiberias.
2 Nokkrir okkar voru þar, Símon Pétur, Tómas, „tvíburinn“, Natanael frá Kana í Galíleu, Jakob bróðir minn og ég, og tveir aðrir lærisveinar.
And he schewide him thus. There weren togidere Symount Petre, and Thomas, that is seid Didimus, and Nathanael, that was of the Cane of Galilee, and the sones of Zebedee, and tweyne othere of hise disciplis.
3 „Ég ætla út að fiska, “sagði Símon Pétur. „Við komum með þér, “sögðum við hinir. Við fórum en urðum ekki varir alla nóttina.
Symount Petre seith to hem, Y go to fische. Thei seyn to hym, And we comen with thee. And `thei wenten out, `and wenten in to a boot. And in that niyt thei token no thing.
4 Við sólarupprás sáum við mann standa á ströndinni en við þekktum hann ekki.
But whanne the morewe was comun, Jhesus stood in the brenke; netheles the disciplis knewen not, that it was Jhesus.
5 Hann kallaði til okkar og sagði: „Hafið þið fengið nokkuð, drengir?“„Nei, “svöruðum við.
Therfor Jhesus seith to hem, Children, whethir ye han ony souping thing? Thei answeriden to hym, Nay. He seide to hem,
6 „Kastið þá netinu hægra megin við bátinn og þá munuð þið fáʼann!“kallaði hann. Þetta gerðum við og þá fylltist netið af fiski og var mergðin slík að við gátum ekki innbyrt það.
Putte ye the nett in to the riyt half of the rowing, and ye schulen fynde. And thei puttiden the nett; and thanne thei miyten not drawe it for multitude of fischis.
7 Þá sagði ég við Pétur: „Þetta er Drottinn!“Þá snaraði Pétur sér úr treyjunni, stökk út í og synti að landi.
Therfor thilke disciple, whom Jhesus louede, seide to Petre, It is the Lord. Symount Petre, whanne he hadde herd that it is the Lord, girte hym with a coote, for he was nakid, and wente in to the see.
8 Við hinir vorum kyrrir í bátnum og drógum netið, sem var alveg fullt, á eftir okkur þennan spöl, sem við áttum ófarinn í land.
But the othere disciplis camen bi boot, for thei weren not fer fro the lond, but as a two hundrid cubitis, drawinge the nett of fischis.
9 Þegar þangað kom, sáum við að þar hafði verið kveiktur eldur. Einnig var þar steiktur fiskur og brauð.
And as thei camen doun in to the lond, thei sayn coolis liynge, and a fisch leid on, and breed.
10 „Komið hingað með nokkra af fiskunum, sem þið veidduð, “sagði Jesús.
Jhesus seith to hem, Bringe ye of the fyschis, whiche ye han takun now.
11 Símon Pétur fór þá og dró netið á land og taldi úr því 153 stóra fiska. En þótt fjöldinn væri slíkur, hafði netið ekki rifnað.
Symount Petre wente vp, and drowy the nett in to the lond, ful of grete fischis, an hundrid fifti and thre; and whanne thei weren so manye, the nett was not brokun.
12 „Komið, við skulum fá okkur að borða, “sagði Jesús. Enginn okkar þorði að spyrja hann, hvort hann væri Drottinn í raun og veru, við vorum reyndar vissir um að svo væri.
Jhesus seith to hem, Come ye, ete ye. And no man of hem that saten at the mete, durste axe hym, Who art thou, witinge that it is the Lord.
13 Og hann skipti á milli okkar fiskunum og brauðinu.
And Jhesus cam, and took breed, an yaf to hem, and fisch also.
14 Þetta var í þriðja sinn sem Jesús birtist okkur eftir upprisuna.
Now this thridde tyme Jhesus was schewid to hise disciplis, whanne he hadde risun ayen fro deth.
15 Að morgunverðinum loknum, sagði Jesús við Símon Pétur: „Símon Jónasson, elskar þú mig meira en þeir hinir?“„Já, “svaraði Pétur, „þú veist að ég elska þig.“Þá sagði Jesús við hann: „Gættu lamba minna.“
And whanne thei hadde etun, Jhesus seith to Simount Petre, Symount of Joon, louest thou me more than these? He seith to him, Yhe, Lord, thou woost that Y loue thee. Jhesus seith to hym, Fede thou my lambren.
16 Jesús endurtók spurninguna og sagði: „Símon Jónasson, elskar þú mig í raun og veru?“„Já, Drottinn, “svaraði Pétur, „þú veist að ég elska þig.“„Annastu sauði mína, “sagði Jesús.
Eft he seith to hym, Symount of Joon, louest thou me? He seith to him, Yhe, Lord, thou woost that Y loue thee. He seith to him, Fede thou my lambren.
17 Og í þriðja sinn spurði Jesús hann: „Símon Jónasson, ert þú sannur vinur minn?“Pétur varð hryggur þegar hann heyrði Jesú spyrja þess sama í þriðja sinn og svaraði: „Drottinn, þú þekkir hjarta mitt og veist að ég elska þig.“„Gæt þú sauða minna, “svaraði Jesús.
He seith to him the thridde tyme, Simount of Joon, louest thou me? Petre was heuy, for he seith to hym the thridde tyme, Louest thou me, and he seith to him, Lord, thou knowist alle thingis; thou woost that Y loue thee. Jhesus seith to hym, Fede my scheep.
18 Síðan bætti hann við og sagði: „Þegar þú varst ungur, gerðirðu það sem þig langaði til og fórst hvert sem þú vildir. En þegar þú eldist muntu verða að rétta út hendur þínar og aðrir munu taka þig með valdi og fara með þig þangað sem þú vilt ekki.“
Treuli, treuli, Y seie to thee, whanne thou were yongere, thou girdidist thee, and wandridist where thou woldist; but whanne thou schalt waxe eldere, thou schalt holde forth thin hondis, and another schal girde thee, and schal lede thee whidur thou wolt not.
19 Þetta sagði Jesús til að láta hann vita með hvaða hætti hann mundi deyja og vegsama Guð. Síðan sagði Jesús við hann: „Fylgdu mér!“
He seide this thing, signifynge bi what deth he schulde glorifie God. And whanne he hadde seid these thingis, he seith to hym, Sue thou me.
20 Pétur sneri sér þá við og sá mig, lærisveininn sem Jesús elskaði, koma á eftir sér, en það var ég sem hafði hallað mér upp að Jesú við kvöldmáltíðarborðið og spurt: „Meistari, hver af okkur mun svíkja þig?“
Petre turnede, and say thilke disciple suynge, whom Jhesus louede, which also restid in the soper on his brest, and he seide to hym, Lord, who is it, that schal bitraie thee?
21 Pétur spurði því Jesú: „Hvað með hann, Drottinn? Hvernig mun hann deyja?“
Therfor whanne Petre hadde seyn this, he seith to Jhesu, Lord, but what this?
22 Jesús svaraði: „Hvað varðar þig um það, ef ég vil að hann lifi þangað til ég kem aftur? En þú skalt fylgja mér.“
Jhesus seith to him, So I wole that he dwelle til that Y come, what to thee? sue thou me.
23 Þetta varð til þess að sá orðrómur barst út meðal bræðranna að þessi lærisveinn mundi ekki deyja, en það hafði Jesús ekki sagt. Hann sagði aðeins: „Hvað varðar þig um það, ef ég vil að hann lifi þangað til ég kem aftur?“
Therfor this word wente out among the britheren, that thilke disciple dieth not. And Jhesus seide not to hym, that he dieth not, but, So Y wole that he dwelle til Y come, what to thee?
24 Ég er þessi lærisveinn! Ég sá þessa atburði gerast og hef ritað um þá hér. Við vitum að frásögn mín er sönn.
This is thilke disciple, that berith witnessyng of these thingis, and wroot hem; and we witen, that his witnessyng is trewe.
25 Ég býst við að heimurinn mundi varla rúma allar þær bækur sem til yrðu, ef skrifa ætti allt sem gerðist í lífi Jesú.
And ther ben also manye othere thingis that Jhesus dide, whiche if thei ben writun bi ech bi hym silf, Y deme that the world hym silf schal not take tho bookis, that ben to be writun.
