Jóhannes 13
1 Það var komið kvöld daginn fyrir páskahátíðina. Jesús vissi, að stund hans var komin að fara burt úr þessum heimi og til föðurins á himnum.
Now before the feast of the passover, when Jesus knew that his hour was come that he should depart out of this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end.
2 Þegar þeir neyttu kvöldmáltíðarinnar hafði Satan þegar skotið því að Júdasi Símonarsyni Ískaríot, að nú væri einmitt rétti tíminn til að framkvæma þá fyrirætlun sína að svíkja Jesú.
And supper being ended, the devil having now put into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son, to betray him;
3 Jesús vissi að faðirinn hafði gefið honum allt vald og að hann var kominn frá Guði og mundi snúa aftur til Guðs.
Jesus knowing that the Father had given all things into his hands, and that he had come from God, and was going to God;
4 Jesús stóð nú upp frá kvöldmáltíðarborðinu, fór úr kyrtlinum og batt stóran klút um mitti sér.
He riseth from supper, and laid aside his garments; and took a towel, and girded himself.
5 Síðan hellti hann vatni í skál og tók að þvo fætur lærisveinanna og þurrka þá með klútnum sem hann hafði um mittið.
After that he poured water into a basin, and began to wash the disciples’ feet, and to wipe them with the towel with which he was girded.
6 Þegar hann kom að Símoni Pétri, sagði Pétur: „Meistari, ætlar þú að fara að þvo mér um fæturna?“
Then he cometh to Simon Peter: and Peter saith to him, Lord, dost thou wash my feet?
7 „Þú skilur þetta ekki núna en seinna muntu skilja það, “svaraði Jesús.
Jesus answered and said to him, What I do thou knowest not now; but thou shalt know after this.
8 „Nei, “mótmælti Pétur, „þú skalt aldrei fá að þvo fætur mína!“„Ef ég geri það ekki, getur þú ekki verið lærisveinn minn, “sagði Jesús. (aiōn g165)
Peter saith to him, Thou shalt never wash my feet. Jesus answered him, If I wash thee not, thou hast no part with me. (aiōn g165)
9 „Þá skaltu ekki aðeins þvo fæturna, heldur einnig hendurnar og höfuðið!“hrópaði Pétur.
Simon Peter saith to him, Lord, not my feet only, but also my hands and my head.
10 „Sá sem hefur baðað sig, “svaraði Jesús, „þarf aðeins á fótaþvotti að halda til að teljast hreinn. Nú ertu hreinn – en þannig er ekki með alla sem hér eru.“
Jesus saith to him, He that is washed needeth not except to wash his feet, but is wholly clean: and ye are clean, but not all.
11 Þetta sagði Jesús, því hann vissi vel hver mundi svíkja hann.
For he knew who should betray him; therefore said he, Ye are not all clean.
12 Eftir fótaþvottinn fór Jesús aftur í kyrtilinn, settist niður og spurði: „Skiljið þið hvað ég var að gera?
So after he had washed their feet, and had taken his garments, and was seated again, he said to them, Know ye what I have done to you?
13 Þið segið við mig: „Meistari“og „Herra“og það er rétt, því það er ég.
Ye call me Master and Lord: and ye say well; for so I am.
14 En fyrst ég, sem er herra ykkar og lærifaðir, hef þvegið fætur ykkar, þá ber ykkur einnig að þvo fætur hvers annars.
If I then, your Lord and Master, have washed your feet; ye also ought to wash one another’s feet.
15 Ég hef gefið ykkur fordæmi – þið skuluð fara eins að.
For I have given you an example, that ye should do as I have done to you.
16 Það er vissulega satt, að þjónninn er ekki meiri en húsbóndi hans, ekki er heldur sendiboðinn æðri þeim sem sendi hann.
Verily, verily, I say to you, The servant is not greater than his lord; neither he that is sent greater than he that sent him.
17 Þetta skiljið þið – en farið nú eftir því og þá mun það verða ykkur til blessunar.
If ye know these things, happy are ye if ye do them.
18 En þetta á þó ekki við um ykkur alla. Ég valdi ykkur og þekki ykkur mætavel hvern og einn. Biblían segir: „Sá sem neytir kvöldverðar með mér, mun svíkja mig.“Þessi orð munu rætast fyrr en varir.
I speak not of you all: I know whom I have chosen: but that the scripture may be fulfilled, He that eateth bread with me hath lifted up his heel against me.
19 Ég segi ykkur þetta núna, svo að þið trúið mér þegar það er komið fram.
Now I tell you before it cometh, that, when it hath come to pass, ye may believe that I am he.
20 Ég segi ykkur sannleikann: Sá sem tekur á móti þeim er ég sendi, tekur á móti mér, og sá sem veitir mér viðtöku, veitir föður mínum viðtöku sem sendi mig.“
Verily, verily, I say to you, He that receiveth whomever I send receiveth me; and he that receiveth me receiveth him that sent me.
21 Skyndilega var sem mikil angist gripi Jesú og hann hrópaði: „Já, satt er það, einn ykkar mun svíkja mig!“
When Jesus had thus said, he was troubled in spirit, and testified, and said, Verily, verily, I say to you, that one of you shall betray me.
22 Lærisveinarnir litu hver á annan og hugsuðu: Hver skyldi það vera?
Then the disciples looked one on another, doubting of whom he spoke.
23 Þar eð ég sat næstur Jesú við borðið og var nánasti vinur hans,
Now there was leaning on Jesus’ bosom one of his disciples, whom Jesus loved.
24 gaf Símon Pétur mér merki um að spyrja hann hver sá væri sem vinna myndi slíkt ódæði.
Simon Peter therefore beckoned to him, to ask who it should be of whom he spoke.
25 Ég sneri mér því að honum og spurði: „Drottinn, við hvern áttu?“
He then lying on Jesus’ breast saith to him, Lord, who is it?
26 „Þann, sem ég gef þennan brauðbita, “svaraði Jesús. Þegar hann hafði dýft brauðinu í sósuna rétti hann það Júdasi Símonarsyni, Ískaríot.
Jesus answered, He it is, to whom I shall give a sop, when I have dipped it. And when he had dipped the sop, he gave it to Judas Iscariot, the son of Simon.
27 Jafnskjótt og Júdas hafði borðað það, kom Satan í hann. Jesús sagði þá við hann: „Flýttu þér að gera það sem þú ætlar þér.“
And after the sop Satan entered into him. Then said Jesus to him, What thou doest, do quickly.
28 Enginn hinna, sem sátu til borðs, skildi þessi orð Jesú.
Now no man at the table knew for what intent he spoke this to him.
29 Sumir héldu að hann væri að segja Júdasi að fara og greiða fyrir matinn eða gefa fátækum peninga, því að Júdas sá um sjóðinn.
For some of them thought, because Judas had the bag, that Jesus had said to him, Buy those things that we have need of for the feast; or, that he should give something to the poor.
30 Og Júdas yfirgaf þá þegar í stað og gekk út í nóttina.
He then having received the sop went immediately out: and it was night.
31 Þegar hann var farinn sagði Jesús: „Nú er tíminn kominn. Innan skamms mun dýrð Guðs umlykja mig. Allt það, sem fyrir mig mun koma, mun vegsama Guð.
Therefore, when he had gone out, Jesus said, Now is the Son of man glorified, and God is glorified in him.
32 Nú er þess stutt að bíða að Guð gefi mér dýrð sína.
If God is glorified in him, God shall also glorify him in himself, and shall immediately glorify him.
33 Elsku börnin mín, bráðum verð ég að fara og yfirgefa ykkur. Og þótt þið leitið mín, munuð þið ekki finna mig – eins og ég sagði við leiðtoga þjóðarinnar.
Little children, yet a little while I am with you. Ye shall seek me: and as I said to the Jews, Where I go, ye cannot come; so now I say to you.
34 Nú gef ég ykkur nýtt boðorð: „Elskið hver annan jafn innilega og ég hef elskað ykkur.“
A new commandment I give to you, That ye love one another; as I have loved you, that ye also love one another.
35 Af því skulu allir sjá, að þið eruð lærisveinar mínir, að þið elskið hver annan.“
By this shall all men know that ye are my disciples, if ye have love one to another.
36 Þá sagði Símon Pétur: „Meistari, hvert ætlar þú að fara?“„Þú getur ekki fylgt mér þangað núna, “svaraði Jesús, „en seinna muntu gera það.“
Simon Peter said to him, Lord, where goest thou? Jesus answered him, Where I go, thou canst not follow me now; but thou shalt follow me afterwards.
37 „Hvers vegna ekki núna?“spurði Pétur, „ég er reiðubúinn að deyja fyrir þig: “
Peter said to him, Lord, why cannot I follow thee now? I will lay down my life for thy sake.
38 „Ertu það?“spurði Jesús, og sagði svo: „Nei, það ertu ekki, því að áður en haninn galar í fyrramálið muntu þrisvar neita því að þú þekkir mig.“
Jesus answered him, Wilt thou lay down thy life for my sake? Verily, verily, I say to thee, The cock shall not crow, till thou hast denied me three times.
