< Jóhannes 11 >
1 Maður nokkur hét Lasarus og bjó í Betaníu ásamt systrum sínum, Maríu og Mörtu.
ଅନନ୍ତରଂ ମରିଯମ୍ ତସ୍ୟା ଭଗିନୀ ମର୍ଥା ଚ ଯସ୍ମିନ୍ ୱୈଥନୀଯାଗ୍ରାମେ ୱସତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଗ୍ରାମେ ଇଲିଯାସର୍ ନାମା ପୀଡିତ ଏକ ଆସୀତ୍|
2 María var sú sem eitt sinn hellti dýrri ilmolíu yfir fætur Jesú og þurrkaði þá með hári sínu.
ଯା ମରିଯମ୍ ପ୍ରଭୁଂ ସୁଗନ୍ଧିତେଲୈନ ମର୍ଦ୍ଦଯିତ୍ୱା ସ୍ୱକେଶୈସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ସମମାର୍ଜତ୍ ତସ୍ୟା ଭ୍ରାତା ସ ଇଲିଯାସର୍ ରୋଗୀ|
3 Systurnar Marta og María sendu nú svohljóðandi boð til Jesú: „Herra, sá sem þú elskar, Lasarus, er hættulega veikur.“
ଅପରଞ୍ଚ ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯତେ ସ ଏୱ ପୀଡିତୋସ୍ତୀତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଭଗିନ୍ୟୌ ପ୍ରେଷିତୱତ୍ୟୌ|
4 Þegar Jesús fékk skilaboðin, sagði hann: „Þessi veikindi munu ekki enda með dauða, heldur er þeim ætlað að verða Guði til dýrðar og vegsama mig, son Guðs.“
ତଦା ଯୀଶୁରିମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାକଥଯତ ପୀଡେଯଂ ମରଣାର୍ଥଂ ନ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ରସ୍ୟ ମହିମପ୍ରକାଶାର୍ଥଞ୍ଚ ଜାତା|
5 Jesú þótti mjög vænt um Mörtu, Maríu og Lasarus,
ଯୀଶୁ ର୍ୟଦ୍ୟପିମର୍ଥାଯାଂ ତଦ୍ଭଗିନ୍ୟାମ୍ ଇଲିଯାସରି ଚାପ୍ରୀଯତ,
6 en dvaldist þó enn í tvo daga þar sem hann var og sýndi ekki á sér fararsnið.
ତଥାପି ଇଲିଯାସରଃ ପୀଡାଯାଃ କଥଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯତ୍ର ଆସୀତ୍ ତତ୍ରୈୱ ଦିନଦ୍ୱଯମତିଷ୍ଠତ୍|
7 Loks, að þeim tíma liðnum, sagði hann við lærisveina sína: „Við skulum fara til Júdeu.“
ତତଃ ପରମ୍ ସ ଶିଷ୍ୟାନକଥଯଦ୍ ୱଯଂ ପୁନ ର୍ୟିହୂଦୀଯପ୍ରଦେଶଂ ଯାମଃ|
8 „Já, en meistari!“sögðu lærisveinarnir, „það eru aðeins nokkrir dagar síðan leiðtogarnir í Júdeu reyndu að drepa þig. Ætlarðu að fara þangað aftur?“
ତତସ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ହେ ଗୁରୋ ସ୍ୱଲ୍ପଦିନାନି ଗତାନି ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତ୍ୱାଂ ପାଷାଣୈ ର୍ହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାସ୍ତଥାପି କିଂ ପୁନସ୍ତତ୍ର ଯାସ୍ୟସି?
9 „Það er bjart tólf stundir á dag, “svaraði Jesús, „og þá getur maður gengið um öruggur án þess að hrasa,
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଏକସ୍ମିନ୍ ଦିନେ କିଂ ଦ୍ୱାଦଶଘଟିକା ନ ଭୱନ୍ତି? କୋପି ଦିୱା ଗଚ୍ଛନ୍ ନ ସ୍ଖଲତି ଯତଃ ସ ଏତଜ୍ଜଗତୋ ଦୀପ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
10 en á nóttunni er manni hætt við að hrasa vegna myrkursins.“
କିନ୍ତୁ ରାତ୍ରୌ ଗଚ୍ଛନ୍ ସ୍ଖଲତି ଯତୋ ହେତୋସ୍ତତ୍ର ଦୀପ୍ତି ର୍ନାସ୍ତି|
11 Síðan bætti hann við og sagði: „Lasarus, vinur okkar, er sofnaður, en nú ætla ég að fara og vekja hann!“
ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ତାନୱଦଦ୍, ଅସ୍ମାକଂ ବନ୍ଧୁଃ ଇଲିଯାସର୍ ନିଦ୍ରିତୋଭୂଦ୍ ଇଦାନୀଂ ତଂ ନିଦ୍ରାତୋ ଜାଗରଯିତୁଂ ଗଚ୍ଛାମି|
12 Lærisveinarnir héldu þá að Lasarus hefði fengið góðan nætursvefn og sögðu: „Það er gott að heyra, þá hlýtur honum að vera farið að batna!“Jesús átti hins vegar við að Lasarus væri dáinn.
ଯୀଶୁ ର୍ମୃତୌ କଥାମିମାଂ କଥିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ରାମାର୍ଥଂ ନିଦ୍ରାଯାଂ କଥିତୱାନ୍ ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟା ଅକଥଯନ୍,
ହେ ଗୁରୋ ସ ଯଦି ନିଦ୍ରାତି ତର୍ହି ଭଦ୍ରମେୱ|
14 Jesús sagði því við þá berum orðum: „Lasarus er dáinn,
ତଦା ଯୀଶୁଃ ସ୍ପଷ୍ଟଂ ତାନ୍ ୱ୍ୟାହରତ୍, ଇଲିଯାସର୍ ଅମ୍ରିଯତ;
15 en það gleður mig ykkar vegna, því að þetta mun styrkja ykkur í trúnni. Komið, við skulum fara til hans.“
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ଯଥା ପ୍ରତୀଥ ତଦର୍ଥମହଂ ତତ୍ର ନ ସ୍ଥିତୱାନ୍ ଇତ୍ୟସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଆହ୍ଲାଦିତୋହଂ, ତଥାପି ତସ୍ୟ ସମୀପେ ଯାମ|
16 Tómas, sem kallaður var „tvíburinn“, sagði þá við hina lærisveinana: „Við skulum fara líka og deyja með honum.“
ତଦା ଥୋମା ଯଂ ଦିଦୁମଂ ୱଦନ୍ତି ସ ସଙ୍ଗିନଃ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱଦଦ୍ ୱଯମପି ଗତ୍ୱା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମ୍ରିଯାମହୈ|
17 Þegar þeir komu til Betaníu var þeim sagt að Lasarus væri þegar búinn að liggja fjóra daga í gröfinni.
ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ଇଲିଯାସରଃ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପନାତ୍ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଗତାନୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
18 Betanía var aðeins um þrjá kílómetra frá Jerúsalem.
ୱୈଥନୀଯା ଯିରୂଶାଲମଃ ସମୀପସ୍ଥା କ୍ରୋଶୈକମାତ୍ରାନ୍ତରିତା;
19 Margir leiðtogar Gyðinga voru komnir til að láta samúð sína í ljós og hugga Mörtu og Maríu.
ତସ୍ମାଦ୍ ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ମର୍ଥାଂ ମରିଯମଞ୍ଚ ଭ୍ୟାତୃଶୋକାପନ୍ନାଂ ସାନ୍ତ୍ୱଯିତୁଂ ତଯୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
20 Þegar Mörtu var sagt að Jesús væri að koma fór hún út til móts við hann, en María var kyrr heima.
ମର୍ଥା ଯୀଶୋରାଗମନୱାର୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱୈୱ ତଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକରୋତ୍ କିନ୍ତୁ ମରିଯମ୍ ଗେହ ଉପୱିଶ୍ୟ ସ୍ଥିତା|
21 Marta sagði við Jesú: „Herra, ef þú hefðir komið fyrr væri bróðir minn ekki dáinn.
ତଦା ମର୍ଥା ଯୀଶୁମୱାଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଅତ୍ରାସ୍ଥାସ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମମ ଭ୍ରାତା ନାମରିଷ୍ୟତ୍|
22 Ég veit að Guð veitir þér allt sem þú biður hann um.“
କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀମପି ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟତେ ଈଶ୍ୱରସ୍ତଦ୍ ଦାସ୍ୟତୀତି ଜାନେଽହଂ|
23 Þá sagði Jesús: „Bróðir þinn mun rísa upp.“
ଯୀଶୁରୱାଦୀତ୍ ତୱ ଭ୍ରାତା ସମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି|
24 „Já, það mun hann gera eins og allir aðrir á degi upprisunnar, “sagði Marta.
ମର୍ଥା ୱ୍ୟାହରତ୍ ଶେଷଦିୱସେ ସ ଉତ୍ଥାନସମଯେ ପ୍ରୋତ୍ଥାସ୍ୟତୀତି ଜାନେଽହଂ|
25 „Ég er sá sem reisi hina dauðu og gef þeim líf, “sagði Jesús. „Hver sem trúir á mig mun lifa þótt hann deyi.
ତଦା ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ଅହମେୱ ଉତ୍ଥାପଯିତା ଜୀୱଯିତା ଚ ଯଃ କଶ୍ଚନ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ମୃତ୍ୱାପି ଜୀୱିଷ୍ୟତି;
26 Og sá sem eignast lífið í trúnni á mig, mun aldrei að eilífu deyja. Marta, trúir þú þessu?“ (aiōn )
ଯଃ କଶ୍ଚନ ଚ ଜୀୱନ୍ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ କଦାପି ନ ମରିଷ୍ୟତି, ଅସ୍ୟାଂ କଥାଯାଂ କିଂ ୱିଶ୍ୱସିଷି? (aiōn )
27 „Já, herra, “svaraði hún, „ég trúi að þú sért Kristur, sonur Guðs, sem koma átti í heiminn.“
ସାୱଦତ୍ ପ୍ରଭୋ ଯସ୍ୟାୱତରଣାପେକ୍ଷାସ୍ତି ଭୱାନ୍ ସଏୱାଭିଷିକ୍ତ୍ତ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ର ଇତି ୱିଶ୍ୱସିମି|
28 Þegar hún hafði sagt þetta, fór hún og kallaði á systur sína og sagði við hana einslega: „Meistarinn er hér og vill finna þig.“
ଇତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସା ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାଂ ଭଗିନୀଂ ମରିଯମଂ ଗୁପ୍ତମାହୂଯ ୱ୍ୟାହରତ୍ ଗୁରୁରୁପତିଷ୍ଠତି ତ୍ୱାମାହୂଯତି ଚ|
29 Þegar María heyrði þetta fór hún þegar í stað út til hans.
କଥାମିମାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସା ତୂର୍ଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍|
30 Jesús hafði staldrað við utan við bæinn, þar sem hann hitti Mörtu fyrst.
ଯୀଶୁ ର୍ଗ୍ରାମମଧ୍ୟଂ ନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯତ୍ର ମର୍ଥା ତଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକରୋତ୍ ତତ୍ର ସ୍ଥିତୱାନ୍|
31 Þegar mennirnir, sem voru í húsinu að reyna að hugga Maríu, sáu hana fara út í flýti, álitu þeir að hún væri að fara út að gröf Lasarusar til að gráta þar, svo að þeir fóru á eftir henni.
ଯେ ଯିହୂଦୀଯା ମରିଯମା ସାକଂ ଗୃହେ ତିଷ୍ଠନ୍ତସ୍ତାମ୍ ଅସାନ୍ତ୍ୱଯନ ତେ ତାଂ କ୍ଷିପ୍ରମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଗଚ୍ଛନ୍ତିଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ୱ୍ୟାହରନ୍, ସ ଶ୍ମଶାନେ ରୋଦିତୁଂ ଯାତି, ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତେ ତସ୍ୟାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
32 Þegar María kom þangað sem Jesús var, kraup hún við fætur hans og sagði: „Herra, ef þú hefðir verið hér væri bróðir minn enn á lífi.“
ଯତ୍ର ଯୀଶୁରତିଷ୍ଠତ୍ ତତ୍ର ମରିଯମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଅତ୍ରାସ୍ଥାସ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମମ ଭ୍ରାତା ନାମରିଷ୍ୟତ୍|
33 Þegar Jesús sá hana gráta ásamt mönnunum, varð hann gramur, byrsti sig og spurði:
ଯୀଶୁସ୍ତାଂ ତସ୍ୟାଃ ସଙ୍ଗିନୋ ଯିହୂଦୀଯାଂଶ୍ଚ ରୁଦତୋ ୱିଲୋକ୍ୟ ଶୋକାର୍ତ୍ତଃ ସନ୍ ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ତଂ କୁତ୍ରାସ୍ଥାପଯତ?
34 „Hvar er hann grafinn?“„Komdu, við skulum sýna þér það, “svöruðu þeir.
ତେ ୱ୍ୟାହରନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟତୁ|
36 „Þeir voru mjög nánir vinir, “sögðu Gyðingarnir. „Sjáið bara hve honum hefur þótt vænt um hann.“
ଅତଏୱ ଯିହୂଦୀଯା ଅୱଦନ୍, ପଶ୍ୟତାଯଂ ତସ୍ମିନ୍ କିଦୃଗ୍ ଅପ୍ରିଯତ|
37 Aðrir sögðu: „Þessi maður læknaði blindan mann – af hverju kom hann þá ekki í veg fyrir að Lasarus dæi?“Þegar Jesús heyrði þetta varð hann aftur gramur. Þau gengu að gröfinni, en hún var hellir og hafði stórum steini verið velt fyrir dyrnar.
ତେଷାଂ କେଚିଦ୍ ଅୱଦନ୍ ଯୋନ୍ଧାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଦତ୍ତୱାନ୍ ସ କିମ୍ ଅସ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁଂ ନିୱାରଯିତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍?
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପୁନରନ୍ତର୍ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନାନ୍ତିକମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍| ତତ୍ ଶ୍ମଶାନମ୍ ଏକଂ ଗହ୍ୱରଂ ତନ୍ମୁଖେ ପାଷାଣ ଏକ ଆସୀତ୍|
39 „Veltið steininum frá, “sagði Jesús. „Já, en það er komin nálykt af honum, “sagði Marta, systir hins látna. „Hann hefur legið hér í fjóra daga!“
ତଦା ଯୀଶୁରୱଦଦ୍ ଏନଂ ପାଷାଣମ୍ ଅପସାରଯତ, ତତଃ ପ୍ରମୀତସ୍ୟ ଭଗିନୀ ମର୍ଥାୱଦତ୍ ପ୍ରଭୋ, ଅଧୁନା ତତ୍ର ଦୁର୍ଗନ୍ଧୋ ଜାତଃ, ଯତୋଦ୍ୟ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଶ୍ମଶାନେ ସ ତିଷ୍ଠତି|
40 „Sagði ég þér ekki: „Ef þú trúir, muntu sjá dýrð Guðs?““spurði Jesús.
ତଦା ଯୀଶୁରୱାଦୀତ୍, ଯଦି ୱିଶ୍ୱସିଷି ତର୍ହୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମପ୍ରକାଶଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟସି କଥାମିମାଂ କିଂ ତୁଭ୍ୟଂ ନାକଥଯଂ?
41 Síðan var steininum velt frá. Jesús leit upp til himins og sagði: „Faðir, ég þakka þér að þú hefur heyrt bæn mína.
ତଦା ମୃତସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ପାଷାଣୋଽପସାରିତେ ଯୀଶୁରୂର୍ଦ୍ୱ୍ୱଂ ପଶ୍ୟନ୍ ଅକଥଯତ୍, ହେ ପିତ ର୍ମମ ନେୱେସନମ୍ ଅଶୃଣୋଃ କାରଣାଦସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱାଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି|
42 Auðvitað veit ég að þú bænheyrir mig í hverju sem er, en ég sagði þetta til þess að fólkið, sem hér stendur, trúi að þú hafir sent mig.“
ତ୍ୱଂ ସତତଂ ଶୃଣୋଷି ତଦପ୍ୟହଂ ଜାନାମି, କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ମାଂ ଯତ୍ ପ୍ରୈରଯସ୍ତଦ୍ ଯଥାସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥିତା ଲୋକା ୱିଶ୍ୱସନ୍ତି ତଦର୍ଥମ୍ ଇଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦାମି|
43 Síðan kallaði hann: „Lasarus, komdu út!“
ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈରାହ୍ୱଯତ୍, ହେ ଇଲିଯାସର୍ ବହିରାଗଚ୍ଛ|
44 Og Lasarus kom! Hann var vafinn líkblæjum og höfuð hans hulið með klút. „Takið af honum líkblæjurnar og látið hann fara.“sagði Jesús.
ତତଃ ସ ପ୍ରମୀତଃ ଶ୍ମଶାନୱସ୍ତ୍ରୈ ର୍ବଦ୍ଧହସ୍ତପାଦୋ ଗାତ୍ରମାର୍ଜନୱାସସା ବଦ୍ଧମୁଖଶ୍ଚ ବହିରାଗଚ୍ଛତ୍| ଯୀଶୁରୁଦିତୱାନ୍ ବନ୍ଧନାନି ମୋଚଯିତ୍ୱା ତ୍ୟଜତୈନଂ|
45 Margir Gyðinganna, sem þarna voru með Maríu, tóku nú loks trú á Jesú,
ମରିଯମଃ ସମୀପମ୍ ଆଗତା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଦା ଯୀଶୋରେତତ୍ କର୍ମ୍ମାପଶ୍ୟନ୍ ତେଷାଂ ବହୱୋ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍,
46 en aðrir fóru til faríseanna til að skýra þeim frá þessu.
କିନ୍ତୁ କେଚିଦନ୍ୟେ ଫିରୂଶିନାଂ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ଯୀଶୋରେତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣୋ ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅୱଦନ୍|
47 Æðstu prestarnir og farísearnir skutu þá á ráðstefnu til að ræða málin. „Hvað eigum við að gera?“spurðu þeir. „Þessi maður gerir sannarlega kraftaverk.
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଃ ଫିରୂଶିନାଶ୍ଚ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରନ୍ ୱଯଂ କିଂ କୁର୍ମ୍ମଃ? ଏଷ ମାନୱୋ ବହୂନ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି କରୋତି|
48 Ef við látum hann eiga sig, mun öll þjóðin elta hann. Og þá mun rómverski herinn koma, drepa okkur og kollvarpa heimastjórn okkar Gyðinganna.“
ଯଦୀଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ୱାରଯାମସ୍ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟନ୍ତି ରୋମିଲୋକାଶ୍ଚାଗତ୍ୟାସ୍ମାକମ୍ ଅନଯା ରାଜଧାନ୍ୟା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ରାଜ୍ୟମ୍ ଆଛେତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
49 Þá sagði Kaífas, en hann var æðsti prestur þetta árið: „Eruð þið alveg skilningslausir?
ତଦା ତେଷାଂ କିଯଫାନାମା ଯସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ ମହାଯାଜକପଦେ ନ୍ୟଯୁଜ୍ୟତ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଦ୍ ଯୂଯଂ କିମପି ନ ଜାନୀଥ;
50 Það er betra að einn maður deyi fyrir fólkið, en að öll þjóðin farist.“
ସମଗ୍ରଦେଶସ୍ୟ ୱିନାଶତୋପି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାର୍ଥମ୍ ଏକସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ମରଣମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ମଙ୍ଗଲହେତୁକମ୍ ଏତସ୍ୟ ୱିୱେଚନାମପି ନ କୁରୁଥ|
51 Spádómsorð þessi, að Jesús ætti að deyja fyrir allt fólkið, flutti Kaífas meðan hann var í stöðu æðsta prestsins. Þessi orð komu ekki frá honum sjálfum, heldur voru þau blásin honum í brjóst.
ଏତାଂ କଥାଂ ସ ନିଜବୁଦ୍ଧ୍ୟା ୱ୍ୟାହରଦ୍ ଇତି ନ,
52 Þetta var spádómur um að Jesús mundi ekki einungis deyja fyrir þjóðina, heldur og fyrir öll börn Guðs sem dreifð eru um jörðina.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୂସ୍ତଦ୍ଦେଶୀଯାନାଂ କାରଣାତ୍ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତି, ଦିଶି ଦିଶି ୱିକୀର୍ଣାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନ୍ ସଂଗୃହ୍ୟୈକଜାତିଂ କରିଷ୍ୟତି ଚ, ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ କିଯଫା ମହାଯାଜକତ୍ୱପଦେ ନିଯୁକ୍ତଃ ସନ୍ ଇଦଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ କଥିତୱାନ୍|
53 Frá þessari stundu, unnu leiðtogar Gyðinga markvisst að því að lífláta Jesú.
ତଦ୍ଦିନମାରଭ୍ୟ ତେ କଥଂ ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତୀତି ମନ୍ତ୍ରଣାଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ପ୍ରାରେଭିରେ|
54 Eftir þetta starfaði Jesús því ekki opinberlega meðal fólksins, heldur fór frá Jerúsalem til bæjarins Efraím við eyðimörkina og þar dvaldist hann með lærisveinum sínum.
ଅତଏୱ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୀଶୁଃ ସପ୍ରକାଶଂ ଗମନାଗମନେ ଅକୃତ୍ୱା ତସ୍ମାଦ୍ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାନ୍ତରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥାଯିପ୍ରଦେଶସ୍ୟେଫ୍ରାଯିମ୍ ନାମ୍ନି ନଗରେ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକଂ କାଲଂ ଯାପଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ|
55 Páskarnir, mesta hátíð Gyðinga, voru á næsta leiti. Margt sveitafólk kom til Jerúsalem nokkrum dögum fyrir hátíðina til að hreinsa sig, samkvæmt siðum þeirra, áður en sjálf hátíðin hæfist.
ଅନନ୍ତରଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱେ ନିକଟୱର୍ତ୍ତିନି ସତି ତଦୁତ୍ସୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱାନ୍ ଶୁଚୀନ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହୱୋ ଜନା ଗ୍ରାମେଭ୍ୟୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍,
56 Fólk þetta langaði að sjá Jesú og mikið var skrafað í musterinu. „Skyldi hann koma á páskahátíðina?“spurðu menn hver annan.
ଯୀଶୋରନ୍ୱେଷଣଂ କୃତ୍ୱା ମନ୍ଦିରେ ଦଣ୍ଡାଯମାନାଃ ସନ୍ତଃ ପରସ୍ପରଂ ୱ୍ୟାହରନ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ କୀଦୃଶୋ ବୋଧୋ ଜାଯତେ? ସ କିମ୍ ଉତ୍ସୱେଽସ୍ମିନ୍ ଅତ୍ରାଗମିଷ୍ୟତି?
57 Farísearnir og æðstu prestarnir höfðu tilkynnt opinberlega að hver sem sæi Jesú, yrði strax að láta þá vita, svo að þeir gætu handtekið hann.
ସ ଚ କୁତ୍ରାସ୍ତି ଯଦ୍ୟେତତ୍ କଶ୍ଚିଦ୍ ୱେତ୍ତି ତର୍ହି ଦର୍ଶଯତୁ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ତଂ ଧର୍ତ୍ତୁଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଇମାମ୍ ଆଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାଚାରଯନ୍|