Hebreabréfið 13
1 Haldið áfram að elska hvert annað með fórnfúsum kærleika.
Aranglarda ⱪerindaxliⱪ meⱨir-muⱨǝbbǝt tohtimisun.
2 Gleymið ekki gestrisninni því að sumir hafa, óafvitandi, tekið á móti englum.
Natonux kixilǝrgǝ meⱨmandost boluxni untumanglar. Qünki bǝzilǝr xu yol bilǝn bilmǝstin pǝrixtilǝrni meⱨman ⱪilƣan.
3 Gleymið ekki föngunum, heldur takið þátt í þjáningum þeirra eins og þið sjálf væruð í þeirra sporum. Samhryggist þeim sem illt þola, því að sjálf hafið þið líkama.
Zindanƣa taxlanƣanlarni ular bilǝn billǝ [zindanda] zǝnjirlǝngǝndǝk yad etinglar. Horlanƣanlarni ɵzünglarmu tǝndǝ turuwatⱪan bǝndǝ süpitidǝ yad etip turunglar.
4 Hjónabandið sé í heiðri haft og öll þau heit sem því fylgja. Lifið siðferðislega hreinu lífi, því að Guð mun sannarlega refsa öllum sem lifa í siðleysi og drýgja hór.
Ⱨǝmmǝ adǝm nikaⱨⱪa ⱨɵrmǝt ⱪilsun, ǝr-hotunlarning yatidiƣan yeri daƣsiz bolsun; qünki Huda buzuⱪqiliⱪ ⱪilƣuqilar wǝ zina ⱪilƣuqilardin ⱨesab alidu.
5 Varist alla ágirnd og látið ykkur nægja það sem þið hafið. Guð hefur sagt: „Ég mun aldrei, aldrei bregðast þér né yfirgefa þig.“
Mengix-turuxunglar pulpǝrǝsliktin haliy bolsun, bariƣa ⱪanaǝt ⱪilinglar. Qünki Huda mundaⱪ degǝn: «Sǝndin ǝsla ayrilmaymǝn, Seni ǝsla taxlimaymǝn».
6 Við getum því sagt, óttalaust og án efasemda: „Drottinn hjálpar mér og því óttast ég hvorki mennina né verk þeirra.“
Xunga, yürǝklik bilǝn eytalaymizki, «Pǝrwǝrdigar mening Yardǝmqimdur, ⱨeq ⱪorⱪmaymǝn, Kixilǝr meni nemǝ ⱪilalisun?»
7 Minnist leiðtoga ykkar, sem hafa frætt ykkur um orð Guðs. Hugsið um allt hið góða, sem þeir komu til leiðar, og reynið að treysta Drottni á sama hátt og þeir.
Silǝrgǝ Hudaning sɵz-kalamini yǝtküzgǝn, silǝrning yetǝkqiliringlarni esinglarda tutunglar. Ularning mengix-turuxining mewǝ-nǝtijisigǝ kɵngül ⱪoyup ⱪarap, ularning etiⱪadini ülgǝ ⱪilinglar: —
Əysa Mǝsiⱨ tünügün, bügün wǝ ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ ɵzgǝrmǝydu! (aiōn g165)
9 Látið því engar nýjar og framandi kenningar hafa áhrif á ykkur. Styrkur ykkar kemur frá Guði, en ekki vissum reglum um mataræði – sú leið hefur reynst gagnslaus þeim er hana fóru.
Xuning üqün, ⱨǝrhil ƣǝyriy tǝlimlǝr bilǝn eziⱪturulup kǝtmǝnglar; qünki insanning ⱪǝlbi [ⱪurbanliⱪⱪa has] yemǝkliklǝr bilǝn ǝmǝs, bǝlki Hudaning meⱨir-xǝpⱪiti bilǝn ⱪuwwǝtlǝndürülgini ǝwzǝl. Qünki bundaⱪ yemǝkliklǝrgǝ berilip keliwatⱪanlar ulardin ⱨeqⱪandaⱪ payda kɵrgǝn ǝmǝs.
10 Við höfum okkar altari – kross Krists – en það kemur þeim ekki að gagni, sem reyna að frelsast með hlýðni við lög Gyðinga.
Bizlǝrning xundaⱪ bir ⱪurbangaⱨimiz barki, ibadǝt qedirida hizmǝttǝ bolƣanlarning uningdin yeyix ⱨoⱪuⱪi yoⱪtur.
11 Samkvæmt lögum Gyðinga, bar æðsti presturinn blóðið úr fórnardýrunum inn í helgidóminn – hið allra helgasta – sem syndafórn, og síðan voru hræin af þeim brennd fyrir utan borgina.
Qünki gunaⱨ tilǝx süpitidǝ soyulƣan, ⱪeni bax kaⱨin tǝripidin ǝng muⱪǝddǝs jayƣa elip kirilgǝn ⱪurbanliⱪ ⱨaywanlarning teni bolsa ⱪarargaⱨning sirtiƣa elip qiⱪilip kɵydürülǝtti.
12 Þetta skýrir hvers vegna Jesús þjáðist og dó fyrir utan borgina. Þar afmáði hann syndir okkar með blóði sínu.
Xunga Əysamu Ɵz ⱪeni bilǝn hǝlⱪni paklap Hudaƣa atax üqün, xǝⱨǝr dǝrwazisining sirtida azab qekip ɵldi.
13 Göngum því út til hans, út fyrir borgina (það er að segja snúum baki við því sem heimurinn hefur mætur á og verum reiðubúin að þola fyrirlitningu) til að þjást þar með honum og bera smán hans.
Xundaⱪ ikǝn, bizmu ⱪarargaⱨning sirtiƣa qiⱪip, Uning yeniƣa berip, Uningƣa ⱪaritilƣan ⱨaⱪarǝtkǝ ortaⱪ bǝrdaxliⱪ berǝyli.
14 Við erum aðeins gestir á þessari jörð, sem horfa fram á veginn til himins, því að þar munum við eiga heima að eilífu.
Qünki yǝr yüzidǝ mǝnggü mǝwjut turidiƣan xǝⱨirimiz yoⱪ, bǝlki kǝlgüsidiki xǝⱨǝrgǝ intilmǝktimiz.
15 Með hjálp Jesú munum við enn bera lofgjörðarfórn fram fyrir Guð, með því að játa nafn hans meðal fólksins.
Xunga, Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ Hudaƣa ⱪurbanliⱪ süpitidǝ mǝdⱨiyilirimizni tohtawsiz atayli, yǝni ɵz lǝwlirimizning mewisi süpitidǝ Uning namini etirap ⱪilayli.
16 Gleymið ekki að gera öðrum gott og deila eigum ykkar með þeim sem þurfandi eru, slíkar fórnir eru Guði mjög að skapi.
Əmdi hǝyr-sahawǝt ⱪilixni wǝ baringlardin ortaⱪ tǝⱪsimlǝxni untumanglar. Qünki Huda bundaⱪ ⱪurbanliⱪlardin hursǝn bolidu.
17 Hlýðið ykkar andlegu leiðtogum með glöðu geði. Hlutverk þeirra er að vaka yfir sálum ykkar og Guð mun dæma þá eftir gerðum þeirra. Stuðlið að því að þeir geti minnst ykkar með gleði frammi fyrir Drottni, en ekki með hryggð, því að það yrði ykkur til ógagns.
Yetǝkqiliringlarƣa itaǝt ⱪilip, ularƣa boysununglar. Qünki ular ɵz hizmitidin Hudaƣa ⱨesab beridiƣanlar bolup, ⱨǝmixǝ jeninglardin hǝwǝr elixⱪa oyƣaⱪ turidu. Ularning bu ixi ⱪayƣu-ǝlǝm bilǝn ǝmǝs (qünki undaⱪ bolsa silǝrgǝ ⱨeq payda yǝtküzülmǝydu) bǝlki huxal-huramliⱪ bilǝn elip berilsun.
18 Biðjið fyrir okkur að við höfum góða samvisku og breytum vel í öllum hlutum.
Biz üqün dua ⱪilip turunglar; qünki wijdanimizning pak ikǝnlikigǝ, ⱨǝrbir ixlarda toƣra yolda mengixni halaydiƣanliⱪimizƣa ⱪayil ⱪilinduⱪ.
19 Ég þarfnast fyrirbæna ykkar á sérstakan hátt, einmitt nú, til þess að ég geti komist til ykkar sem fyrst.
Yeninglarƣa patraⱪ ⱪaytip berixim üqün, dua ⱪilixinglarni alaⱨidǝ ɵtünimǝn.
20 Guð friðarins, sem vakti Drottin Jesú upp frá dauðum, annist allar þarfir ykkar, svo að þið getið gert vilja hans. Ég bið hann, hinn mikla hirði sauðanna, sem undirritaði eilífan sáttmála milli ykkar og Guðs með blóði sínu, (aiōnios g166)
Əmdi mǝnggülük ǝⱨdining ⱪeni bilǝn ⱪoy padisining katta padiqisi bolƣan Rǝbbimiz Əysani ɵlümdin tirildürgüqi, hatirjǝmlikning Igisi bolƣan Huda (aiōnios g166)
21 að hann fullkomni ykkur í öllu góðu fyrir kraft Krists, svo að þið gerið hans vilja og séuð honum þóknanleg. Honum sé dýrðin að eilífu. Amen. (aiōn g165)
Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ silǝrgǝ Ɵzini hursǝn ⱪilidiƣan ixlarni ⱪildurup, silǝrni ⱨǝrbir yahxi ǝmǝldǝ takamullaxururup iradisining ijraqiliri ⱪilƣay! Mǝsiⱨkǝ ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ xan-xǝrǝp bolƣay! Amin! (aiōn g165)
22 Vinir, ég bið ykkur að lokum að fara eftir því sem ég hef sagt í þessu bréfi. Það er ekki langt og ætti því að vera fljótlesið.
Silǝrdin ɵtünimǝnki, i ⱪerindaxlirim, bu nǝsiⱨǝt sɵzümgǝ eƣir kɵrmǝy ⱪulaⱪ salƣaysilǝr; silǝrgǝ muxunqilikla sɵzlǝrni yazdim, halas.
23 Ég vil gjarnan að þið vitið að bróðir Tímóteus er laus úr fangelsinu. Ef hann kemur hingað bráðlega, munum við verða samferða til ykkar.
Ⱪerindiximiz Timotiyning zindandin ⱪoyup berilgǝnlikidin hǝwǝrdar bolƣaysilǝr. Yeⱪinda yenimƣa kelip ⱪalsa, mǝn silǝrni yoⱪlap barƣinimda u mǝn bilǝn billǝ baridu.
24 Skilið kveðjum frá mér til leiðtoga ykkar og annarra trúaðra. Mennirnir frá Ítalíu, sem hér eru ásamt mér, senda ykkur kærar kveðjur.
Barliⱪ yetǝkqiliringlar wǝ barliⱪ muⱪǝddǝs bǝndilǝrgǝ salam eytⱪaysilǝr. Italiyǝdin kǝlgǝnlǝr silǝrgǝ salam yollidi.
25 Náð Guðs sé með ykkur öllum. Amen.
Meⱨir-xǝpⱪǝt ⱨǝmminglarƣa yar bolƣay! Amin!
