< Hebreabréfið 13 >

1 Haldið áfram að elska hvert annað með fórnfúsum kærleika.
Братолюбие да пребывает:
2 Gleymið ekki gestrisninni því að sumir hafa, óafvitandi, tekið á móti englum.
страннолюбия не забывайте, тем бо не ведяще нецыи странноприяша Ангелы.
3 Gleymið ekki föngunum, heldur takið þátt í þjáningum þeirra eins og þið sjálf væruð í þeirra sporum. Samhryggist þeim sem illt þola, því að sjálf hafið þið líkama.
Поминайте юзники, аки с ними связани: озлобляемыя, аки и сами суще в теле.
4 Hjónabandið sé í heiðri haft og öll þau heit sem því fylgja. Lifið siðferðislega hreinu lífi, því að Guð mun sannarlega refsa öllum sem lifa í siðleysi og drýgja hór.
Честна женитва во всех и ложе нескверно: блудником же и прелюбодеем судит Бог.
5 Varist alla ágirnd og látið ykkur nægja það sem þið hafið. Guð hefur sagt: „Ég mun aldrei, aldrei bregðast þér né yfirgefa þig.“
Не сребролюбцы нравом, доволни сущими. Той бо рече: не имам тебе оставити, ниже имам от тебе отступити:
6 Við getum því sagt, óttalaust og án efasemda: „Drottinn hjálpar mér og því óttast ég hvorki mennina né verk þeirra.“
яко дерзающым нам глаголати: Господь мне помощник, и не убоюся: что сотворит мне человек?
7 Minnist leiðtoga ykkar, sem hafa frætt ykkur um orð Guðs. Hugsið um allt hið góða, sem þeir komu til leiðar, og reynið að treysta Drottni á sama hátt og þeir.
Поминайте наставники вашя, иже глаголаша вам слово Божие: ихже взирающе на скончание жителства, подражайте вере (их).
8 Jesús Kristur er hinn sami í gær og í dag og að eilífu. (aiōn g165)
Иисус Христос вчера и днесь Тойже, и во веки. (aiōn g165)
9 Látið því engar nýjar og framandi kenningar hafa áhrif á ykkur. Styrkur ykkar kemur frá Guði, en ekki vissum reglum um mataræði – sú leið hefur reynst gagnslaus þeim er hana fóru.
В научения странна и различна не прилагайтеся: добро бо благодатию утверждати сердца, (а) не брашны, от нихже не прияша пользы ходившии в них.
10 Við höfum okkar altari – kross Krists – en það kemur þeim ekki að gagni, sem reyna að frelsast með hlýðni við lög Gyðinga.
Имамы (же) олтарь, от негоже не имут власти ясти служащии сени.
11 Samkvæmt lögum Gyðinga, bar æðsti presturinn blóðið úr fórnardýrunum inn í helgidóminn – hið allra helgasta – sem syndafórn, og síðan voru hræin af þeim brennd fyrir utan borgina.
Ихже бо кровь животных вносится во святая за грехи первосвященником, сих телеса сжигаются вне стана:
12 Þetta skýrir hvers vegna Jesús þjáðist og dó fyrir utan borgina. Þar afmáði hann syndir okkar með blóði sínu.
темже Иисус, да освятит люди Своею Кровию, вне врат пострадати изволил.
13 Göngum því út til hans, út fyrir borgina (það er að segja snúum baki við því sem heimurinn hefur mætur á og verum reiðubúin að þola fyrirlitningu) til að þjást þar með honum og bera smán hans.
Темже убо да исходим к Нему вне стана, поношение Его носяще:
14 Við erum aðeins gestir á þessari jörð, sem horfa fram á veginn til himins, því að þar munum við eiga heima að eilífu.
не имамы бо зде пребывающаго града, но грядущаго взыскуем.
15 Með hjálp Jesú munum við enn bera lofgjörðarfórn fram fyrir Guð, með því að játa nafn hans meðal fólksins.
Тем убо приносим жертву хваления выну Богу, сиречь плод устен исповедающихся имени Его.
16 Gleymið ekki að gera öðrum gott og deila eigum ykkar með þeim sem þurfandi eru, slíkar fórnir eru Guði mjög að skapi.
Благотворения же и общения не забывайте: таковыми бо жертвами благоугождается Бог.
17 Hlýðið ykkar andlegu leiðtogum með glöðu geði. Hlutverk þeirra er að vaka yfir sálum ykkar og Guð mun dæma þá eftir gerðum þeirra. Stuðlið að því að þeir geti minnst ykkar með gleði frammi fyrir Drottni, en ekki með hryggð, því að það yrði ykkur til ógagns.
Повинуйтеся наставником вашым и покаряйтеся: тии бо бдят о душах ваших, яко слово воздати хотяще: да с радостию сие творят, а не воздыхающе, несть бо полезно вам сие.
18 Biðjið fyrir okkur að við höfum góða samvisku og breytum vel í öllum hlutum.
Молитеся о нас: уповаем бо, яко добру совесть имамы, во всех добре хотяще жити.
19 Ég þarfnast fyrirbæna ykkar á sérstakan hátt, einmitt nú, til þess að ég geti komist til ykkar sem fyrst.
Лишше же молю, сие творите, да вскоре устроюся вам.
20 Guð friðarins, sem vakti Drottin Jesú upp frá dauðum, annist allar þarfir ykkar, svo að þið getið gert vilja hans. Ég bið hann, hinn mikla hirði sauðanna, sem undirritaði eilífan sáttmála milli ykkar og Guðs með blóði sínu, (aiōnios g166)
Бог же мира, возведый из мертвых Пастыря овцам великаго Кровию завета вечнаго, Господа нашего Иисуса Христа, (aiōnios g166)
21 að hann fullkomni ykkur í öllu góðu fyrir kraft Krists, svo að þið gerið hans vilja og séuð honum þóknanleg. Honum sé dýrðin að eilífu. Amen. (aiōn g165)
да совершит вы во всяцем деле блазе, сотворити волю Его, творя в вас благоугодное пред Ним Иисус Христом: Емуже слава во веки веков. Аминь. (aiōn g165)
22 Vinir, ég bið ykkur að lokum að fara eftir því sem ég hef sagt í þessu bréfi. Það er ekki langt og ætti því að vera fljótlesið.
Молю же вы, братие, приимите слово утешения: ибо вмале написав послах вам.
23 Ég vil gjarnan að þið vitið að bróðir Tímóteus er laus úr fangelsinu. Ef hann kemur hingað bráðlega, munum við verða samferða til ykkar.
Знайте брата нашего отпущена Тимофеа, с нимже, аще скорее приидет, узрю вас.
24 Skilið kveðjum frá mér til leiðtoga ykkar og annarra trúaðra. Mennirnir frá Ítalíu, sem hér eru ásamt mér, senda ykkur kærar kveðjur.
Целуйте вся наставники вашя и вся святыя. Целуют вы иже от Италии сущии.
25 Náð Guðs sé með ykkur öllum. Amen.
Благодать со всеми вами. Аминь.

< Hebreabréfið 13 >