Postulasagan 5
1 Annar maður, Ananías, og kona hans, Saffíra, seldu jörð.
And a certain man, Ananias by name, with his wife Sapphira, sold a possession,
2 Hann afhenti postulunum hluta andvirðisins og sagði að það væri heildarsöluverðið.
and kept back of the price—his wife also knowing—and having brought a certain part, he laid [it] at the feet of the apostles.
3 „Ananías, “sagði Pétur. „Satan hefur blekkt þig. Það er ósatt sem þú sagðir, að þetta væri allt söluverðið. Þú hefur logið að heilögum anda.
And Peter said, “Ananias, why did Satan fill your heart, for you to lie to the Holy Spirit, and to keep back of the price of the place?
4 Þér var í sjálfsvald sett hvort þú seldir eignina eða ekki. Og þegar þú hafðir selt, var það þitt að ákveða hve mikið þú gæfir. Hvernig gat þér dottið í hug að fara svona að? Þú hefur logið að Guði, en ekki okkur.“
While it remained, did it not remain yours? And having been sold, was it not in your authority? Why [is] it that you put this thing in your heart? You did not lie to men, but to God”;
5 Þegar Ananías heyrði þetta, datt hann dauður niður! Fólk varð skelfingu lostið.
and Ananias hearing these words, having fallen down, expired, and great fear came on all who heard these things,
6 Ungu mennirnir komu og bjuggu um hann, og fóru með hann til greftrunar.
and having risen, the younger men wound him up, and having carried forth, they buried [him].
7 Þrem stundum síðar kom kona Ananíasar inn, en hún vissi ekki hvað gerst hafði.
And it came to pass, about three hours after, that his wife, not knowing what has happened, came in,
8 Pétur gekk til hennar og spurði: „Er þetta allt sem þið fenguð fyrir landið sem þið selduð?“„Já, “svaraði hún, „þetta var verðið.“
and Peter answered her, “Tell me if for so much you sold the place”; and she said, “Yes, for so much.”
9 Þá sagði Pétur: „Hvernig gat ykkur hjónunum dottið í hug að gera slíkt – prófa hvort heilagur andi kæmist að svikunum? Ungu mennirnir, sem jörðuðu manninn þinn, eru hérna rétt fyrir utan og þeir munu líka bera þig út.“
And Peter said to her, “How was it agreed by you to tempt the Spirit of the LORD? Behold, the feet of those who buried your husband [are] at the door, and they will carry you forth”;
10 Pétur hafði vart sleppt orðinu er hún féll örend til jarðar! Þegar ungu mennirnir komu inn og sáu að hún var líka dáin, báru þeir hana út og grófu við hlið manns hennar.
and immediately she fell down at his feet, and expired, and the young men having come in, found her dead, and having carried forth, they buried [her] by her husband;
11 Þessi atburður vakti ótta meðal allra í söfnuðinum og annarra sem um hann fréttu.
and great fear came on all the Assembly, and on all who heard these things.
12 Postularnir voru vanir að koma saman í þeim hluta musterisins sem kallast súlnagöng Salómons, og þar unnu þeir mörg athyglisverð kraftaverk meðal fólksins.
And through the hands of the apostles came many signs and wonders among the people, and they were all with one accord in the porch of Solomon;
13 Aðrir áræddu ekki að vera þar með þeim og almennt var borin mikil virðing fyrir þeim.
and of the rest no one was daring to join himself to them, but the people were magnifying them,
14 Sífellt snerust fleiri til trúar á Drottin, mikill fjöldi karla og kvenna.
(and the more were believers added to the LORD, multitudes of both men and women),
15 Sjúklingar voru bornir á börum og dýnum út á göturnar, í þeirri von að skugginn af Pétri félli á þá, þegar hann ætti leið hjá!
so as to bring forth the ailing into the broad places, and to lay [them] on beds and pallets, that at the coming of Peter, even [his] shadow might overshadow someone of them;
16 Mikill mannfjöldi kom frá úthverfum Jerúsalem og tók fólkið með sér sjúklinga og þá sem höfðu illa anda. Þeir læknuðust allir.
and there were also coming together the people of the surrounding cities to Jerusalem, carrying ailing persons, and those harassed by unclean spirits—who were all healed.
17 Æðsti presturinn og ættingjar hans og vinir meðal saddúkeanna, brugðust við þessu af mikilli hörku.
And having risen, the chief priest, and all those with him—being the sect of the Sadducees—were filled with zeal,
18 Létu þeir handtaka postulana og setja þá í gæsluvarðhald.
and laid their hands on the apostles, and put them in a public prison;
19 Um nóttina kom engill Drottins, opnaði fangelsishliðin og leiddi þá út. Síðan sagði hann við þá:
but through the night a messenger of the LORD opened the doors of the prison, having also brought them forth, he said,
20 „Farið upp í musterið og predikið boðskap lífsins!“
“Go on, and standing, speak in the temple to the people all the sayings of this life”;
21 Þeir komu til musterisins um sólarupprás og fóru strax að predika. Seinna um morguninn kom æðsti presturinn, og fylgdarlið hans, til musterisins og lét hann kalla saman allt ráðið. Því næst sendi hann þjóna til fangelsisins, með boð um að postularnir skyldu leiddir fyrir ráðið.
and having heard, they entered into the temple at the dawn, and were teaching. And the chief priest having come, and those with him, they called together the Sanhedrin and all the Senate of the sons of Israel, and they sent to the prison to have them brought,
22 Þegar þjónarnir komu til fangelsisins, gripu þeir í tómt – postularnir voru á bak og burt! Þeir sneru því aftur til ráðsins og sögðu:
and the officers having come, did not find them in the prison, and having turned back, they told,
23 „Fangelsisdyrnar voru læstar og verðirnir stóðu fyrir utan, en þegar við opnuðum hliðin, var enginn maður þar inni!“
saying, “We indeed found the prison shut in all safety, and the keepers standing outside before the doors, and having opened—we found no one within.”
24 Þegar lögreglustjórinn og æðstu prestarnir heyrðu þetta, vissu þeir ekki sitt rjúkandi ráð og veltu fyrir sér hvernig þetta myndi fara.
And as the priest, and the magistrate of the temple, and the chief priests, heard these words, they were doubting concerning them to what this would come;
25 Rétt í því kom einhver með þær fréttir, að mennirnir, sem þeir hefðu sett í varðhald, væru að predika í musterinu.
and coming near, a certain one told them, saying, “Behold, the men whom you put in the prison are in the temple standing and teaching the people”;
26 Lögregluforinginn fór þegar í stað ásamt undirmönnum sínum og tók þá fasta, án ofbeldis því að þeir óttuðust að fólkið réðist á þá, ef þeir færu illa með postulana. Síðan leiddu þeir þá fram fyrir ráðið.
then the magistrate having gone away with officers, brought them without violence, for they were fearing the people, lest they should be stoned;
and having brought them, they set [them] in the Sanhedrin, and the chief priest questioned them,
28 „Sögðum við ykkur ekki að hætta að tala um þennan Jesú?“spurði æðsti presturinn hvasst. „Nú hafið þið fyllt Jerúsalem með boðskap ykkar og reynið í þokkabót að kenna okkur um dauða þessa manns!“
saying, “Did we not strictly command you not to teach in this Name? And behold, you have filled Jerusalem with your teaching, and you intend to bring on us the blood of this Man.”
29 Þá svaraði Pétur og hinir postularnir: „Framar ber að hlýða Guði en mönnum.
And Peter and the apostles answering, said, “It is required to obey God, rather than men;
30 Guð forfeðra okkar vakti Jesú upp frá dauðum, eftir að þið höfðuð líflátið hann með því að hengja hann á kross.
and the God of our fathers raised up Jesus, whom you slew, having hanged on a tree;
31 Fyrir mátt sinn, hóf Guð hann til þeirrar virðingar að vera bæði konungur og frelsari, svo að Ísraelsþjóðin gæti snúið baki við syndum sínum og fengið fyrirgefningu.
this One, God, a Prince and a Savior, has exalted with His right hand, to give conversion to Israel, and forgiveness of sins;
32 Um þetta vitnum við ásamt heilögum anda, sem Guð gefur öllum sem honum hlýða.“
and we are His witnesses of these sayings, and the Holy Spirit also, whom God gave to those obeying Him.”
33 Þegar hér var komið, voru meðlimir ráðsins orðnir viti sínu fjær af reiði og ákveðnir í að lífláta postulana.
And they having heard, were cut [to the heart], and were intending to slay them,
34 En þá stóð upp Gamalíel, meðlimur ráðsins og farísei, sérfræðingur í lögum og vinsæll meðal fólksins. Hann bað um að þeir yrðu látnir fara út úr ráðinu meðan hann talaði.
but a certain one, having risen up in the Sanhedrin—a Pharisee, by name Gamaliel, a teacher of law honored by all the people—commanded to put the apostles forth a little,
35 Síðan ávarpaði hann ráðið og sagði: „Ísraelsmenn, íhugið vandlega það sem þið ætlið að gera við þessa menn.
and said to them, “Men, Israelites, take heed to yourselves about these men, what you are about to do,
36 Fyrir nokkru taldi Þevdas sig mikinn mann. Um 400 menn sóru honum trúnaðareið, en skömmu síðar var hann drepinn og þá lognaðist allt út af.
for before these days Theudas rose up, saying that he was someone, to whom a number of men joined themselves, as it were four hundred, who was slain, and all, as many as were obeying him, were scattered, and came to nothing.
37 Seinna, þegar manntalið var tekið, kom fram Júdas frá Galíleu. Hann safnaði að sér nokkrum lærisveinum, en síðan dó hann og fylgjendur hans tvístruðust.
After this one, Judas the Galilean rose up, in the days of the census, and drew away people after him, and that one perished, and all, as many as were obeying him, were scattered;
38 Ég ráðlegg ykkur að láta þessa menn eiga sig. Ef boðskapur þeirra er eigin hugarsmíð, þá mun þetta fljótlega verða að engu.
and now I say to you, refrain from these men, and leave them alone, because if this counsel or this work may be of men, it will be overthrown,
39 En sé hann frá Guði, þá megnið þið ekki að stöðva þá, það væri að berjast gegn sjálfum Guði.“
and if it be of God, you are not able to overthrow it, lest perhaps you are also found fighting against God.”
40 Ráðið samþykkti þetta, kallaði postulana fyrir sig, lét húðstrýkja þá og bannaði þeim harðlega að tala í Jesú nafni. Síðan var þeim sleppt.
And to him they agreed, and having called near the apostles, having beaten [them], they commanded [them] not to speak in the Name of Jesus, and let them go;
41 Postularnir yfirgáfu ráðið og lofuðu Guð fyrir að hann skyldi álíta þá verða þess að þola smán hans vegna.
they, indeed, then, departed from the presence of the Sanhedrin, rejoicing that for His Name they were counted worthy to suffer dishonor,
42 Og þeir komu daglega saman í musterinu, höfðu Biblíulestra í heimahúsum og boðuðu að Jesús væri Kristur.
also every day in the temple, and in every house, they were not ceasing teaching and proclaiming good news—Jesus the Christ.
