Postulasagan 5
1 Annar maður, Ananías, og kona hans, Saffíra, seldu jörð.
But a certain man named Ananias, with Sapphira his wife, sold property,
2 Hann afhenti postulunum hluta andvirðisins og sagði að það væri heildarsöluverðið.
and kept back from the price, his wife also having joint awareness. And having brought a certain part, he placed it at the apostles' feet.
3 „Ananías, “sagði Pétur. „Satan hefur blekkt þig. Það er ósatt sem þú sagðir, að þetta væri allt söluverðið. Þú hefur logið að heilögum anda.
But Peter said, Ananias, why did Satan fill thy heart for thee to lie to the Holy Spirit, and to keep back from the price of the land?
4 Þér var í sjálfsvald sett hvort þú seldir eignina eða ekki. Og þegar þú hafðir selt, var það þitt að ákveða hve mikið þú gæfir. Hvernig gat þér dottið í hug að fara svona að? Þú hefur logið að Guði, en ekki okkur.“
While it remained, did it not remain to thee? And after it was sold, it was in thine authority. Why is it that thou have placed this matter in thy heart? Thou have not lied to men, but to God.
5 Þegar Ananías heyrði þetta, datt hann dauður niður! Fólk varð skelfingu lostið.
And Ananias hearing these words, after falling down he expired. And great fear developed in all who heard these things.
6 Ungu mennirnir komu og bjuggu um hann, og fóru með hann til greftrunar.
And after rising the young men wrapped him, and having carried him out they buried him.
7 Þrem stundum síðar kom kona Ananíasar inn, en hún vissi ekki hvað gerst hafði.
And it came to pass after an interval of three hours, his wife also came in, not knowing that which happened.
8 Pétur gekk til hennar og spurði: „Er þetta allt sem þið fenguð fyrir landið sem þið selduð?“„Já, “svaraði hún, „þetta var verðið.“
And Peter responded to her, Tell me whether ye sold the land for so much. And she said, Yes, for so much.
9 Þá sagði Pétur: „Hvernig gat ykkur hjónunum dottið í hug að gera slíkt – prófa hvort heilagur andi kæmist að svikunum? Ungu mennirnir, sem jörðuðu manninn þinn, eru hérna rétt fyrir utan og þeir munu líka bera þig út.“
But Peter said to her, How is it that it was agreed by you to challenge the Spirit of the Lord? Behold, the feet of those who buried thy husband are at the door, and they will carry thee out.
10 Pétur hafði vart sleppt orðinu er hún féll örend til jarðar! Þegar ungu mennirnir komu inn og sáu að hún var líka dáin, báru þeir hana út og grófu við hlið manns hennar.
And immediately she fell down at his feet and expired. And after coming in the young men found her dead, and having carried her out, they buried her by her husband.
11 Þessi atburður vakti ótta meðal allra í söfnuðinum og annarra sem um hann fréttu.
And great fear developed in the whole church, and in all who heard these things.
12 Postularnir voru vanir að koma saman í þeim hluta musterisins sem kallast súlnagöng Salómons, og þar unnu þeir mörg athyglisverð kraftaverk meðal fólksins.
And by the hands of the apostles many signs and wonders happened among the people. And they were all with one accord in Solomon's porch.
13 Aðrir áræddu ekki að vera þar með þeim og almennt var borin mikil virðing fyrir þeim.
But of the rest no man dared join them, but the people magnified them.
14 Sífellt snerust fleiri til trúar á Drottin, mikill fjöldi karla og kvenna.
And more who believe were added to the Lord, multitudes both of men and women,
15 Sjúklingar voru bornir á börum og dýnum út á göturnar, í þeirri von að skugginn af Pétri félli á þá, þegar hann ætti leið hjá!
so as to bring the feeble to the thoroughfares, and to place them on cots and mats, so that while coming, the shadow of Peter might at the least overshadow some of them.
16 Mikill mannfjöldi kom frá úthverfum Jerúsalem og tók fólkið með sér sjúklinga og þá sem höfðu illa anda. Þeir læknuðust allir.
And also the populace of the cities round about came together to Jerusalem bringing the feeble, and those tormented by unclean spirits, who were all healed.
17 Æðsti presturinn og ættingjar hans og vinir meðal saddúkeanna, brugðust við þessu af mikilli hörku.
But after rising up, the high priest and all those with him (being the sect of the Sadducees) were filled of envy.
18 Létu þeir handtaka postulana og setja þá í gæsluvarðhald.
And they threw their hands on the apostles, and put them in the public prison.
19 Um nóttina kom engill Drottins, opnaði fangelsishliðin og leiddi þá út. Síðan sagði hann við þá:
But an agent of the Lord opened the prison doors by night, and after leading them out, he said,
20 „Farið upp í musterið og predikið boðskap lífsins!“
Go ye, and after standing in the temple, speak to the people all the sayings of this Life.
21 Þeir komu til musterisins um sólarupprás og fóru strax að predika. Seinna um morguninn kom æðsti presturinn, og fylgdarlið hans, til musterisins og lét hann kalla saman allt ráðið. Því næst sendi hann þjóna til fangelsisins, með boð um að postularnir skyldu leiddir fyrir ráðið.
And having heard, they entered into the temple at early morning, and taught. But the high priest having arrived, and those with him, they called the council together, and all the senate of the sons of Israel. And they sent to the prison for them to be brought.
22 Þegar þjónarnir komu til fangelsisins, gripu þeir í tómt – postularnir voru á bak og burt! Þeir sneru því aftur til ráðsins og sögðu:
But the subordinates who came did not find them in the prison. And having returned, they reported,
23 „Fangelsisdyrnar voru læstar og verðirnir stóðu fyrir utan, en þegar við opnuðum hliðin, var enginn maður þar inni!“
saying, We found the prison indeed shut in all security, and the guards standing before the doors, but after opening, we found no man inside.
24 Þegar lögreglustjórinn og æðstu prestarnir heyrðu þetta, vissu þeir ekki sitt rjúkandi ráð og veltu fyrir sér hvernig þetta myndi fara.
Now when they heard these words, the high priest, and the captain of the temple, and the chief priests, were perplexed about them, whatever this would become.
25 Rétt í því kom einhver með þær fréttir, að mennirnir, sem þeir hefðu sett í varðhald, væru að predika í musterinu.
But a certain man who arrived, reported to them, Behold, the men whom ye put in the prison are standing in the temple and teaching the people.
26 Lögregluforinginn fór þegar í stað ásamt undirmönnum sínum og tók þá fasta, án ofbeldis því að þeir óttuðust að fólkið réðist á þá, ef þeir færu illa með postulana. Síðan leiddu þeir þá fram fyrir ráðið.
Then after departing, the captain with the subordinates brought them, not with violence, for they feared the people, lest they would be stoned.
And having brought them, they placed them in the council. And the high priest demanded them,
28 „Sögðum við ykkur ekki að hætta að tala um þennan Jesú?“spurði æðsti presturinn hvasst. „Nú hafið þið fyllt Jerúsalem með boðskap ykkar og reynið í þokkabót að kenna okkur um dauða þessa manns!“
saying, Did we not command by an order for you not to teach in this name? And behold, ye have filled Jerusalem of your doctrine, and intend to bring upon us this man's blood.
29 Þá svaraði Pétur og hinir postularnir: „Framar ber að hlýða Guði en mönnum.
And Peter and the apostles having answered, they said, We must obey God rather than men.
30 Guð forfeðra okkar vakti Jesú upp frá dauðum, eftir að þið höfðuð líflátið hann með því að hengja hann á kross.
The God of our fathers raised up Jesus, whom ye murdered, having hung on a tree.
31 Fyrir mátt sinn, hóf Guð hann til þeirrar virðingar að vera bæði konungur og frelsari, svo að Ísraelsþjóðin gæti snúið baki við syndum sínum og fengið fyrirgefningu.
God exalted this man with his right hand, a Pathfinder and a Savior to give repentance to Israel and remission of sins.
32 Um þetta vitnum við ásamt heilögum anda, sem Guð gefur öllum sem honum hlýða.“
And we are his witnesses of these things, and also the Holy Spirit whom God has given to those who obey him.
33 Þegar hér var komið, voru meðlimir ráðsins orðnir viti sínu fjær af reiði og ákveðnir í að lífláta postulana.
And when they heard this, they were as being split with a saw, and wanted to annihilate them.
34 En þá stóð upp Gamalíel, meðlimur ráðsins og farísei, sérfræðingur í lögum og vinsæll meðal fólksins. Hann bað um að þeir yrðu látnir fara út úr ráðinu meðan hann talaði.
But after standing up in the council, a certain Pharisee named Gamaliel, a law teacher, esteemed by all the people, commanded to make the apostles be outside a little while.
35 Síðan ávarpaði hann ráðið og sagði: „Ísraelsmenn, íhugið vandlega það sem þið ætlið að gera við þessa menn.
And he said to them, Men, Israelites, take heed to yourselves what ye are going to do against these men.
36 Fyrir nokkru taldi Þevdas sig mikinn mann. Um 400 menn sóru honum trúnaðareið, en skömmu síðar var hann drepinn og þá lognaðist allt út af.
For before these days Theudas rose up saying himself to be somebody, to whom a number of men, about four hundred, bonded themselves, who was killed. And all, as many as were persuaded by him, were dispersed and developed into nothing.
37 Seinna, þegar manntalið var tekið, kom fram Júdas frá Galíleu. Hann safnaði að sér nokkrum lærisveinum, en síðan dó hann og fylgjendur hans tvístruðust.
After this man Judas the Galilean rose up in the days of the registration, and drew a considerable crowd behind him. That man was also destroyed, and all, as many as were persuaded by him, were scattered.
38 Ég ráðlegg ykkur að láta þessa menn eiga sig. Ef boðskapur þeirra er eigin hugarsmíð, þá mun þetta fljótlega verða að engu.
And now I say to you, keep away from these men, and let them go, because if the project or this work is from men, it will be overthrown,
39 En sé hann frá Guði, þá megnið þið ekki að stöðva þá, það væri að berjast gegn sjálfum Guði.“
but if it is from God, ye cannot overthrow it, and perhaps ye may be found to be fighting against God.
40 Ráðið samþykkti þetta, kallaði postulana fyrir sig, lét húðstrýkja þá og bannaði þeim harðlega að tala í Jesú nafni. Síðan var þeim sleppt.
And they were persuaded by him. And after summoning the apostles, having beat them, they commanded them not to speak in the name of Jesus, and released them.
41 Postularnir yfirgáfu ráðið og lofuðu Guð fyrir að hann skyldi álíta þá verða þess að þola smán hans vegna.
Indeed therefore they departed from the presence of the council, rejoicing that they were considered worthy to be treated shamefully for the name of Jesus.
42 Og þeir komu daglega saman í musterinu, höfðu Biblíulestra í heimahúsum og boðuðu að Jesús væri Kristur.
And every day, in the temple and from house to house, they ceased not teaching and preaching good news, Jesus, the Christ.
