Postulasagan 3
1 Dag nokkurn fóru Pétur og Jóhannes upp í musterið til þess að taka þátt í hinni daglegu bænastund, sem var klukkan þrjú síðdegis.
One day Peter and John were going up to the Temple for the hour of prayer--the ninth hour--and, just then,
2 Þegar þeir gengu inn, sáu þeir að lamaður maður var borinn þangað og lagður við eitt musterishliðið, sem kallað var Fögrudyr. Þarna var hann vanur að vera á hverjum degi.
some men were carrying there one who had been lame from birth, whom they were wont to place every day close to the Beautiful Gate (as it was called) of the Temple, for him to beg from the people as they went in.
3 Þegar Pétur og Jóhannes gengu fram hjá honum, bað hann þá um peninga.
Seeing Peter and John about to go into the Temple, he asked them for alms.
4 Þeir virtu hann fyrir sér og Pétur sagði: „Horfðu hingað.“
Peter fixing his eyes on him, as John did also, said, "Look at us."
5 Lamaði maðurinn einblíndi á þá í von um að fá eitthvað.
So he looked and waited, expecting to receive something from them.
6 „Peninga á ég ekki, “sagði Pétur, „en ég skal gefa þér það sem ég hef. Í nafni Jesú Krists frá Nasaret, segi ég: Gakktu!“
"I have no silver or gold," Peter said, "but what I have, I give you. In the name of Jesus Christ, the Nazarene-- walk!"
7 Pétur tók í höndina á lamaða manninum til að reisa hann upp. Um leið urðu fætur hans og ökklar styrkir og hann stökk á fætur. Hann stóð andartak kyrr, en fór síðan að ganga! Hann gekk, hljóp og lofaði Guð og fór svo með þeim inn í musterið.
Then taking his hand Peter lifted him up, and immediately his feet and ankles were strengthened.
Leaping up, he stood upright and began to walk, and went into the Temple with them, walking, leaping, and praising God.
9 Þegar fólkið, sem var inni í musterinu, sá manninn ganga um og lofa Guð,
All the people saw him walking and praising God;
10 áttaði það sig. Þetta var lamaði betlarinn, sem það hafði séð svo oft við Fögrudyr. Allir urðu furðu lostnir.
and recognizing him as the man who used to sit at the Beautiful Gate of the Temple asking for alms, they were filled with awe and amazement at what had happened to him.
11 Fólk streymdi nú frá sér numið til súlnaganga Salómons, þar sem betlarinn hélt sig nærri Pétri og Jóhannesi.
While he still clung to Peter and John, the people, awe-struck, ran up crowding round them in what was known as Solomon's Portico.
12 Pétur notaði tækifærið og ávarpaði mannfjöldann: „Ísraelsmenn, hvers vegna eruð þið svona undrandi og hví starið þið á okkur? Haldið þið ef til vill að við höfum í eigin krafti og guðdómleika gert þennan mann færan um að ganga?
Peter, seeing this, spoke to the people. "Israelites," he said, "why do you wonder at this man? Or why gaze at us, as though by any power or piety of our own we had enabled him to walk?
13 Nei, það er Guð Abrahams, Ísaks og Jakobs – Guð forfeðra okkar, sem hefur gert Jesú, þjón sinn, dýrlegan á þennan hátt. Ég á við Jesú, sem þið höfnuðuð frammi fyrir Pílatusi, þrátt fyrir ásetning Pílatusar um að láta hann lausan.
The God of Abraham, Isaac, and Jacob, the God of our forefathers, has conferred this honour on His Servant Jesus, whom you delivered up and disowned in the presence of Pilate, when he had decided to let Him go.
14 Þið vilduð ekki að honum yrði sleppt, hann sem er heilagur og réttlátur. Í hans stað heimtuðuð þið morðingjann lausan,
Yes, you disowned the holy and righteous One, and asked as a favour the release of a murderer.
15 og deydduð höfund lífsins, Jesú. En Guð reisti hann upp frá dauðum. Það getum við Jóhannes staðfest, því að eftir að þið líflétuð hann, sáum við hann lifandi!
The Prince of Life you put to death; but God has raised Him from the dead, and we are witnesses as to that.
16 Það er Jesús sem læknaði þennan mann, en hann var lamaður, það vitið þið. Trúin á mátt Jesú hefur gert þessa fullkomnu lækningu mögulega.
It is His name-- faith in that name being the condition--which has strengthened this man whom you behold and know; and the faith which He has given has made this man sound and strong again, as you can all see.
17 Kæru vinir, ég veit að það sem þið gerðuð við Jesú, var gert af vanþekkingu og sama má segja um leiðtoga ykkar.
"And now, brethren, I know that it was in ignorance that you did it, as was the case with your rulers also.
18 En þessa leið fór Guð til að uppfylla spádómana um að Kristur yrði að þjást.
But in this way God has fulfilled the declarations He made through all the Prophets, that His Christ would suffer.
19 Breytið nú um hugarfar og gerið iðrun. Snúið ykkur til Guðs, svo að hann geti hreinsað burt syndir ykkar. Hann getur gefið ykkur endurnýjunartíma
Repent, therefore, and reform your lives, so that the record of your sins may be cancelled, and that there may come seasons of revival from the Lord,
20 og sent ykkur Jesú á ný, konunginn, sem ykkur hafði verið heitinn.
and that He may send the Christ appointed beforehand for you--even Jesus.
21 Jesús verður að dveljast á himnum uns allt, sem syndin eyðilagði, hefur verið endurnýjað, eins og lofað var í upphafi. Móse sagði til dæmis fyrir löngu: „Drottinn Guð mun vekja upp spámann líkan mér á meðal ykkar. Hlustið með athygli á orð hans, (aiōn g165)
Heaven must receive Him until those times of which God has spoken from the earliest ages through the lips of His holy Prophets--the times of the reconstitution of all things. (aiōn g165)
Moses declared, "'The Lord your God will raise up a Prophet for you from among your brethren as He has raised me. In all that He says to you, you must listen to Him.
23 því að þeim, sem óhlýðnast honum, verður tortímt.“
And every one, without exception, who refuses to listen to that Prophet shall be utterly destroyed from among the People.'
24 Samúel og allir spámennirnir, sem eftir hann komu, hafa rætt um það sem nú er að gerast.
Yes, and all the Prophets, from Samuel onwards--all who have spoken--have also announced the coming of this present time.
25 Þið eruð afkomendur spámannanna og ykkur er einnig ætlað þetta loforð, sem Guð gaf forfeðrum ykkar. Hann ætlar að nota Gyðinga sem farveg fyrir blessun sína um allan heiminn – um það hljóðaði loforðið sem Guð gaf Abraham.
"You are the heirs of the Prophets, and of the Covenant which God made with your forefathers when He said to Abraham, 'And through your posterity all the families of the world shall be blessed.'
26 Þegar Guð hafði vakið þjón sinn aftur til lífsins, sendi hann hann til ykkar Ísraelsmanna til blessunar og til þess að leiða ykkur burt frá syndinni.“
It is to you first that God, after raising His Servant from the grave, has sent Him to bless you, by causing every one of you to turn from your wickedness."
