Postulasagan 25
1 Þrem dögum eftir að Festus kom til Sesareu, til að taka við embætti, fór hann til Jerúsalem.
When Festus, having entered upon his government, after three days went up from Cæsarea to Jerusalem.
2 Þar náðu æðstu prestarnir og leiðtogar Gyðinga tali af honum og sögðu frá afskiptum sínum af Páli.
And the chief priest and first men of the Jews informed him against Paul,
3 Þeir báðu hann að koma strax með Pál til Jerúsalem. (Ætlun þeirra var að gera honum fyrirsát á leiðinni og drepa hann.)
and, asking a favor against him, besought him that he would send and have him brought to Jerusalem, laying a plot to kill him on the road.
4 Festus svaraði að þar sem Páll væri í Sesareu og hann sjálfur á leið þangað,
Then Festus answered, that Paul was under guard in Cæsarea, and that he himself would soon depart thither.
5 væri best að þeir, sem afskipti hefðu af málinu, yrðu honum samferða til réttarhaldanna.
Therefore, said he, let those among you who are men of influence, go down with me, and accuse this man, if there is any wickedness in him.
6 Átta til tíu dögum síðar kom Festus til Sesareu og hófust réttarhöldin yfir Páli strax næsta dag.
And he remained among them not more than eight or ten days, and then went down to Cæsarea And, on the next day, he sat upon the judgment-seat, and commanded Paul to be brought.
7 Þegar Páll var leiddur inn í réttarsalinn, hópuðust Gyðingarnir frá Jerúsalem umhverfis hann og báru á hann margar alvarlegar sakir, sem þeir gátu þó ekki sannað.
And when he had come, the Jews who had come down from Jerusalem stood around, and brought many and heavy accusations against Paul, which they were not able to prove,
8 Páll vísaði öllum þessum ásökunum á bug og sagði: „Ég er saklaus af öllu þessu. Hvorki hef ég brotið lög Gyðinga né vanhelgað musterið og því síður gert uppreisn gegn rómverskum yfirvöldum.“
he answering for himself: Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Cæsar, have I committed any offense.
9 Festus, sem vildi þóknast Gyðingunum, spurði Pál: „Viltu fara til Jerúsalem og leyfa mér að taka upp málið þar?“
But Festus, willing to confer a favor on the Jews, answered Paul, and said: Are you willing to go up to Jerusalem, and there be judged before me concerning these things?
10 „Nei, “svaraði Páll. „Ég stend á rétti mínum og fer fram á að mál mitt verði rekið fyrir dómstóli keisarans. Þú veist vel að ég er saklaus. Hafi ég gert eitthvað, sem verðskuldar dauða, þá er ég reiðubúinn að deyja. En sé ég saklaus, þá hefur hvorki þú né nokkur annar rétt til að afhenda mig þessum mönnum, til þess að þeir geti drepið mig. Hér með áfrýja ég máli mínu til keisarans!“
And Paul answered: I am standing at the judgment-seat of Cæsar, where I ought to be judged. To the Jews I have done no wrong, as you very well know.
If, however, I be an offender, and have done any thing worthy of death, I refuse not to die. But if the things of which these men accuse me are nothing, no one can deliver me to them. I appeal to Cæsar.
12 Festus ræddi málið við ráðgjafa sína og svaraði síðan: „Allt í lagi. Þú hefur skotið máli þínu til keisarans og til keisarans skaltu fara!“
Then Festus, after conferring with the council, answered: To Cæsar have you appealed? To Cæsar you shall go.
13 Skömmu síðar kom Agrippa konungur ásamt Berníke í nokkurra daga heimsókn til Festusar.
And after some days, King Agrippa and Bernice came down to Cæsarea, to salute Festus.
14 Meðan þau dvöldust þar, ræddi Festus mál Páls við konunginn og sagði: „Hér hjá okkur er fangi sem á óútkljáð mál frá því Felix var hér.
And as they remained there many days, Festus made known to the king the facts concerning Paul, saying: There is a certain man, who was left in bonds by Felix,
15 Þegar ég var í Jerúsalem sögðu æðstu prestarnir, og aðrir leiðtogar Gyðinga, mér álit sitt á málinu og heimtuðu að ég léti drepa hann.
concerning whom, when I was in Jerusalem, the chief priests and elders of the Jews informed me, asking for judgment against him.
16 Að sjálfsögðu benti ég þeim strax á að samkvæmt rómverskum lögum væru menn ekki dæmdir til dauða fyrr en búið væri að rannsaka mál þeirra og þeir fengið að flytja vörn.
I replied to them, that it is not the custom of the Romans to deliver any man up to death, before the accused has had his accusers face to face, and has had an opportunity to answer concerning the charge that is against him.
17 Daginn eftir að þeir komu hingað tók ég málið fyrir og lét leiða Pál inn.
Therefore, when they had come hither with me, I made no delay; but, on the next day, sat on the judgment-seat, and commanded the man to be brought forth.
18 Sakirnar, sem bornar voru á hann, reyndust vera allt aðrar en þær sem ég hafði búist við.
And when his accusers stood up, they brought no such charge against him as I expected;
19 Þær snerust allar um trúarbrögð þeirra og einhvern Jesú, sem var dáinn, en Páll hélt fram að væri lifandi.
but they had certain questions against him, about their own religion, and about a certain Jesus that had died, who, Paul affirmed, was alive.
20 Ég var í stökustu vandræðum með hvernig ég ætti að dæma í málinu, svo ég spurði Pál hvort hann vildi ekki að málið yrði tekið fyrir í Jerúsalem,
But, being in doubt about the question concerning this man, I asked him if he would go up to Jerusalem, and there be judged with respect to these matters.
21 en þá áfrýjaði hann til keisarans. Ég skipaði því svo fyrir að hann yrði að vera í fangelsinu þangað til ég gæti komið honum til keisarans.“
But when Paul made his appeal, that he should be kept for the judgment of Augustus, I commanded him to be kept, till I could send him to Cæsar
22 „Ég hefði gaman af að heyra í þessum manni, “sagði Agrippa. „Það skaltu fá, “svaraði Festus, „jafnvel strax á morgun.“
And Agrippa said to Festus: I could wish to have heard the man myself. He replied: To-morrow you shall hear him.
23 Daginn eftir kom konungurinn ásamt Berníke til réttarins með mikilli viðhöfn. Í fylgd með honum voru foringjar úr hernum og æðstu embættismenn borgarinnar. Þá gaf Festus skipun um að Páll skyldi leiddur í salinn.
Therefore, on the morrow, when Agrippa and Bernice came with great pomp, and entered the place of audience, with the officers and principal men of the city, Paul, at the command of Festus, was brought forth.
24 Þegar allir voru komnir, tók Festus til máls og sagði: „Agrippa konungur og aðrir viðstaddir, þetta er maðurinn sem Gyðingar hér og í Jerúsalem heimta að verði tekinn af lífi.
And Festus said: King Agrippa, and all men here present, you see this man, about whom all the multitude of the Jews, both in Jerusalem and in this place, have entreated me, crying out, that he ought to live no longer.
25 Ég lít svo á að hann hafi ekkert gert sem réttlæti dauðadóm. Nú hefur hann hins vegar skotið máli sínu til keisarans og á ég því engan annan kost en að senda hann þangað.
But finding that he had done nothing worthy of death, and as he himself has appealed to Augustus, I have determined to send him.
26 Vandinn er hins vegar sá að ég veit ekki hvað ég á að skrifa keisaranum, því að engin kæra liggur frammi gegn manninum! Þess vegna hef ég leitt hann fyrir ykkur, og þó einkanlega þig, Agrippa konungur. Ég vil fá botn í málið, svo ég viti hvað ég á að skrifa.
Concerning him I have nothing certain to write to my Lord. For this reason, I have brought him before you all, and especially before you, King Agrippa, that, after the examination has been held, I may have something to write.
27 Það væri lítið vit í að senda fanga til keisarans án ákæru!“
For it seems to me unreasonable to send a prisoner, and not to make known the charges that are against him.
