Postulasagan 23
1 Páll hvessti augun á ráðið og sagði: „Bræður, ég hef alltaf kappkostað að hafa góða samvisku gagnvart Guði.“
ସଭାସଦ୍ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ପୌଲୋଽନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟ୍ୟା ପଶ୍ୟନ୍ ଅକଥଯତ୍, ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣା ଅଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ ସରଲେନ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ତଃକରଣେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଆଚରାମି|
2 Ananías, æðsti presturinn, fyrirskipaði þá að Páll yrði þegar í stað sleginn á munninn.
ଅନେନ ହନାନୀଯନାମା ମହାଯାଜକସ୍ତଂ କପୋଲେ ଚପେଟେନାହନ୍ତୁଂ ସମୀପସ୍ଥଲୋକାନ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
3 Þá sagði Páll: „Guð mun slá þig, þú kalkaði veggur. Hvers konar dómari ert þú? Þú brýtur sjálfur lögin með því að fyrirskipa að ég skuli sleginn?“
ତଦା ପୌଲସ୍ତମୱଦତ୍, ହେ ବହିଷ୍ପରିଷ୍କୃତ, ଈଶ୍ୱରସ୍ତ୍ୱାଂ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୋସ୍ତି, ଯତୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣ ୱିଚାରଯିତୁମ୍ ଉପୱିଶ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଂ ଲଙ୍ଘିତ୍ୱା ମାଂ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯସି|
4 Þeir sem næstir stóðu Páli, sögðu við hann: „Þú smánar, með þessum orðum, æðsta prest Guðs.“
ତତୋ ନିକଟସ୍ଥା ଲୋକା ଅକଥଯନ୍, ତ୍ୱଂ କିମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହାଯାଜକଂ ନିନ୍ଦସି?
5 „Bræður, ekki var mér ljóst að hann væri æðsti prestur, “svaraði Páll, „enda veit ég að í Biblíunni stendur: „Talaðu aldrei illa um yfirmann þjóðar þinnar“.“
ତତଃ ପୌଲଃ ପ୍ରତିଭାଷିତୱାନ୍ ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ମହାଯାଜକ ଏଷ ଇତି ନ ବୁଦ୍ଧଂ ମଯା ତଦନ୍ୟଚ୍ଚ ସ୍ୱଲୋକାନାମ୍ ଅଧିପତିଂ ପ୍ରତି ଦୁର୍ୱ୍ୱାକ୍ୟଂ ମା କଥଯ, ଏତାଦୃଶୀ ଲିପିରସ୍ତି|
6 Allt í einu datt Páli nokkuð í hug. Annar hluti ráðsins var saddúkear en hinn farísear. Hann kallaði því: „Bræður, ég er farísei eins og forfeður mínir, en nú er ég fyrir rétti vegna vonarinnar um eilíft líf og trúar á upprisu dauðra.“
ଅନନ୍ତରଂ ପୌଲସ୍ତେଷାମ୍ ଅର୍ଦ୍ଧଂ ସିଦୂକିଲୋକା ଅର୍ଦ୍ଧଂ ଫିରୂଶିଲୋକା ଇତି ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ ସଭାସ୍ଥଲୋକାନ୍ ଅୱଦତ୍ ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ଅହଂ ଫିରୂଶିମତାୱଲମ୍ବୀ ଫିରୂଶିନଃ ସତ୍ନାନଶ୍ଚ, ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥାନେ ପ୍ରତ୍ୟାଶାକରଣାଦ୍ ଅହମପୱାଦିତୋସ୍ମି|
7 Þar með klofnaði ráðið – farísear á móti saddúkeum.
ଇତି କଥାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ଫିରୂଶିସିଦୂକିନୋଃ ପରସ୍ପରଂ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତ୍ୱାତ୍ ସଭାଯା ମଧ୍ୟେ ଦ୍ୱୌ ସଂଘୌ ଜାତୌ|
8 Saddúkear segja að hvorki sé til upprisa né englar og að ekki sé eilífur andi í manninum, en öllu þessu trúa farísearnir.
ଯତଃ ସିଦୂକିଲୋକା ଉତ୍ଥାନଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତା ଆତ୍ମାନଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମ୍ ଏତେଷାଂ କମପି ନ ମନ୍ୟନ୍ତେ, କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନଃ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଅଙ୍ଗୀକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି|
9 Nú hófst mikil deila. Sumir leiðtoganna spruttu á fætur til að styðja orð Páls. „Við sjáum ekkert athugavert við hann!“hrópuðu þeir. „Kannski hefur engill eða andi talað til hans þarna á veginum til Damaskus.“
ତତଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅତିଶଯକୋଲାହଲେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ଫିରୂଶିନାଂ ପକ୍ଷୀଯାଃ ସଭାସ୍ଥା ଅଧ୍ୟାପକାଃ ପ୍ରତିପକ୍ଷା ଉତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ତୋ ଽକଥଯନ୍, ଏତସ୍ୟ ମାନୱସ୍ୟ କମପି ଦୋଷଂ ନ ପଶ୍ୟାମଃ; ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଆତ୍ମା ୱା କଶ୍ଚିଦ୍ ଦୂତ ଏନଂ ପ୍ରତ୍ୟାଦିଶତ୍ ତର୍ହି ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ନ ଯୋତ୍ସ୍ୟାମଃ|
10 Hrópin og köllin urðu æ háværari. Menn þrifu í Pál frá báðum hliðum og toguðu hann á milli sín. Hersveitarforinginn óttaðist að þeir slitu hann í sundur. Hann skipaði því hermönnum sínum að taka hann af þeim með valdi og fara með hann aftur til kastalans.
ତସ୍ମାଦ୍ ଅତୀୱ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତ୍ୱେ ସତି ତେ ପୌଲଂ ଖଣ୍ଡଂ ଖଣ୍ଡଂ କରିଷ୍ୟନ୍ତୀତ୍ୟାଶଙ୍କଯା ସହସ୍ରସେନାପତିଃ ସେନାଗଣଂ ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ଯାତୁଂ ସଭାତୋ ବଲାତ୍ ପୌଲଂ ଧୃତ୍ୱା ଦୁର୍ଗଂ ନେତଞ୍ଚାଜ୍ଞାପଯତ୍|
11 Um nóttina kom Drottinn til Páls og sagði: „Vertu ekki kvíðinn, Páll. Þú hefur vitnað um mig fyrir íbúum Jerúsalem og sama muntu gera í Róm.“
ରାତ୍ରୋ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପେ ତିଷ୍ଠନ୍ କଥିତୱାନ୍ ହେ ପୌଲ ନିର୍ଭଯୋ ଭୱ ଯଥା ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ମଯି ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତଥା ରୋମାନଗରେପି ତ୍ୱଯା ଦାତୱ୍ୟମ୍|
12 Morguninn eftir, gerðu um fjörutíu Gyðingar samkomulag um að bragða hvorki vott né þurrt, fyrr en þeir hefðu komið Páli fyrir kattarnef.
ଦିନେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ସତି କିଯନ୍ତୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଏକମନ୍ତ୍ରଣାଃ ସନ୍ତଃ ପୌଲଂ ନ ହତ୍ୱା ଭୋଜନପାନେ କରିଷ୍ୟାମ ଇତି ଶପଥେନ ସ୍ୱାନ୍ ଅବଧ୍ନନ୍|
ଚତ୍ୱାରିଂଶଜ୍ଜନେଭ୍ୟୋଽଧିକା ଲୋକା ଇତି ପଣମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
14 Síðan fóru þeir til æðstu prestanna og öldunganna og sögðu þeim frá fyrirætlun sinni.
ତେ ମହାଯାଜକାନାଂ ପ୍ରାଚୀନଲୋକାନାଞ୍ଚ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥଯନ୍, ୱଯଂ ପୌଲଂ ନ ହତ୍ୱା କିମପି ନ ଭୋକ୍ଷ୍ୟାମହେ ଦୃଢେନାନେନ ଶପଥେନ ବଦ୍ଧ୍ୱା ଅଭୱାମ|
15 „Biðjið hersveitarforingjann að leiða Pál aftur fram fyrir ráðið, “sögðu þeir, „og segið að þið ætlið að spyrja hann nokkurra viðbótarspurninga. Við munum svo drepa hann á leiðinni.“
ଅତଏୱ ସାମ୍ପ୍ରତଂ ସଭାସଦ୍ଲୋକୈଃ ସହ ୱଯଂ ତସ୍ମିନ୍ କଞ୍ଚିଦ୍ ୱିଶେଷୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟାମସ୍ତଦର୍ଥଂ ଭୱାନ୍ ଶ୍ୱୋ ଽସ୍ମାକଂ ସମୀପଂ ତମ୍ ଆନଯତ୍ୱିତି ସହସ୍ରସେନାପତଯେ ନିୱେଦନଂ କୁରୁତ ତେନ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପଂ ଉପସ୍ଥିତେଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ୱଯଂ ତଂ ହନ୍ତୁ ସଜ୍ଜିଷ୍ୟାମ|
16 Systursonur Páls frétti um samsærið, fór upp í kastalann og lét Pál vita.
ତଦା ପୌଲସ୍ୟ ଭାଗିନେଯସ୍ତେଷାମିତି ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ଦୁର୍ଗଂ ଗତ୍ୱା ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପୌଲମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍|
17 Páll kallaði þá til eins liðsforingjans og sagði: „Farðu með þennan unga mann til hersveitarforingjans. Hann er með áríðandi skilaboð.“
ତସ୍ମାତ୍ ପୌଲ ଏକଂ ଶତସେନାପତିମ୍ ଆହୂଯ ୱାକ୍ୟମିଦମ୍ ଭାଷିତୱାନ୍ ସହସ୍ରସେନାପତେଃ ସମୀପେଽସ୍ୟ ଯୁୱମନୁଷ୍ୟସ୍ୟ କିଞ୍ଚିନ୍ନିୱେଦନମ୍ ଆସ୍ତେ, ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍ସୱିଧମ୍ ଏନଂ ନଯ|
18 Liðsforinginn fór með hann til hersveitarforingjans og sagði: „Bandinginn Páll bað mig að fara með þennan unga mann til þín. Hann hefur víst eitthvað að segja þér.“
ତତଃ ସ ତମାଦାଯ ସହସ୍ରସେନାପତେଃ ସମୀପମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ କଥିତୱାନ୍, ଭୱତଃ ସମୀପେଽସ୍ୟ କିମପି ନିୱେଦନମାସ୍ତେ ତସ୍ମାତ୍ ବନ୍ଦିଃ ପୌଲୋ ମାମାହୂଯ ଭୱତଃ ସମୀପମ୍ ଏନମ୍ ଆନେତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥିତୱାନ୍|
19 Hersveitarforinginn tók í hönd drengsins, leiddi hann afsíðis og spurði: „Hvað ætlar þú að segja mér, vinur minn?“
ତଦା ସହସ୍ରସେନାପତିସ୍ତସ୍ୟ ହସ୍ତଂ ଧୃତ୍ୱା ନିର୍ଜନସ୍ଥାନଂ ନୀତ୍ୱା ପୃଷ୍ଠୱାନ୍ ତୱ କିଂ ନିୱେଦନଂ? ତତ୍ କଥଯ|
20 „Á morgun, “svaraði drengurinn, „ætla Gyðingarnir að biðja þig að leiða Pál aftur fram fyrir ráðið, undir því yfirskyni að þeir vilji fá að spyrja hann enn frekar.
ତତଃ ସୋକଥଯତ୍, ଯିହୂଦୀଯଲାକାଃ ପୌଲେ କମପି ୱିଶେଷୱିଚାରଂ ଛଲଂ କୃତ୍ୱା ତଂ ସଭାଂ ନେତୁଂ ଭୱତଃ ସମୀପେ ନିୱେଦଯିତୁଂ ଅମନ୍ତ୍ରଯନ୍|
21 En gerðu það ekki! Því rúmlega fjörutíu menn ætla að fela sig við veginn og stökkva á Pál og drepa hann. Þeir hafa lofað hver öðrum því að borða hvorki né drekka, fyrr en hann sé dauður. Þeir eru hérna fyrir utan núna og eru komnir til að fá samþykki þitt.“
କିନ୍ତୁ ମୱତା ତନ୍ନ ସ୍ୱୀକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ଯତସ୍ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେୱର୍ତ୍ତିନଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶଜ୍ଜନେଭ୍ୟୋ ଽଧିକଲୋକା ଏକମନ୍ତ୍ରଣା ଭୂତ୍ୱା ପୌଲଂ ନ ହତ୍ୱା ଭୋଜନଂ ପାନଞ୍ଚ ନ କରିଷ୍ୟାମ ଇତି ଶପଥେନ ବଦ୍ଧାଃ ସନ୍ତୋ ଘାତକା ଇୱ ସଜ୍ଜିତା ଇଦାନୀଂ କେୱଲଂ ଭୱତୋ ଽନୁମତିମ୍ ଅପେକ୍ଷନ୍ତେ|
22 „Láttu ekki nokkurn lifandi mann vita að þú hafir sagt mér frá þessu, “sagði hersveitarforinginn við drenginn um leið og hann lét hann fara.
ଯାମିମାଂ କଥାଂ ତ୍ୱଂ ନିୱେଦିତୱାନ୍ ତାଂ କସ୍ମୈଚିଦପି ମା କଥଯେତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ସହସ୍ରସେନାପତିସ୍ତଂ ଯୁୱାନଂ ୱିସୃଷ୍ଟୱାନ୍|
23 Síðan kallaði hann á tvo liðsforingja og gaf eftirfarandi fyrirmæli: „Hafið 200 hermenn reiðubúna til að fara til Sesareu klukkan níu í kvöld. Hafið einnig 200 menn vopnaða spjótum og 70 riddara. Hafið tilbúinn hest handa Páli, til þess að koma honum heilum á húfi til Felixar landstjóra.“
ଅନନ୍ତରଂ ସହସ୍ରସେନାପତି ର୍ଦ୍ୱୌ ଶତସେନାପତୀ ଆହୂଯେଦମ୍ ଆଦିଶତ୍, ଯୁୱାଂ ରାତ୍ରୌ ପ୍ରହରୈକାୱଶିଷ୍ଟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ କୈସରିଯାନଗରଂ ଯାତୁଂ ପଦାତିସୈନ୍ୟାନାଂ ଦ୍ୱେ ଶତେ ଘୋଟକାରୋହିସୈନ୍ୟାନାଂ ସପ୍ତତିଂ ଶକ୍ତିଧାରିସୈନ୍ୟାନାଂ ଦ୍ୱେ ଶତେ ଚ ଜନାନ୍ ସଜ୍ଜିତାନ୍ କୁରୁତଂ|
ପୌଲମ୍ ଆରୋହଯିତୁଂ ଫୀଲିକ୍ଷାଧିପତେଃ ସମୀପଂ ନିର୍ୱ୍ୱିଘ୍ନଂ ନେତୁଞ୍ଚ ୱାହନାନି ସମୁପସ୍ଥାପଯତଂ|
25 Síðan skrifaði hann landstjóranum svohljóðandi bréf:
ଅପରଂ ସ ପତ୍ରଂ ଲିଖିତ୍ୱା ଦତ୍ତୱାନ୍ ତଲ୍ଲିଖିତମେତତ୍,
26 „Frá: Kládíusi Lýsíasi. Göfugi landstjóri, Felix! Þennan mann handtóku Gyðingarnir.
ମହାମହିମଶ୍ରୀଯୁକ୍ତଫୀଲିକ୍ଷାଧିପତଯେ କ୍ଲୌଦିଯଲୁଷିଯସ୍ୟ ନମସ୍କାରଃ|
27 Þeir höfðu nærri því gert út af við hann, þegar ég sendi hermenn til að bjarga honum – en ég hafði komist að því að hann er rómverskur borgari.
ଯିହୂଦୀଯଲୋକାଃ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଏନଂ ମାନୱଂ ଧୃତ୍ୱା ସ୍ୱହସ୍ତୈ ର୍ହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତା ଏତସ୍ମିନ୍ନନ୍ତରେ ସସୈନ୍ୟୋହଂ ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ଏଷ ଜନୋ ରୋମୀଯ ଇତି ୱିଜ୍ଞାଯ ତଂ ରକ୍ଷିତୱାନ୍|
28 Síðan fór ég með hann fyrir æðsta ráðið til að komast að því hvað hann hefði gert.
କିନ୍ନିମିତ୍ତଂ ତେ ତମପୱଦନ୍ତେ ତଜ୍ଜ୍ଞାତୁଂ ତେଷା ସଭାଂ ତମାନାଯିତୱାନ୍|
29 Ég komst fljótt að því að það snerist um eitthvað í trú þeirra – örugglega ekkert sem krefst fangelsunar eða dauðadóms.
ତତସ୍ତେଷାଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ୱିରୁଦ୍ଧଯା କଯାଚନ କଥଯା ସୋଽପୱାଦିତୋଽଭୱତ୍, କିନ୍ତୁ ସ ଶୃଙ୍ଖଲବନ୍ଧନାର୍ହୋ ୱା ପ୍ରାଣନାଶାର୍ହୋ ଭୱତୀଦୃଶଃ କୋପ୍ୟପରାଧୋ ମଯାସ୍ୟ ନ ଦୃଷ୍ଟଃ|
30 Þegar ég svo frétti af samsæri um að drepa hann, ákvað ég að senda hann til þín. Ég mun láta ákærendur hans vita að þeir verði að bera málið upp við þig.“
ତଥାପି ମନୁଷ୍ୟସ୍ୟାସ୍ୟ ୱଧାର୍ଥଂ ଯିହୂଦୀଯା ଘାତକାଇୱ ସଜ୍ଜିତା ଏତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତୱ ସମୀପମେନଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍ ଅସ୍ୟାପୱାଦକାଂଶ୍ଚ ତୱ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱାପୱଦିତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯମ୍| ଭୱତଃ କୁଶଲଂ ଭୂଯାତ୍|
31 Um nóttina fóru hermennirnir með Pál til Antípatris, eins og fyrir þá var lagt.
ସୈନ୍ୟଗଣ ଆଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ପୌଲଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତସ୍ୟାଂ ରଜନ୍ୟାମ୍ ଆନ୍ତିପାତ୍ରିନଗରମ୍ ଆନଯତ୍|
32 Morguninn eftir sneru þeir aftur til kastalans, en skildu Pál eftir, ásamt riddaraliðinu, sem átti að fara með hann áfram til Sesareu.
ପରେଽହନି ତେନ ସହ ଯାତୁଂ ଘୋଟକାରୂଢସୈନ୍ୟଗଣଂ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ପରାୱୃତ୍ୟ ଦୁର୍ଗଂ ଗତୱାନ୍|
33 Þegar þeir komu til Sesareu kynntu þeir Pál fyrir landstjóranum og afhentu honum bréfið.
ତତଃ ପରେ ଘୋଟକାରୋହିସୈନ୍ୟଗଣଃ କୈସରିଯାନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ପତ୍ରମ୍ ଅଧିପତେଃ କରେ ସମର୍ପ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ପୌଲମ୍ ଉପସ୍ଥାପିତୱାନ୍|
34 Hann las það og spurði síðan Pál hvaðan hann væri. „Frá Kilikíu, “svaraði Páll. „Þegar ákærendur þínir eru komnir, mun ég taka mál þitt fyrir, “sagði landstjórinn. Síðan lét hann varpa honum í fangelsið í höll Heródesar.
ତଦାଧିପତିସ୍ତତ୍ପତ୍ରଂ ପଠିତ୍ୱା ପୃଷ୍ଠୱାନ୍ ଏଷ କିମ୍ପ୍ରଦେଶୀଯୋ ଜନଃ? ସ କିଲିକିଯାପ୍ରଦେଶୀଯ ଏକୋ ଜନ ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍,
ତୱାପୱାଦକଗଣ ଆଗତେ ତୱ କଥାଂ ଶ୍ରୋଷ୍ୟାମି| ହେରୋଦ୍ରାଜଗୃହେ ତଂ ସ୍ଥାପଯିତୁମ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
