Postulasagan 12
1 Um þetta leyti tók Heródes konungur að ofsækja söfnuðinn í Jerúsalem
തസ്മിൻ സമയേ ഹേരോദ്‌രാജോ മണ്ഡല്യാഃ കിയജ്ജനേഭ്യോ ദുഃഖം ദാതും പ്രാരഭത്|
2 og lét hann taka Jakob postula (bróður Jóhannesar) af lífi.
വിശേഷതോ യോഹനഃ സോദരം യാകൂബം കരവാലാഘാതേൻ ഹതവാൻ|
3 Þegar Heródes sá að leiðtogum Gyðinga líkaði þetta vel, lét hann handtaka Pétur, meðan á páskahátíðinni stóð,
തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ സന്തുഷ്ടാ അഭവൻ ഇതി വിജ്ഞായ സ പിതരമപി ധർത്തും ഗതവാൻ|
4 og varpa honum í fangelsi. Þar var Péturs gætt af sextán hermönnum. Ætlun Heródesar var að koma Pétri í hendur Gyðingunum og láta taka hann af lífi þegar páskarnir væru liðnir.
തദാ കിണ്വശൂന്യപൂപോത്സവസമയ ഉപാതിഷ്ടത്; അത ഉത്സവേ ഗതേ സതി ലോകാനാം സമക്ഷം തം ബഹിരാനേയ്യാമീതി മനസി സ്ഥിരീകൃത്യ സ തം ധാരയിത്വാ രക്ഷ്ണാർഥമ് യേഷാമ് ഏകൈകസംഘേ ചത്വാരോ ജനാഃ സന്തി തേഷാം ചതുർണാം രക്ഷകസംഘാനാം സമീപേ തം സമർപ്യ കാരായാം സ്ഥാപിതവാൻ|
5 Meðan Pétur var í fangelsinu var söfnuðurinn stöðugt í bæn til Guðs fyrir honum.
കിന്തും പിതരസ്യ കാരാസ്ഥിതികാരണാത് മണ്ഡല്യാ ലോകാ അവിശ്രാമമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയന്ത|
6 Kvöldið áður en aftakan átti að fara fram svaf Pétur þar sem hann lá hlekkjaður milli tveggja hermanna. Aðrir verðir voru úti fyrir fangelsisdyrunum.
അനന്തരം ഹേരോദി തം ബഹിരാനായിതും ഉദ്യതേ സതി തസ്യാം രാത്രൗ പിതരോ രക്ഷകദ്വയമധ്യസ്ഥാനേ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധ്വഃ സൻ നിദ്രിത ആസീത്, ദൗവാരികാശ്ച കാരായാഃ സമ്മുഖേ തിഷ്ഠനതോ ദ്വാരമ് അരക്ഷിഷുഃ|
7 Skyndilega birti í klefanum. Engill frá Drottni var kominn og stóð hjá Pétri. Engillinn ýtti við honum, vakti hann og sagði: „Fljótur! Á fætur með þig!“Þá féllu handjárnin af Pétri.
ഏതസ്മിൻ സമയേ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതേ സമുപസ്ഥിതേ കാരാ ദീപ്തിമതീ ജാതാ; തതഃ സ ദൂതഃ പിതരസ്യ കുക്ഷാവാവാതം കൃത്വാ തം ജാഗരയിത്വാ ഭാഷിതവാൻ തൂർണമുത്തിഷ്ഠ; തതസ്തസ്യ ഹസ്തസ്ഥശൃങ്ഖലദ്വയം ഗലത് പതിതം|
8 „Klæddu þig, farðu í skóna og yfirhöfnina og eltu mig!“sagði hann. Pétur hlýddi.
സ ദൂതസ്തമവദത്, ബദ്ധകടിഃ സൻ പാദയോഃ പാദുകേ അർപയ; തേന തഥാ കൃതേ സതി ദൂതസ്തമ് ഉക്തവാൻ ഗാത്രീയവസ്ത്രം ഗാത്രേ നിധായ മമ പശ്ചാദ് ഏഹി|
9 Pétur yfirgaf klefann og fylgdi englinum. Hann hélt að annað hvort væri þetta draumur eða vitrun – hann trúði ekki að þetta væri raunveruleiki.
തതഃ പിതരസ്തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജന ബഹിരഗച്ഛത്, കിന്തു ദൂതേന കർമ്മൈതത് കൃതമിതി സത്യമജ്ഞാത്വാ സ്വപ്നദർശനം ജ്ഞാതവാൻ|
10 Þeir gengu nú fram hjá fyrstu og síðan annarri varðsveit fangelsisins og komu að járnhliðinu við götuna, sem opnaðist af sjálfu sér! Þeir gengu út á götuna og fram með húsaröðinni, en þá hvarf engillinn.
ഇത്ഥം തൗ പ്രഥമാം ദ്വിതീയാഞ്ച കാരാം ലങ്ഘിത്വാ യേന ലൗഹനിർമ്മിതദ്വാരേണ നഗരം ഗമ്യതേ തത്സമീപം പ്രാപ്നുതാം; തതസ്തസ്യ കവാടം സ്വയം മുക്തമഭവത് തതസ്തൗ തത്സ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ മാർഗൈകസ്യ സീമാം യാവദ് ഗതൗ; തതോഽകസ്മാത് സ ദൂതഃ പിതരം ത്യക്തവാൻ|
11 Skyndilega áttaði Pétur sig á hvað gerst hafði. „Þetta er þá raunveruleiki!“sagði hann við sjálfan sig. „Drottinn hefur sent engil og bjargað mér úr höndum Heródesar og frá áformum Gyðinganna.“
തദാ സ ചേതനാം പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ നിജദൂതം പ്രഹിത്യ പരമേശ്വരോ ഹേരോദോ ഹസ്താദ് യിഹൂദീയലോകാനാം സർവ്വാശായാശ്ച മാം സമുദ്ധൃതവാൻ ഇത്യഹം നിശ്ചയം ജ്ഞാതവാൻ|
12 Eftir stutta umhugsun ákvað hann að fara heim til Maríu, móður Jóhannesar Markúsar, en þar voru margir samankomnir til að biðja,
സ വിവിച്യ മാർകനാമ്രാ വിഖ്യാതസ്യ യോഹനോ മാതു ർമരിയമോ യസ്മിൻ ഗൃഹേ ബഹവഃ സമ്ഭൂയ പ്രാർഥയന്ത തന്നിവേശനം ഗതഃ|
13 Hann barði að dyrum og fór þá stúlka, Róde að nafni, fram til að opna.
പിതരേണ ബഹിർദ്വാര ആഹതേ സതി രോദാനാമാ ബാലികാ ദ്രഷ്ടും ഗതാ|
14 Þegar hún heyrði að þetta var Pétur varð hún afar glöð og hljóp aftur inn til að segja öllum að Pétur stæði fyrir utan.
തതഃ പിതരസ്യ സ്വരം ശ്രുവാ സാ ഹർഷയുക്താ സതീ ദ്വാരം ന മോചയിത്വാ പിതരോ ദ്വാരേ തിഷ്ഠതീതി വാർത്താം വക്തുമ് അഭ്യന്തരം ധാവിത്വാ ഗതവതീ|
15 En þau trúðu henni ekki og sögðu: „Þú ert ekki með öllum mjalla!“En hún sat föst við sinn keip. Þá sagði einhver: „Þetta hlýtur þá að vera engill hans.“
തേ പ്രാവോചൻ ത്വമുന്മത്താ ജാതാസി കിന്തു സാ മുഹുർമുഹുരുക്തവതീ സത്യമേവൈതത്|
16 Meðan á þessum samræðum stóð hélt Pétur áfram að berja og þegar þau fóru fram og opnuðu, urðu þau orðlaus af undrun.
തദാ തേ കഥിതവന്തസ്തർഹി തസ്യ ദൂതോ ഭവേത്|
17 Hann gaf þeim merki um að hafa ekki hátt og sagði frá hvað gerst hafði, hvernig Drottinn hefði leyst hann úr fangelsinu og bætti svo við: „Segið Jakobi og hinum frá þessu.“Því næst fór hann burt á öruggari stað.
പിതരോ ദ്വാരമാഹതവാൻ ഏതസ്മിന്നന്തരേ ദ്വാരം മോചയിത്വാ പിതരം ദൃഷ്ട്വാ വിസ്മയം പ്രാപ്താഃ|
18 Þegar birti komst allt í uppnám í fangelsinu. Hvað var orðið af Pétri?
തതഃ പിതരോ നിഃശബ്ദം സ്ഥാതും താൻ പ്രതി ഹസ്തേന സങ്കേതം കൃത്വാ പരമേശ്വരോ യേന പ്രകാരേണ തം കാരായാ ഉദ്ധൃത്യാനീതവാൻ തസ്യ വൃത്താന്തം താനജ്ഞാപയത്, യൂയം ഗത്വാ യാകുബം ഭ്രാതൃഗണഞ്ച വാർത്താമേതാം വദതേത്യുക്താ സ്ഥാനാന്തരം പ്രസ്ഥിതവാൻ|
19 Heródes hafði sent menn til að sækja hann, en þegar hann fannst ekki lét hann handtaka verðina sextán, dró þá fyrir rétt og lét lífláta þá. Eftir það fór hann til Sesareu og dvaldist þar um hríð.
പ്രഭാതേ സതി പിതരഃ ക്വ ഗത ഇത്യത്ര രക്ഷകാണാം മധ്യേ മഹാൻ കലഹോ ജാതഃ|
20 Meðan Heródes var í Sesareu kom þangað sendinefnd frá Týrus og Sídon til fundar við hann. Honum var meinilla við íbúa þessara borga og því komu þeir sér í mjúkinn hjá Blastusi, ritara hans, og fóru fram á friðsamleg samskipti, því að borgir þeirra áttu mikið undir verslun við land Heródesar.
ഹേരോദ് ബഹു മൃഗയിത്വാ തസ്യോദ്ദേശേ ന പ്രാപ്തേ സതി രക്ഷകാൻ സംപൃച്ഛ്യ തേഷാം പ്രാണാൻ ഹന്തുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|
21 Sendinefndin fékk loforð um fund með Heródesi og þegar stundin nálgaðist, klæddist hann konungsskrúða sínum, settist í hásætið og ávarpaði þá.
പശ്ചാത് സ യിഹൂദീയപ്രദേശാത് കൈസരിയാനഗരം ഗത്വാ തത്രാവാതിഷ്ഠത്|
22 Að ræðunni lokinni hrópaði fólkið af fögnuði: „Þetta var ekki rödd manns – heldur Guðs!“
സോരസീദോനദേശയോ ർലോകേഭ്യോ ഹേരോദി യുയുത്സൗ സതി തേ സർവ്വ ഏകമന്ത്രണാഃ സന്തസ്തസ്യ സമീപ ഉപസ്ഥായ ല്വാസ്തനാമാനം തസ്യ വസ്ത്രഗൃഹാധീശം സഹായം കൃത്വാ ഹേരോദാ സാർദ്ധം സന്ധിം പ്രാർഥയന്ത യതസ്തസ്യ രാജ്ഞോ ദേശേന തേഷാം ദേശീയാനാം ഭരണമ് അഭവത്ം
23 Samstundis lagði engill frá Drottni sjúkdóm á Heródes, svo hann fylltist af ormum og lést. Ástæðan var sú að hann leyfði fólkinu að tilbiðja sig, en gaf Guði ekki dýrðina.
അതഃ കുത്രചിൻ നിരുപിതദിനേ ഹേരോദ് രാജകീയം പരിച്ഛദം പരിധായ സിംഹാസനേ സമുപവിശ്യ താൻ പ്രതി കഥാമ് ഉക്തവാൻ|
24 Fagnaðarerindi Guðs breiddist nú hratt út og margir snerust til trúar.
തതോ ലോകാ ഉച്ചൈഃകാരം പ്രത്യവദൻ, ഏഷ മനുജരവോ ന ഹി, ഈശ്വരീയരവഃ|
25 Strax og Barnabas og Páll höfðu lokið erindi sínu í Jerúsalem, sneru þeir aftur til Antíokkíu og tóku Jóhannes Markús með sér þangað.
തദാ ഹേരോദ് ഈശ്വരസ്യ സമ്മാനം നാകരോത്; തസ്മാദ്ധേതോഃ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതോ ഹഠാത് തം പ്രാഹരത് തേനൈവ സ കീടൈഃ ക്ഷീണഃ സൻ പ്രാണാൻ അജഹാത്| കിന്ത്വീശ്വരസ്യ കഥാ ദേശം വ്യാപ്യ പ്രബലാഭവത്| തതഃ പരം ബർണബ്ബാശൗലൗ യസ്യ കർമ്മണോ ഭാരം പ്രാപ്നുതാം താഭ്യാം തസ്മിൻ സമ്പാദിതേ സതി മാർകനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യോ യോഹൻ തം സങ്ഗിനം കൃത്വാ യിരൂശാലമ്നഗരാത് പ്രത്യാഗതൗ|
