Postulasagan 12
1 Um þetta leyti tók Heródes konungur að ofsækja söfnuðinn í Jerúsalem
Etu homoi te raja Herod pora girja manu kunba khan ke dhurise aru bisi digdar dise.
2 og lét hann taka Jakob postula (bróður Jóhannesar) af lífi.
Aru tai John laga bhai James ke talwar pora morai dise.
3 Þegar Heródes sá að leiðtogum Gyðinga líkaði þetta vel, lét hann handtaka Pétur, meðan á páskahátíðinni stóð,
Aru jitia Yehudi cholawta khan etu karone bisi khushi pa-a janise, tai Peter ke bhi dhori bole jaise. Aru etu homoi to khomir nadhala laga roti kha laga din khan thakise.
4 og varpa honum í fangelsi. Þar var Péturs gætt af sextán hermönnum. Ætlun Heródesar var að koma Pétri í hendur Gyðingunum og láta taka hann af lífi þegar páskarnir væru liðnir.
Jitia tai Peter ke dhori loise, taike bondhi ghor te hali dise, aru charta sipahi khan ke tai uporte sabole rakhidise; tai Peter ke Nistar Purbb dinte manu khan usorte ulaikene anibole bhabi thakise.
5 Meðan Pétur var í fangelsinu var söfnuðurinn stöðugt í bæn til Guðs fyrir honum.
Etu homoi te, Peter ke bondhi ghor te rakhi thakise, kintu girja manu khan mon pora tai nimite hodai Isor logot prathana kori thakise.
6 Kvöldið áður en aftakan átti að fara fram svaf Pétur þar sem hann lá hlekkjaður milli tveggja hermanna. Aðrir verðir voru úti fyrir fangelsisdyrunum.
Aru Peter ke Herod pora bisar nakora ek rati age te, Peter to duijon sipahi majote ghumai thakise, loha laga rusi duita pora bandi kene thakise, aru dorja usorte duijon sipahi taike rukhi thakise.
7 Skyndilega birti í klefanum. Engill frá Drottni var kominn og stóð hjá Pétri. Engillinn ýtti við honum, vakti hann og sagði: „Fljótur! Á fætur með þig!“Þá féllu handjárnin af Pétri.
Titia, achanak pora Probhu laga sorgodoth tai usorte ahise, aru bondhi ghor bhitor te ujala pora bhorta hoi jaise. Tai Peter laga kona te marise, aru taike uthaikene koise, “Joldi uthibi,” aru taike bandhi kene rakha luha rusi giri jaise.
8 „Klæddu þig, farðu í skóna og yfirhöfnina og eltu mig!“sagði hann. Pétur hlýddi.
Titia sorgodoth taike koise, “Kapra lagabi aru juta to lagai lobi.” Peter eneka korise. Sorgodoth taike koise, “Bahar laga ki kapra ase etu lagabi aru moi laga piche ahibi.”
9 Pétur yfirgaf klefann og fylgdi englinum. Hann hélt að annað hvort væri þetta draumur eða vitrun – hann trúði ekki að þetta væri raunveruleiki.
Titia Peter sorgodoth laga pichete jaise. Kintu tai jana nai etu sob to hosa pora sorgodoth he kori ase. Tai darshan he dikhi ase bhabise.
10 Þeir gengu nú fram hjá fyrstu og síðan annarri varðsveit fangelsisins og komu að járnhliðinu við götuna, sem opnaðist af sjálfu sér! Þeir gengu út á götuna og fram með húsaröðinni, en þá hvarf engillinn.
Jitia taikhan poila thaka duijon sipahi aru bahar te thaka duijon sipahi ke paar korise, taikhan loha laga ekta dorja usorte punchise juntu khuli kene taikhan sheher te jabo paribo; aru etu nijor pora khuli jaise. Titia taikhan ulaikene rasta nichete jaise, aru sorgodoth taike chari kene jai jaise.
11 Skyndilega áttaði Pétur sig á hvað gerst hafði. „Þetta er þá raunveruleiki!“sagði hann við sjálfan sig. „Drottinn hefur sent engil og bjargað mér úr höndum Heródesar og frá áformum Gyðinganna.“
Aru jitia Peter etu sob hosa pora hoise koi kene jani loise, tai nijorke koise, “Etiya moi hosa pora jani loise Probhu moike Herod laga hath pora bachai lobole nimite Tai laga sorgodoth ke pathai dise, aru Yehudi manu khan ki bhabona kori thakise etu pora moike ulaikene anise.”
12 Eftir stutta umhugsun ákvað hann að fara heim til Maríu, móður Jóhannesar Markúsar, en þar voru margir samankomnir til að biðja,
Jitia tai etu buji jaise, tai John, kunke Mark bhi mate tai laga ama Mary laga ghor te jaise, ta te bisi manu khan joma kori kene prathana kori thakise.
13 Hann barði að dyrum og fór þá stúlka, Róde að nafni, fram til að opna.
Aru jitia Peter dorjate marikena awaj dise, ekjon chukri noukar Rhoda koi kene dorja khuli bole ahise.
14 Þegar hún heyrði að þetta var Pétur varð hún afar glöð og hljóp aftur inn til að segja öllum að Pétur stæði fyrir utan.
Jitia tai Peter laga awaj janise, khushi pora dorja khuli bole pahorise; aru tai, polaikene kamra te ahise; aru taikhan ke Peter dorjate khara kori kene ase koise.
15 En þau trúðu henni ekki og sögðu: „Þú ert ekki með öllum mjalla!“En hún sat föst við sinn keip. Þá sagði einhver: „Þetta hlýtur þá að vera engill hans.“
Titia taikhan pora koise, “Tumi pagli hoise.” Kintu tai Peter ahise koi kene jor pora koi dise. Titia taikhan koise, “Etu tai laga sorgodoth hobo.”
16 Meðan á þessum samræðum stóð hélt Pétur áfram að berja og þegar þau fóru fram og opnuðu, urðu þau orðlaus af undrun.
Kintu Peter to dorjate mari thakise, aru jitia taikhan dorja khuli se, taikhan taike dikhi kene bisi asurit hoise.
17 Hann gaf þeim merki um að hafa ekki hátt og sagði frá hvað gerst hafði, hvernig Drottinn hefði leyst hann úr fangelsinu og bætti svo við: „Segið Jakobi og hinum frá þessu.“Því næst fór hann burt á öruggari stað.
Kintu tai taikhan ke hath pora chup thaki bole dikhai dise, aru kineka kori kene Probhu pora taike bondhi ghor pora ulai dise etu taikhan ke koise, “Jai kene etu kotha James aru bhai khan ke kobi.” Aru ta te pora tai dusra jagate jai jaise.
18 Þegar birti komst allt í uppnám í fangelsinu. Hvað var orðið af Pétri?
Aru jitia din hoise, sipahi khan Peter logote ki hoise eku bhi jana nai.
19 Heródes hafði sent menn til að sækja hann, en þegar hann fannst ekki lét hann handtaka verðina sextán, dró þá fyrir rétt og lét lífláta þá. Eftir það fór hann til Sesareu og dvaldist þar um hríð.
Aru jitia Herod Peter ke bisari kene panai, tai sipahi khan ke hudise aru taikhan ke morai dibole hukum dise. Etu pichete tai Judea pora jai kene Caesarea te thakise.
20 Meðan Heródes var í Sesareu kom þangað sendinefnd frá Týrus og Sídon til fundar við hann. Honum var meinilla við íbúa þessara borga og því komu þeir sér í mjúkinn hjá Blastusi, ritara hans, og fóru fram á friðsamleg samskipti, því að borgir þeirra áttu mikið undir verslun við land Heródesar.
Aru Herod to Tyre aru Sidon laga manu khan uporte bisi khong thakise. Etu karone taikhan joma hoi kene eke logote taike lok kori bole ahise. Taikhan Blastus koi kene Raja laga kaam kora ekjon ke kotha korise aru taikhan ke modot kori bole phuslai loise. Titia taikhan shanti thaki bole nimite mangise, kelemane taikhan laga desh te kha luwa kiman jai, sob etu raja laga desh pora he jai thakise.
21 Sendinefndin fékk loforð um fund með Heródesi og þegar stundin nálgaðist, klæddist hann konungsskrúða sínum, settist í hásætið og ávarpaði þá.
Kotha kori kene rakha dinte, Herod raja laga kapra lagai kene tai nijorke taiyar korise. Tai laga singhason te bohi kene taikhan ke kotha korise.
22 Að ræðunni lokinni hrópaði fólkið af fögnuði: „Þetta var ekki rödd manns – heldur Guðs!“
Kintu manu khan hala kori koise, “Etu Isor laga awaj ase, manu laga nohoi!”
23 Samstundis lagði engill frá Drottni sjúkdóm á Heródes, svo hann fylltist af ormum og lést. Ástæðan var sú að hann leyfði fólkinu að tilbiðja sig, en gaf Guði ekki dýrðina.
Titia etu homoi te Probhu laga sorgodoth joldi taike mari dise, kelemane tai Isor ke mohima diya nai; aru puka pora taike khai kene morai dise.
24 Fagnaðarerindi Guðs breiddist nú hratt út og margir snerust til trúar.
Aru Isor laga kotha bisi-bisi hoi jaise.
25 Strax og Barnabas og Páll höfðu lokið erindi sínu í Jerúsalem, sneru þeir aftur til Antíokkíu og tóku Jóhannes Markús með sér þangað.
Aru jitia Barnabas aru Saul taikhan laga kaam pura kori loise, taikhan Jerusalem te jaise, aru John kunke Mark bhi mate taike bhi loi anise.
