Postulasagan 1
1 Fyrri frásaga mín var um allt sem Jesús gerði og kenndi.
Nungsijaraba Theophilus, eigi ahanba lairikta Jisuna thabak touba houba matam adudagi houraga, Ibungona pakhonchatpa oina khandokkhrabasing aduda Thawai Asengbagi panggalgi mapanna yathang piraba matung, Ibungobu swargada loukhatkhiba matam adu phaobada mahakna toukhiba amadi tambikhiba pumnamaksing adugi maramda ikhre.
2 Hvernig hann sneri aftur til himna, eftir að hafa flutt postulunum, sem hann valdi, sérstök fyrirmæli frá heilögum anda.
3 Næstu fjörutíu daga eftir krossfestinguna birtist hann þeim oft og sannaði að hann væri raunverulega lifandi, og talaði við þá um guðsríki.
Ibungona siraba matungda, mahakna makhoida numit niphuni chupna masamakpu uhanbirammi amasung mahak hingli haibagi soiphadraba khudam kaya utlammi. Makhoina Ibungobu ujarammi aduga Ibungona makhoida Tengban Mapugi leibakki maramda haibirammi.
4 Eitt sinn, er þeir voru saman komnir, sagði hann þeim að fara ekki burt frá Jerúsalem fyrr en heilagur andi hefði komið yfir þá, samkvæmt loforði föðurins, en um það hafði hann rætt við þá áður.
Nongma Ibungona makhoiga chaminnaringeida yathang asi makhoida pirak-i, “Nakhoi Jerusalem thadoktuna chatkhiganu, eina nakhoida haikhiba Ipana pibigani wasakpikhiba khudol adugidamak ngaiyu.
5 Hann minnti þá á að Jóhannes hefði skírt með vatni og bætti síðan við „en eftir nokkra daga verðið þið skírðir með heilögum anda.“
John-nadi isingda baptize tou-i adubu numit kharanigi manungda nakhoibu Thawai Asengbada baptize toubigani.”
6 Seinna birtist hann þeim aftur og þá spurðu þeir hann: „Drottinn, ætlarðu að frelsa Ísrael núna (undan valdi Rómverja) og endurreisa sjálfstæði þjóðar okkar?“
Adudagi pakhonchatpasingna Ibungogi akoibada pulladuna Ibungoda hanglak-i, “Ibungo, matam asida Ibungona ningthou leibak adu Israel-da hanjinbigadouribra?”
7 „Faðirinn einn ákveður hvenær það verður, “svaraði hann, „og ykkur er ekki ætlað að vita það fyrir.
Maduda Jisuna makhoida khumlak-i, “Eigi Ipana masakhaktagi matikki mapanna lepkhraba matam amadi makum matha adu karamba matamda oigani haiba adu nakhoina khangpham thokte.
8 En þegar heilagur andi kemur yfir ykkur, þá munuð þið fá djörfung og kraft til að vitna um dauða minn og upprisu fyrir íbúum Jerúsalem, Júdeu, Samaríu – já, öllum heiminum.“
Adubu Thawai Asengbana nakhoigi nathakta lengthabirakpa matamda nakhoina panggal phangjagani aduga nakhoina Jerusalem, Judea amadi Samaria apumba aduga malem-gi aroiba ngamkhei phaoba eigi maramda sakhi oigani.”
9 Og Jesús hafði ekki fyrr lokið þessum orðum sínum en hann var hafinn frá jörðu og hvarf í ský, en þeir stóðu einir eftir og störðu á eftir honum.
Masi hairaba matungda makhoina yengna yengna Ibungobu swargada loukhatkhre aduga leichin amana Ibungobu makhoigi mityengdagi khanjinkhre.
10 En er þeir störðu til himins og reyndu að koma auga á hann, stóðu skyndilega hjá þeim tveir menn í hvítum klæðum.
Ibungona asum lengkhatlingei aduga makhoina nongthaklomda mityeng hongdana yenglingeida, yeng-u, khanghoudana phingou setpa nupa anina makhoigi manakta leplare.
11 Þeir sögðu: „Hvers vegna standið þið hér og starið til himins? Jesús er farinn til himna! En dag einn mun hann koma aftur, og þá á sama hátt og hann fór.“
Aduga makhoina hairak-i, “Galilee-gi misa, nakhoina mapham asida leptuna nongthaklomda karigi yenglibano? Nakhoigi naraktagi swargada loukhatkhraba Jisu asimak mahakna swargada chatkhiba matou asiga chap mannana Ibungona amuk hallakkhigani.”
12 Eftir þennan atburð, sem varð á Olíufjallinu, sneru lærisveinarnir til Jerúsalem, sem var spölkorn þaðan.
Adudagi pakhonchatpasingna Chorophon Chingdagi Jerusalem-da laklammi. Mapham adudagi Jerusalem asi chaorakna kilometre amamuk lappi.
13 Er þangað kom fóru þeir í loftstofuna, þar sem þeir héldu til. Lærisveinarnir voru þessir: Pétur, Jóhannes og Jakob, Andrés, Filippus, Tómas, Bartólómeus, Matteus, Jakob Alfeusson, Símon (kallaður „hinn róttæki“) og Júdas Jakobsson. Bræður Jesú voru þarna einnig ásamt nokkrum konum, þar á meðal móður Jesú.
Makhoina sahar aduda thunglabada, makhoina leiramba mathakki ka aduda kakhatlammi. Maduda yaobasing adudi Peter, John, Jacob, Andrew, Philip, Thomas, Bartholomew, Matthew, Alphaeus-ki machanupa Jacob, mareibak ningba Simon amasung Jacob-ki machanupa Judas-ni.
Makhoina nupising, Jisugi mama Mary amadi Ibungogi manaosingga loinana pukning amata oina tattana Tengban Mapuda haijaminnarammi.
15 Þau voru öll samhuga og staðföst í bæninni. Dag einn, er þarna voru saman komin um 120 manns, stóð Pétur upp og ávarpaði viðstadda þessum orðum:
Numit kharanigi matungda thajaba ichil-inao chama kunmuk mapham aduda tinnarammi amasung maduda Peter-na lepkhattuna hairak-i,
16 „Það hlaut óhjákvæmilega að rætast sem Biblían segir um Júdas, sem sveik Jesú, og olli því að múgurinn handtók hann. Þessu spáði Davíð konungur fyrir innblástur heilags anda.
“Ichil inaosa, Jisubu phabada lamjingkhiba Judas-ki maramda mamangeida David-ki mapanna Thawai Asengbana haikhiba Mapugi puyagi wa adu thungba tabani.
17 Júdas var í okkar hópi og honum var falin sama þjónusta og okkur.
Mahak eikhoigi irakta masing challammi amasung eikhoigi thougal touba asida mahaksu saruk yaminnarammi.”
18 Þessi maður keypti akur fyrir féð, sem hann fékk fyrir svikin, og þar steyptist hann til jarðar, svo að kviður hans rifnaði og innyflin féllu út.
Mahakna toukhiba phattaba thabak adudagi phangkhiba sel aduna Judas-na loubuk ama leikhi aduga mapham aduda mahak mamaina leimaida upna taduna mabuk kaikhi aduga makhoi maril chongthokkhi.
19 Þetta varð kunnugt um alla Jerúsalem og fólkið kallaði staðinn „blóðakur“.
Jerusalem-da leiba mi khudingna pao adu tare aduga makhoina makhoigi londa loubuk adubu Akeldama haina koukhi haibadi handokpada “Eegi loubuk” haibani.
20 Spádómur Davíðs konungs í Sálmunum segir svo: „Heimili hans fari í eyði og þar skal enginn búa.“Einnig: „Öðrum skal falið að vinna hans verk.“
Peter-na makha taraduna hairak-i, “Laison iseigi lairikta asumna iduna lei, ‘Mahakki yum hangsanu; Aduga maduda mi kana amata leitasanu.’ Asumnasu iduna lei, ‘Kanagumba amana mahakki luchingbagi pham adu lousanu.’”
21 Af þessum sökum verðum við að velja einhvern annan í stað Júdasar, til að vera vitni ásamt okkur um upprisu Jesú. Við skulum velja einhvern, sem hefur verið með okkur alla tíð, frá því við kynntumst Drottni fyrst – eða frá þeirri stundu er Jóhannes skírði hann og til þess dags er hann var uppnuminn frá okkur til himna.“
“Maram aduna, Ibungo Jisuna sibadagi hinggatkhiba adugi sakhi oinaba kanagumba ama eikhoiga punba tare. Mahak adu John-na baptize touba houbadagi Ibungo Jisubu eikhoigi iraktagi swargada loukhatkhiba matam adu phaoba, Ibungona eikhoiga punminnaringei matam pumbada yaoba mi ama oigadabani”
23 Áheyrendur tilnefndu tvo menn: Jósef Jústus (líka kallaður Barsabbas) og Mattías.
Adudagi makhoina mi ani khandokle. Makhoi adudi Barsabbas haina kounaba Joseph (Justus hainasu khangnaba) amadi Matthias-ni.
24 Síðan báðu þeir Guð að rétti maðurinn yrði valinn. „Ó, Drottinn, “sögðu þeir, „þú þekkir hjörtu allra. Sýndu okkur, hvorn þessara manna þú hefur valið til postula í stað Júdasar, svikarans, sem nú er á sínum eigin stað.“Þá vörpuðu þeir hlutkesti og kom upp hlutur Mattíasar. Hann var þar með valinn postuli ásamt hinum ellefu.
Adudagi makhoina haija-nijaduna hairak-i, “Ibungo, nahakti mi pumnamakki thamoibu khangbibani. Judas-na masagi oiba mapham aduda chatkhibada thadoklamlaba pakhonchatpagi thougal asi lounanaba, makhoi ani asigi maraktagi Ibungona karambabu khandokpibage haibadu eikhoida utpiyu”
Adudagi makhoi anigi maraktagi amabu khannanaba makhoina laibak chang yengnabada madu Matthias-ta tare. Maram aduna mahakpu pakhonchatpa taramathoi aduga loinana masing chanminnare.
