Zsoltárok 99

1 Az Úr uralkodik, reszkessenek a népek; Kérubokon ül, remegjen a föld!

‌ʻOku pule ʻa Sihova; tuku ke tetetete ʻae kakai: ʻoku ʻafio ia ʻi he vahaʻa ʻoe ongo selupi; tuku ke ngalulu ʻa māmani.

2 Nagy az Úr a Sionon, és magasságos ő minden nép felett.

‌ʻOku lahi ʻa Sihova ʻi Saione; pea ʻoku māʻolunga lahi ia ʻi he kakai kotoa pē.

3 Tiszteljék a te nagy és rettenetes nevedet, – szent az!

Tuku kenau fakamālō ki ho huafa lahi mo fakailifia; he ʻoku māʻoniʻoni ia.

4 És tisztesség a királynak, a ki szereti a jogosságot! Te megerősítetted az egyenességet; jogosságot és igazságot szereztél Jákóbban.

‌ʻOku ʻofa foki ʻae mālohi ʻoe tuʻi ki he fakamaau; ʻoku ke fokotuʻumaʻu ʻae fai totonu, ʻoku ke fai ʻae fakamaau mo e māʻoniʻoni ʻia Sēkope.

5 Magasztaljátok az Urat, a mi Istenünket, és boruljatok le az ő lábainak zsámolya elé; szent ő!

Mou fakahikihiki ʻa Sihova ko hotau ʻOtua, pea lotu ʻi hono tuʻunga vaʻe; he ʻoku māʻoniʻoni ia.

6 Mózes és Áron az ő papjaival, és Sámuel az ő nevét segítségül hívókkal egybe, segítségül hívják vala az Urat, és meghallgatá őket.

Ko Mōsese mo ʻElone ʻi heʻene kau taulaʻeiki, pea mo Samuela ʻiate kinautolu ʻoku ui ki hono huafa; naʻa nau ui kia Sihova, pea ne talia ʻakinautolu.

7 Felhő-oszlopban szólt vala hozzájok; megőrizték az ő bizonyságtételét és rendeletét, a melyet adott vala nékik.

Naʻa ne folofola kiate kinautolu ʻi he pou ʻoe ʻao: naʻa nau tauhi ʻene ngaahi fakamoʻoni, mo e tuʻutuʻuni naʻa ne fokotuʻu kiate kinautolu.

8 Uram, mi Istenünk! Te meghallgattad őket, kegyelmes Isten voltál hozzájok; de bosszúálló az ő hiábavalóságaik miatt.

‌ʻE Sihova ko homau ʻOtua, naʻa ke talia ʻakinautolu: ko koe ko e ʻOtua naʻa ke fakamolemolea ʻakinautolu, neongo hoʻo totongi koeʻuhi ko ʻenau ngaahi fakakaukau.

9 Magasztaljátok az Urat, a mi Istenünket, és boruljatok le az ő szent hegyén; mert szent az Úr, a mi Istenünk!

Fakahikihiki ʻa Sihova ko hotau ʻOtua, pea lotu ʻi hono moʻunga tapu; he ʻoku māʻoniʻoni ʻa Sihova ko hotau ʻOtua.