< Zsoltárok 91 >
1 Aki a Felségesnek rejtekében lakozik, a Mindenhatónak árnyékában nyugoszik az.
Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen.
2 Azt mondom az Úrnak: Én oltalmam, váram, Istenem ő benne bízom!
Ik zal tot den HEERE zeggen: Mijn Toevlucht en mijn Burg! mijn God, op Welken ik vertrouw!
3 Mert ő szabadít meg téged a madarásznak tőréből, a veszedelmes dögvésztől.
Want Hij zal u redden van den strik des vogelvangers, van de zeer verderfelijke pestilentie.
4 Tollaival fedez be téged, és szárnyai alatt lészen oltalmad; paizs és pánczél az ő hűsége.
Hij zal u dekken met Zijn vlerken, en onder Zijn vleugelen zult gij betrouwen; Zijn waarheid is een rondas en beukelaar.
5 Nem félhetsz az éjszakai ijesztéstől, a repülő nyíltól nappal;
Gij zult niet vrezen voor den schrik des nachts, voor den pijl, die des daags vliegt;
6 A dögvésztől, a mely a homályban jár; a döghaláltól, a mely délben pusztít.
Voor de pestilentie, die in de donkerheid wandelt; voor het verderf, dat op den middag verwoest.
7 Elesnek mellőled ezeren, és jobb kezed felől tízezeren; és hozzád nem is közelít.
Aan uw zijden zullen er duizend vallen, en tien duizend aan uw rechterhand; tot u zal het niet genaken.
8 Bizony szemeiddel nézed és meglátod a gonoszoknak megbüntetését!
Alleenlijk zult gij het met uw ogen aanschouwen; en gij zult de vergelding der goddelozen zien.
9 Mert azt mondtad te: Az Úr az én oltalmam; a Felségest választottad a te hajlékoddá:
Want Gij, HEERE! zijt mijn Toevlucht! Den Allerhoogste hebt gij gesteld tot uw Vertrek;
10 Nem illet téged a veszedelem, és csapás nem közelget a sátorodhoz;
U zal geen kwaad wedervaren, en geen plage zal uw tent naderen.
11 Mert az ő angyalainak parancsolt felőled, hogy őrizzenek téged minden útadban.
Want Hij zal Zijn engelen van u bevelen, dat zij u bewaren in al uw wegen.
12 Kézen hordoznak téged, hogy meg ne üssed lábadat a kőbe.
Zij zullen u op de handen dragen, opdat gij uw voet aan geen steen stoot.
13 Oroszlánon és áspiskígyón jársz, megtaposod az oroszlánkölyköt és a sárkányt.
Op den fellen leeuw en de adder zult gij treden, gij zult den jongen leeuw en den draak vertreden.
14 Mivelhogy ragaszkodik hozzám, megszabadítom őt, felmagasztalom őt, mert ismeri az én nevemet!
Dewijl hij Mij zeer bemint, spreekt God, zo zal Ik hem uithelpen; Ik zal hem op een hoogte stellen, want hij kent Mijn Naam.
15 Segítségül hív engem, ezért meghallgatom őt; vele vagyok háborúságában: megmentem és megdicsőítem őt.
Hij zal Mij aanroepen, en Ik zal hem verhoren; in de benauwdheid zal Ik bij hem zijn. Ik zal er hem uittrekken, en zal hem verheerlijken.
16 Hosszú élettel elégítem meg őt, és megmutatom néki az én szabadításomat.
Ik zal hem met langheid der dagen verzadigen, en Ik zal hem Mijn heil doen zien.