Zsoltárok 83
1 Ének; Aszáf zsoltára. Isten, ne vesztegelj, ne hallgass és ne nyugodjál, Isten!
Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 Mert ímé, háborognak ellenségeid, s gyűlölőid fejöket emelik.
Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 Néped ellen álnok tanácsot gondolnak s védenczeid ellen terveket szőnek.
Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 Ezt mondják: Jertek, veszessük el őket, hogy ne legyenek nemzet, hogy ne emlegessék többé Izráel nevét!
Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 Mert tanácskoztak együtt, egy szívvel; szövetséget kötöttek ellened:
Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 Az Edomiták és Ismáeliták sátrai, a Moábiták és Hagarénusok;
Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 A Gebaliták, Ammoniták és Amálekiták, a Filiszteusok Tyrus lakosaival együtt.
Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 Az asszir is szövetkezett velök, segítőjévé lettek a Lót fiainak. (Szela)
Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
9 Úgy bánj velök, mint Midjánnal, mint Siserával, mint Jábinnal a Kison patakjánál!
Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 A kik elvesztek vala Endornál, és a föld szemetjévé lőnek.
Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 Tedd őket, fejedelmöket olyanokká, mint Orebet s mint Zeébet, Zebahot és Szalmunát, minden felkentjökkel,
Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 A kik ezt mondták: Foglaljuk el magunknak az Isten hajlékait!
Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 Én Istenem! Tedd őket olyanokká, a milyen a porfelhő, és a milyen a polyva a szél előtt;
Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 Olyanokká, mint a tűz, a mely meggyújtja az erdőt, és mint a láng, a mely elégeti a hegyeket.
Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 Így kergesd őket a te szélvészeddel, és forgószeleddel így rettentsd őket!
Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 Töltsd el orczájukat gyalázattal, hogy keressék Uram a te nevedet!
Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 Szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, és piruljanak és pusztuljanak,
Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
18 Hogy megtudják, hogy te, a kinek neve Jehova, egymagad vagy felséges Isten az egész földön.
A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
