< Zsoltárok 82 >
1 Aszáf zsoltára. Isten áll az Istennek gyülekezetében, ítél az istenek között.
Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.
2 Meddig ítéltek még hamisan, és emelitek a gonoszok személyét? (Szela)
Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)
3 Ítéljetek a szegénynek és árvának; a nyomorultnak és elnyomottnak adjatok igazságot!
Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.
4 Mentsétek meg a szegényt és szűkölködőt; a gonoszok kezéből szabadítsátok ki.
Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.
5 Nem tudnak, nem értenek, setétségben járnak; a földnek minden fundamentoma inog.
Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.
6 Én mondottam: Istenek vagytok ti és a Felségesnek fiai ti mindnyájan:
Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.
7 Mindamellett meghaltok, mint a közember, és elhullotok, mint akármely főember.
Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”
8 Kelj fel, oh Isten, ítéld meg a földet, mert néked jutnak örökségül minden népek.
Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.