Zsoltárok 81
1 Az éneklőmesternek, a gittithre. Aszáfé. Örvendezzetek Istennek, a mi erősségünknek; ujjongjatok a Jákób Istenének!
Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.
2 Dalt zengjetek és dobot pergessetek, gyönyörű hárfát cziterával együtt.
Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.
3 Fújjatok kürtöt új holdra, holdtöltekor, a mi ünnepünk napján;
Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4 Mert végzett dolog ez Izráelnél, a Jákób Istenének rendelése.
Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5 Bizonyságul tette ő a József nemzetségében, a mikor kijött Égyiptom földe ellen. Nyelvet hallék ott, a mit nem tudtam.
Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:
6 Megszabadítottam a tehertől az ő vállát, kezei megmenekültek a kosártól.
Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.
7 A nyomorúságban segítségül hívtál és én megszabadítottalak téged; meghallgattalak téged a mennydörgésnek rejtekében; megpróbáltalak téged a versengések vizénél. (Szela)
En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)
8 Hallgass én népem, hadd tegyek bizonyságot ellened! Oh Izráel, ha te meghallgatnál engem!
Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!
9 Ne legyen te nálad idegen isten, és az idegen isten előtt meg ne hajolj!
Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10 Én, az Úr vagyok a te Istened, a ki kihoztalak téged Égyiptom földéről: nyisd szét a te szájad és betöltöm azt.
Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.
11 De nem hallgatott népem az én szómra, és Izráel nem engedelmeskedett nékem.
Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.
12 Ott hagytam azért őt szívöknek keménységében, hogy járjanak a magok tanácsa szerint.
Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.
13 Oh, ha az én népem hallgatna reám, s Izráel az én utaimon járna!
Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14 Legott megaláznám ellenségeit, s szorongatói ellen fordítanám kezem.
Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15 Az Úrnak gyűlölői hízelegnének néki, és örökkévaló volna az ő idejök.
La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16 És ő megelégítené őt java búzával, és sziklából folyó mézzel töltenélek be téged!
Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.
