< Zsoltárok 8 >
1 Az éneklőmesternek a gittithre; Dávid zsoltára. Mi Urunk Istenünk, mily felséges a te neved az egész földön, a ki az egekre helyezted dicsőségedet.
Alang sa pangulong musikero, nga gikuha sa gittith nga pamaagi. Ang salmo ni David. O Yahweh nga among Ginoo, pagkahalangdon sa imong ngalan sa tibuok kalibotan, ikaw nga nagpakita sa imong himaya sa kalangitan.
2 A csecsemők és csecsszopók szájával erősítetted meg hatalmadat a te ellenségeid miatt, hogy a gyűlölködőt és bosszúállót elnémítsd.
Gikan sa baba sa gagmay nga mga bata ug sa mga masuso gihimo mo ang mga pagdayeg tungod sa imong mga kaaway, aron makapahilom sa kaaway ug sa tigpanimalos.
3 Mikor látom egeidet, a te újjaidnak munkáját; a holdat és a csillagokat, a melyeket teremtettél:
Sa dihang mohangad ako sa imong kalangitan, nga binuhat sa imong mga tudlo, ang bulan ug ang mga kabituonan, nga imong gipahimutang.
4 Micsoda az ember – mondom – hogy megemlékezel róla? és az embernek fia, hogy gondod van reá?
Unsa ba ka mahinungdanon ang katawhan nga gihunahuna mo man (sila) o ang anak sa tawo nga gitagad mo man (sila)
5 Hiszen kevéssel tetted őt kisebbé az Istennél, és dicsőséggel és tisztességgel megkoronáztad őt!
Apan gibuhat mo (sila) nga ubos lamang sa mga langitnong binuhat ug gipurongpurongan (sila) sa himaya ug sa kadungganan.
6 Úrrá tetted őt kezeid munkáin, mindent lábai alá vetettél;
Gibuhat mo siya aron magdumala ibabaw sa tanang buhat sa imong mga kamot; gibutang mo ang tanang butang ilalom sa iyang tiilan:
7 Juhokat és mindenféle barmot, és még a mezőnek vadait is;
ang tanang karnero ug mga baka, ug bisan pa ang mga mananap sa kapatagan,
8 Az ég madarait és a tenger halait, mindent, a mi a tenger ösvényein jár.
ang kalanggaman sa kawanangan, ug ang mga isda sa dagat, ang bisan unsa nga moagi sa sulog sa kadagatan.
9 Mi Urunk Istenünk, mily felséges a te neved az egész földön!
O Yahweh nga among Ginoo, pagkahalangdon sa imong ngalan sa tibuok kalibotan!