< Zsoltárok 75 >
1 Az éneklőmesternek, az altashétre, Aszáf zsoltára, ének. Tisztelünk téged, oh Isten, tisztelünk; neved közel van, hirdetik csodatetteid.
Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, psalm i pieśń Asafowa. Wysławiamy cię, Boże! wysławiamy: bo bliskie imię twoje; opowiadają to dziwne sprawy twoje.
2 Ha megszabom a határidőt, én méltányosan ítélek.
Gdy przyjdzie czas ułożony, ja sprawiedliwie sądzić będę.
3 A föld és annak minden lakosa elcsügged; én erősítem meg annak oszlopait. (Szela)
Rozstąpiła się ziemia, i wszyscy obywatele jej; ale ja utwierdzę słupy jej. (Sela)
4 A kérkedőknek azt mondom: Ne kérkedjetek; és a gonoszoknak: Ne emeljetek szarvat!
Rzekę szalonym: Nie szalejcie, a niepobożnym: Nie podnoście rogów.
5 Ne emeljétek magasra szarvatokat, ne szóljatok megkeményedett nyakkal;
Nie podnoście przeciwko Najwyższemu rogów swych, a nie mówcie krnąbrnie,
6 Mert nem napkelettől, sem napnyugattól, s nem is a puszta felől támad a felmagasztalás;
Bo nie od wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie.
7 Hanem Isten a biró, a ki egyet megaláz, mást felmagasztal!
Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.
8 Mert pohár van az Úr kezében, bortól pezseg, nedvvel tele; ha tölt belőle, még seprejét is iszsza és szopja a föld minden gonosztevője.
Zaiste kielich jest w rękach Pańskich, a ten wina mętnego nalany; z tegoż nalewać będzie, tak, że i drożdże jego wyssą i wypiją wszyscy niepobożni ziemi.
9 Én pedig hirdetem ezt mindörökké, és éneket mondok a Jákób Istenének.
Ale ja będę opowiadał sprawy Pańskie na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
10 És a gonoszoknak szarvait mind letördelem; az igaznak szarvai pedig felmagasztaltatnak.
A wszystkie rogi niezbożnikom postrącam; ale rogi sprawiedliwego będą wywyższone.