< Zsoltárok 73 >

1 Aszáf zsoltára. Bizony jó Izráelhez az Isten, azokhoz, a kik tiszta szívűek.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 De én?! Már-már meghanyatlottak lábaim; és kis híjja, hogy lépteim el nem iszamodtak.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 Mert irígykedtem a kevélyekre, látván a gonoszok jó szerencséjét.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 Mert halálukig nincsenek kínjaik, és az ő erejök állandó.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 A halandók nyomorúságában nincs részök, és az emberekkel nem ostoroztatnak.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Ezért nyakuknak ékessége kevélység, ruha gyanánt erőszak borítja őket.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 A kövérség miatt kinn ülnek az ő szemeik, elméjök gondolatjai csaponganak.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 Gúnyolódnak és gonoszságot szólnak; elnyomásról beszélnek fennhéjázással.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 Az égre tátogatják szájokat, és nyelvök eljárja a földet.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Azért fordul az ő népe ide, hogy tele pohár vizet szürcsölnek;
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 És mondják: Mint tudhatná ezt az Isten, s van-é a Magasságosban értelem?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Ímé, ezek gonoszok, és örök biztonságban vagyont gyűjtenek!
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Bizony hiába tartottam én tisztán szívemet, és mostam ártatlanságban kezeimet;
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 Mert nyomorgattatom minden napon, és ostoroztatom minden reggel!
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 Ha azt mondom: Ilyen módon szólok: Ímé, a te fiaid nemzedékét árulom el.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 Gondolkodom, hogy ezt megérthessem; de nehéz dolog ez szemeimben.
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 Mígnem bemenék az Isten szent helyébe: megértém azoknak sorsát.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Bizony síkos földön helyezted el őket; pusztaságokra vetetted ki őket.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 Mind elpusztulnak egy szempillantásban! Elvesznek, elenyésznek a rettegéstől.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 Mint álmot, ha felserkenünk: te Uram, ha felserkensz, úgy veted meg képöket.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 Hogyha keseregne szívem, és háborognának veséim:
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 Akkor balgatag és tudatlan volnék én, oktalan állat volnék te irántad.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 De én mindenkor veled vagyok, te fogod az én jobb kezemet.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 Tanácsoddal igazgatsz engem, és azután dicsőségbe fogadsz be engem.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Kicsodám van az egekben? Náladnál egyébben nem gyönyörködöm e földön!
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 Ha elfogyatkozik is testem és szívem: szívemnek kősziklája és az én örökségem te vagy, oh Isten, mindörökké!
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 Mert ímé, a kik eltávoznak tőled, elvesznek; mind kiirtod azokat, a kik elhajolnak tőled.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 De én? Isten közelsége oly igen jó nékem. Az Úr Istenben vetem reménységemet, hogy hirdessem minden te cselekedetedet.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Zsoltárok 73 >