< Zsoltárok 72 >

1 Salamoné. Isten, a te ítéletidet add a királynak, és a te igazságodat a király fiának.
Pri Salomono. Ho Dio, Vian juĝon donu al la reĝo Kaj Vian justecon al la reĝido.
2 Hadd ítélje népedet igazsággal, és a te szegényeidet méltányossággal.
Li juĝu Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
3 Teremjenek a hegyek békességet a népnek, és a halmok igazságot.
La montoj alportu al la popolo pacon, Ankaŭ la montetoj, per justeco.
4 Legyen birája a nép szegényeinek, segítsen a szűkölködőnek fiain, és törje össze az erőszakoskodót.
Li juĝu la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
5 Féljenek téged, a míg a nap áll és a meddig a hold fénylik, nemzedékről nemzedékre.
Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
6 Szálljon alá, mint eső a rétre, mint zápor, a mely megöntözi a földet.
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
7 Virágozzék az ő idejében az igaz és a béke teljessége, a míg nem lesz a hold.
En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, Ĝis ne plu ekzistos la luno.
8 És uralkodjék egyik tengertől a másik tengerig, és a nagy folyamtól a föld határáig.
Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.
9 Boruljanak le előtte a pusztalakók, és nyalják ellenségei a port.
Kliniĝu antaŭ li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
10 Tarsis és a szigetek királyai hozzanak ajándékot; Seba és Szeba királyai adománynyal járuljanak elé.
La reĝoj de Tarŝiŝ kaj de la insuloj alportu donacojn; La reĝoj de Ŝeba kaj Seba venigu donojn.
11 Hajoljanak meg előtte mind a királyok, és minden nemzet szolgáljon néki.
Kliniĝu antaŭ li ĉiuj reĝoj; Ĉiuj popoloj lin servu.
12 Mert megszabadítja a kiáltó szűkölködőt; a nyomorultat, a kinek nincs segítője.
Ĉar li savos ploregantan malriĉulon Kaj senhelpan mizerulon.
13 Könyörül a szegényen és szűkölködőn, s a szűkölködők lelkét megszabadítja;
Li estos favorkora por malriĉulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
14 Az elnyomástól és erőszaktól megmenti lelköket, és vérök drága az ő szemében.
De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
15 És éljen ő és adjanak néki Seba aranyából; imádkozzanak érte szüntelen, és áldják őt minden napon.
Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de Ŝeba; Kaj oni ĉiam preĝu por li, kaj ĉiutage oni lin benu.
16 Bő gabona legyen az országban a hegyek tetején is; rengjen gyümölcse, mint a Libanon, s viruljon a városok népe, mint a földnek füve.
Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj ĝiaj spikoj ondiĝu kiel Lebanon; Kaj en la urboj ĉio floru, kiel herbo sur la tero.
17 Tartson neve mindörökké; viruljon neve, míg a nap lesz; vele áldják magokat mind a nemzetek, és magasztalják őt.
Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; Ĉiuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.
18 Áldott az Úr Isten, Izráelnek Istene, a ki csudadolgokat cselekszik egyedül!
Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
19 Áldott legyen az ő dicsőséges neve mindörökké, és teljék be dicsőségével az egész föld. Ámen! Ámen!
Kaj laŭdata estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!
20 Itt végződnek Dávidnak, az Isai fiának könyörgései.
Finiĝis la preĝoj de David, filo de Jiŝaj.

< Zsoltárok 72 >