Zsoltárok 67

1 Az éneklőmesternek, hangszerekkel; zsoltár; ének. Az Isten könyörüljön rajtunk és áldjon meg minket; világosítsa meg az ő orczáját rajtunk. (Szela)

Al la ĥorestro. Por kordaj instrumentoj. Psalmo-kanto. Dio nin korfavoru kaj benu; Li aperigu al ni Sian luman vizaĝon. (Sela)

2 Hogy megismerjék e földön a te útadat, minden nép közt a te szabadításodat.

Oni ekkonu sur la tero Vian vojon, En ĉiuj popoloj Vian savon.

3 Dicsérnek téged a népek, oh Isten, dicsérnek téged a népek mindnyájan.

Danku Vin popoloj, ho Dio, Danku Vin ĉiuj popoloj.

4 Örvendnek és vígadnak a nemzetek, mert igazsággal ítéled a népeket, és a nemzeteket e földön te igazgatod. (Szela)

Ĝoju kaj kantu gentoj, Ĉar Vi juĝas popolojn juste, Kaj gentojn sur la tero Vi regas. (Sela)

5 Dicsérnek téged a népek, oh Isten, dicsérnek téged a népek mindnyájan.

Danku Vin popoloj, ho Dio, Danku Vin ĉiuj popoloj.

6 A föld megadta az ő gyümölcsét: megáld minket az Isten, a mi Istenünk;

La tero donis sian frukton; Benos nin Dio, nia Dio.

7 Megáld minket az Isten, és féli őt a földnek minden határa!

Benos nin Dio; Kaj respektu Lin ĉiuj limoj de la tero.