Zsoltárok 63

1 Dávid zsoltára, mikor a Júda pusztájában volt. Isten! én Istenem vagy te, jó reggel kereslek téged; téged szomjúhoz lelkem, téged sóvárog testem a kiaszott, elepedt földön, a melynek nincs vize;

Psalmo de David, kiam li estis en la dezerto de Judujo. Ho Dio, mia Dio, Vin mi fervore serĉas; Soifas pri Vi mia animo, sopiras pri Vi mia karno, En lando seka, sensuka, kaj senakva.

2 Hogy láthassalak téged a szent helyen, szemlélvén a te hatalmadat és dicsőségedet.

Mi volus vidi Vin en Via sanktejo, Vidi Vian forton kaj gloron.

3 Hiszen a te kegyelmed jobb az életnél: az én ajakim hadd dicsérjenek téged.

Ĉar Via favoro estas pli bona ol vivo; Miaj lipoj Vin gloras.

4 Áldanálak ezért életem fogytáig; a te nevedben emelném fel kezeimet.

Tiel mi Vin gloradus en la daŭro de mia vivo, Levadus miajn manojn pro Via nomo.

5 Mintha zsírral és kövérséggel telnék meg lelkem, mikor víg ajakkal dicsérhet téged az én szájam!

Kvazaŭ de graso kaj oleo satiĝus mia animo, Kaj per vortoj de kanto Vin gloradus mia buŝo.

6 Ha reád gondolok ágyamban: őrváltásról őrváltásra rólad elmélkedem;

Kiam mi rememoras Vin sur mia lito, En ĉiuj partoj de la nokto mi meditas pri Vi.

7 Mert segítségem voltál, és a te szárnyaidnak árnyékában örvendeztem.

Ĉar Vi estis por mi helpo, Kaj en la ombro de Viaj flugiloj mi ĝojas.

8 Ragaszkodik hozzád az én lelkem; a te jobbod megtámogat engem.

Mia animo algluiĝis al Vi; Min subtenas Via dekstra mano.

9 Azok pedig, a kik veszedelemre keresik lelkemet, a föld mélységeibe jutnak.

Kaj tiuj, kiuj penas pereigi mian animon, Iros en la profundon subteran.

10 Szablya martalékaiul esnek el, és a rókáknak lesznek eledelei.

Ili estos mortigitaj per glavo, Fariĝos akiro de vulpoj.

11 A király pedig örvendezni fog Istenben; dicséri őt mindaz, a ki ő reá esküszik; mert bedugatik a hazugok szája.

Kaj la reĝo ĝojos per Dio; Triumfos ĉiu, kiu ĵuras al Li; Ĉar ŝtopiĝos la buŝo de tiuj, kiuj parolas malveron.