Zsoltárok 49
1 Az éneklőmesternek, a Kóráh fiainak zsoltára. Halljátok meg ezt mind ti népek, figyeljetek mind ti, e világ lakói!
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2 Akár közemberek fiai, akár főemberek fiai, együtt a gazdag és szegény.
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3 Az én szájam bölcsességet beszél, szívemnek elmélkedése tudomány.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4 Példabeszédre hajtom fülemet, hárfaszóval nyitom meg mesémet.
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5 Miért féljek a gonoszság napjain, mikor nyomorgatóim bűne vesz körül,
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6 A kik gazdagságukban bíznak, és nagy vagyonukkal dicsekesznek?
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7 Senki sem válthatja meg atyjafiát, nem adhat érte váltságdíjat Istennek.
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
8 Minthogy lelköknek váltsága drága, abba kell hagynia örökre;
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9 Még ha örökké élne is és nem látná meg a sírgödört.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10 De meglátja! A bölcsek is meghalnak; együtt vész el bolond és ostoba, és gazdagságukat másoknak hagyják.
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11 Gondolatjok ez: az ő házok örökkévaló, lakóhelyeik nemzedékről-nemzedékre szállnak, nevöket hangoztatják a földön.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12 Pedig az ember, még ha tisztességben van, sem marad meg; hasonlít a barmokhoz, a melyeket levágnak.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13 Ez az ő sorsuk bolondság nékik; de azért gyönyörködnek szavokban az ő követőik. (Szela)
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
14 Mint juhok, a Seolra vettetnek, a halál legelteti őket, és az igazak uralkodnak rajtok reggel; alakjokat elemészti a Seol, távol az ő lakásuktól. (Sheol h7585)
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne félj, ha valaki meggazdagszik, ha megöregbül házának dicsősége;
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17 Mert semmit sem vihet el magával, ha meghal; dicsősége nem száll le utána.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18 Ha életében áldottnak vallja is magát, s ha dicsérnek is téged, hogy jól tettél magaddal:
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19 Mégis az ő atyáinak nemzetségéhez jut, a kik soha sem látnak világosságot.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20 Az ember, még ha tisztességben van is, de nincs okossága: hasonlít a barmokhoz, a melyeket levágnak.
Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
