Zsoltárok 49
1 Az éneklőmesternek, a Kóráh fiainak zsoltára. Halljátok meg ezt mind ti népek, figyeljetek mind ti, e világ lakói!
Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
2 Akár közemberek fiai, akár főemberek fiai, együtt a gazdag és szegény.
Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
3 Az én szájam bölcsességet beszél, szívemnek elmélkedése tudomány.
Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
4 Példabeszédre hajtom fülemet, hárfaszóval nyitom meg mesémet.
Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
5 Miért féljek a gonoszság napjain, mikor nyomorgatóim bűne vesz körül,
Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
6 A kik gazdagságukban bíznak, és nagy vagyonukkal dicsekesznek?
Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
7 Senki sem válthatja meg atyjafiát, nem adhat érte váltságdíjat Istennek.
Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
8 Minthogy lelköknek váltsága drága, abba kell hagynia örökre;
(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
9 Még ha örökké élne is és nem látná meg a sírgödört.
Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
10 De meglátja! A bölcsek is meghalnak; együtt vész el bolond és ostoba, és gazdagságukat másoknak hagyják.
Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
11 Gondolatjok ez: az ő házok örökkévaló, lakóhelyeik nemzedékről-nemzedékre szállnak, nevöket hangoztatják a földön.
Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
12 Pedig az ember, még ha tisztességben van, sem marad meg; hasonlít a barmokhoz, a melyeket levágnak.
Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
13 Ez az ő sorsuk bolondság nékik; de azért gyönyörködnek szavokban az ő követőik. (Szela)
Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
14 Mint juhok, a Seolra vettetnek, a halál legelteti őket, és az igazak uralkodnak rajtok reggel; alakjokat elemészti a Seol, távol az ő lakásuktól. (Sheol h7585)
Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne félj, ha valaki meggazdagszik, ha megöregbül házának dicsősége;
Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
17 Mert semmit sem vihet el magával, ha meghal; dicsősége nem száll le utána.
Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
18 Ha életében áldottnak vallja is magát, s ha dicsérnek is téged, hogy jól tettél magaddal:
Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
19 Mégis az ő atyáinak nemzetségéhez jut, a kik soha sem látnak világosságot.
Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
20 Az ember, még ha tisztességben van is, de nincs okossága: hasonlít a barmokhoz, a melyeket levágnak.
Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
