Zsoltárok 38
1 Dávid zsoltára emlékeztetőül. Uram, haragodban ne fenyíts meg engem; felgerjedésedben ne ostorozz meg engem!
Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2 Mert nyilaid belém akadtak, és kezed rám nehezült.
Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
3 Nincs épség testemben a te haragodtól; nincs békesség csontjaimban vétkeim miatt.
Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
4 Mert bűneim elborítják fejemet; súlyos teherként, erőm felett.
Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
5 Megsenyvedtek, megbűzhödtek sebeim oktalanságom miatt.
Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
6 Lehorgadtam, meggörbedtem nagyon; naponta szomorúan járok.
Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
7 Mert derekam megtelt gyulladással, és testemben semmi ép sincsen.
Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
8 Erőtlen és összetört vagyok nagyon, s szívem keserűsége miatt jajgatok.
Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
9 Uram, előtted van minden kívánságom, és nincs előled elrejtve az én nyögésem!
Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
10 Szívem dobogva ver, elhágy erőm, s szemem világa – az sincs már velem.
Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
11 Szeretteim és barátaim félreállanak csapásomban; rokonaim pedig messze állanak.
Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
12 De tőrt vetnek, a kik életemre törnek, és a kik bajomra törnek; hitványságokat beszélnek, és csalárdságot koholnak mindennap.
Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
13 De én, mint a siket, nem hallok, és olyan vagyok, mint a néma, a ki nem nyitja föl száját.
Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
14 És olyanná lettem, mint az, a ki nem hall, és szájában nincsen ellenmondás.
Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
15 Mert téged vártalak Uram, te hallgass meg Uram, Istenem!
Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
16 Mert azt gondolom: csak ne örülnének rajtam; mikor lábam ingott, hatalmaskodtak ellenem!
Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
17 És bizony közel vagyok az eleséshez, és bánatom mindig előttem van.
Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
18 Sőt bevallom bűneimet, bánkódom vétkem miatt.
Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
19 De ellenségeim élnek, erősödnek; megsokasodtak hazug gyűlölőim,
Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
20 És a kik jóért roszszal fizetnek; ellenem törnek, a miért én jóra törekszem.
Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
21 Ne hagyj el Uram Istenem, ne távolodjál el tőlem!
Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
22 Siess segítségemre, oh Uram, én szabadítóm!
Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
