< Zsoltárok 33 >
1 Örvendezzetek ti igazak, az Úrban; a hívekhez illik a dícséret.
Mangagalak kayo sa Panginoon, Oh kayong mga matuwid: pagpuri ay maganda sa ganang matuwid.
2 Dicsérjétek az Urat cziterával; tízhúrú hárfával zengjetek néki.
Kayo'y mangagpasalamat sa Panginoon na may alpa: magsiawit kayo ng mga pagpuri sa kaniya na may salterio na sangpung kuerdas.
3 Énekeljetek néki új éneket, lantoljatok lelkesen, harsogón.
Magsiawit kayo sa kaniya ng bagong awit; magsitugtog kayong matalino na may malaking ingay.
4 Mert az Úr szava igaz, és minden cselekedete hűséges.
Sapagka't ang salita ng Panginoon ay matuwid; at lahat niyang gawa ay ginawa sa pagtatapat.
5 Szereti az igazságot és törvényt; az Úr kegyelmével telve a föld.
Iniibig niya ang katuwiran at kahatulan: ang lupa ay puno ng kagandahang-loob ng Panginoon.
6 Az Úr szavára lettek az egek, és szájának leheletére minden seregök.
Sa pamamagitan ng salita ng Panginoon ay nayari ang mga langit; at lahat ng natatanaw roon ay sa pamamagitan ng hinga ng kaniyang bibig.
7 Összegyűjti a tenger vizeit, mintegy tömlőbe; tárházakba rakja a hullámokat.
Kaniyang pinipisan ang tubig ng dagat na parang isang bunton: inilalagay niya ang mga kalaliman sa mga kalawakan.
8 Féljen az Úrtól mind az egész föld, rettegjen tőle minden földi lakó.
Matakot nawa ang buong lupa sa Panginoon: magsitayo nawang may takot ang lahat ng taga sanglibutan sa kaniya.
9 Mert ő szólt és meglett, ő parancsolt és előállott.
Sapagka't siya'y nagsalita, at nangyari; siya'y nagutos, at tumayong matatag.
10 Az Úr elforgatja a nemzetek tanácsát, meghiúsítja a népek gondolatait.
Dinadala ng Panginoon sa wala ang payo ng mga bansa: kaniyang niwawalang halaga ang mga pagiisip ng mga bayan.
11 Az Úr tanácsa megáll mindörökké, szívének gondolatai nemzedékről-nemzedékre.
Ang payo ng Panginoon ay nanganayong matibay magpakailan man, ang mga pagiisip ng kaniyang puso sa lahat ng sali't saling lahi.
12 Boldog nép az, a melynek Istene az Úr, az a nép, a melyet örökségül választott magának.
Mapalad ang bansa na ang Dios ay ang Panginoon; ang bayan na kaniyang pinili sa ganang kaniyang sariling mana.
13 Az égből letekint az Úr, látja az emberek minden fiát.
Ang Panginoon ay tumitingin mula sa langit; kaniyang minamasdan ang lahat na anak ng mga tao;
14 Székhelyéről lenéz a föld minden lakosára.
Mula sa dakong kaniyang tahanan ay tumitingin siya sa lahat na nangananahan sa lupa;
15 Ő alkotta mindnyájok szivét, és jól tudja minden tettöket.
Siyang naghuhugis ng mga puso nilang lahat, na nagmamasid sa lahat nilang mga gawa.
16 Nem szabadul meg a király nagy sereggel; a hős sem menekül meg nagy erejével;
Walang hari na nakaliligtas sa pamamagitan ng karamihan ng hukbo: ang makapangyarihang tao ay hindi naliligtas sa pamamagitan ng malaking kalakasan.
17 Megcsal a ló a szabadításban, nagy erejével sem ment meg.
Ang kabayo ay walang kabuluhang bagay sa pagliligtas: ni hindi niya iniligtas ang sinoman sa pamamagitan ng kaniyang malaking kalakasan;
18 Ámde az Úr szemmel tartja az őt félőket, az ő kegyelmében bízókat,
Narito, ang mata ng Panginoon ay nasa kanila na nangatatakot sa kaniya, sa kanila na nagsisiasa sa kaniyang kagandahang-loob;
19 Hogy kimentse lelköket a halálból, és az éhségben is eltartsa őket.
Upang iligtas ang kaniyang kaluluwa sa kamatayan, at upang ingatan silang buhay sa kagutom.
20 Lelkünk az Urat várja, segítségünk és paizsunk ő.
Hinintay ng aming kaluluwa ang Panginoon: siya'y aming saklolo at aming kalasag.
21 Csak ő benne vigad a mi szívünk, csak az ő szent nevében bízunk!
Sapagka't ang aming puso ay magagalak sa kaniya, sapagka't kami ay nagsitiwala sa kaniyang banal na pangalan.
22 Legyen, Uram, a te kegyelmed rajtunk, a miképen bíztunk te benned.
Sumaamin nawa ang iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon, ayon sa aming pagasa sa iyo.