Zsoltárok 33
1 Örvendezzetek ti igazak, az Úrban; a hívekhez illik a dícséret.
| سَبِّحُوا الرَّبَّ أَيُّهَا الأَبْرَارُ، فَإِنَّ الْحَمْدَ يَلِيقُ بِالْمُسْتَقِيمِينَ. | ١ |
2 Dicsérjétek az Urat cziterával; tízhúrú hárfával zengjetek néki.
| اشْكُرُوا الرَّبَّ عَلَى الْعُودِ، رَنِّمُوا لَهُ بِرَبَابَةٍ ذَاتِ عَشَرَةِ أَوْتَارٍ. | ٢ |
3 Énekeljetek néki új éneket, lantoljatok lelkesen, harsogón.
| اعْزِفُوا أَمْهَرَ عَزْفٍ مَعَ الْهُتَافِ، رَنِّمُوا لَهُ تَرْنِيمَةً جَدِيدَةً. | ٣ |
4 Mert az Úr szava igaz, és minden cselekedete hűséges.
| فَإِنَّ كَلِمَةَ الرَّبِّ مُسْتَقِيمَةٌ وَهُوَ يَصْنَعُ كُلَّ شَيْءٍ بِالأَمَانَةِ. | ٤ |
5 Szereti az igazságot és törvényt; az Úr kegyelmével telve a föld.
| يُحِبُّ الْبِرَّ وَالْعَدْلَ. وَرَحْمَتُهُ تَغْمُرُ الأَرْضَ. | ٥ |
6 Az Úr szavára lettek az egek, és szájának leheletére minden seregök.
| بِكَلِمَةٍ مِنَ الرَّبِّ صُنِعَتِ السَّمَاوَاتُ وَبِنَسْمَةِ فَمِهِ كُلُّ مَجْمُوعَاتِ الْكَوَاكِبِ. | ٦ |
7 Összegyűjti a tenger vizeit, mintegy tömlőbe; tárházakba rakja a hullámokat.
| يَجْمَعُ الْبِحَارَ كَكَوْمَةٍ وَالْلُّجَجَ فِي أَهْرَاءٍ. | ٧ |
8 Féljen az Úrtól mind az egész föld, rettegjen tőle minden földi lakó.
| لِتَخَفِ الرَّبَّ الأَرْضُ كُلُّهَا، وَلْيُوَقِّرْهُ جَمِيعُ سُكَّانِ الْعَالَمِ. | ٨ |
9 Mert ő szólt és meglett, ő parancsolt és előállott.
| قَالَ كَلِمَةً فَكَانَ. وَأَمَرَ فَصَارَ! | ٩ |
10 Az Úr elforgatja a nemzetek tanácsát, meghiúsítja a népek gondolatait.
| الرَّبُّ أَحْبَطَ مُؤَامَرَةَ الأُمَمِ. أَبْطَلَ أَفْكَارَ الشُّعُوبِ. | ١٠ |
11 Az Úr tanácsa megáll mindörökké, szívének gondolatai nemzedékről-nemzedékre.
| أَمَّا مَقَاصِدُ الرَّبِّ فَتَثْبُتُ إِلَى الأَبَدِ، وَأَفْكَارُ قَلْبِهِ تَدُومُ مَدَى الدُّهُورِ. | ١١ |
12 Boldog nép az, a melynek Istene az Úr, az a nép, a melyet örökségül választott magának.
| طُوبَى لِلأُمَّةِ الَّتِي الرَّبُّ إِلَهُهَا، وَلِلشَّعْبِ الَّذِي اخْتَارَهُ مِيرَاثاً لَهُ: | ١٢ |
13 Az égből letekint az Úr, látja az emberek minden fiát.
| يَنْظُرُ الرَّبُّ مِنَ السَّماوَاتِ فَيَرَى بَنِي الْبَشَرِ أَجْمَعِينَ. | ١٣ |
14 Székhelyéről lenéz a föld minden lakosára.
| وَمِنْ مَقَامِ سُكْنَاهُ يُرَاقِبُ جَمِيعَ سُكَّانِ الأَرْضِ. | ١٤ |
15 Ő alkotta mindnyájok szivét, és jól tudja minden tettöket.
| فَهُوَ جَابِلُ قُلُوبِهِمْ جَمِيعاً وَالْعَلِيمُ بِكُلِّ أَعْمَالِهِمْ. | ١٥ |
16 Nem szabadul meg a király nagy sereggel; a hős sem menekül meg nagy erejével;
| لَا يَخْلُصُ الْمَلِكُ بِالْجَيْشِ الْعَظِيمِ، وَلَا الْجَبَّارُ بِشِدَّةِ الْقُوَّةِ. | ١٦ |
17 Megcsal a ló a szabadításban, nagy erejével sem ment meg.
| بَاطِلاً يَرْجُو النَّصْرَ مَنْ يَتَّكِلُ عَلَى الْخَيْلِ، فَإِنَّهَا لَا تُنَجِّي رَغْمَ قُوَّتِهَا. | ١٧ |
18 Ámde az Úr szemmel tartja az őt félőket, az ő kegyelmében bízókat,
| هُوَذَا عَيْنُ الرَّبِّ عَلَى خَائِفِيهِ، الْمُتَّكِلِينَ عَلَى رَحْمَتِهِ، | ١٨ |
19 Hogy kimentse lelköket a halálból, és az éhségben is eltartsa őket.
| لِيُنْقِذَ نُفُوسَهُمْ مِنَ الْمَوْتِ وَيَسْتَحْيِيَهُمْ فِي الْمَجَاعَةِ. | ١٩ |
20 Lelkünk az Urat várja, segítségünk és paizsunk ő.
| أَنْفُسُنَا تَنَتَظِرُ الرَّبَّ. عَوْنُنَا وَتُرْسُنَا هُوَ. | ٢٠ |
21 Csak ő benne vigad a mi szívünk, csak az ő szent nevében bízunk!
| بِهِ تَفْرَحُ قُلُوبُنَا، لأَنَّنَا عَلَى اسْمِهِ الْقُدُّوسِ تَوَكَّلْنَا. | ٢١ |
22 Legyen, Uram, a te kegyelmed rajtunk, a miképen bíztunk te benned.
| لِتَكُنْ يَا رَبُّ رَحْمَتُكَ عَلَيْنَا بِمُقْتَضَى رَجَائِنَا فِيكَ. | ٢٢ |
