< Zsoltárok 3 >
1 Dávid zsoltára; fia, Absolon elől való futásakor. Uram! mennyire megsokasodtak ellenségeim! sokan vannak a reám támadók!
Psalm Dawidowy, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. Panie, jako się namnożyło nieprzyjaciół moich! wiele ich powstaje przeciwko mnie.
2 Sokan mondják az én lelkem felől: Nincs számára segítség Istennél, (Szela)
Wiele ich mówią o duszy mojej: Niemać ten ratunku od Boga. (Sela)
3 De te, oh Uram! paizsom vagy nékem, dicsőségem, az, a ki felmagasztalja az én fejemet.
Ale ty, Panie! jesteś tarczą moją, chwałą moją, i wywyższającym głowę moję.
4 Felszóval kiálték az Úrhoz, és ő meghallgata engemet, az ő szentsége hegyéről. (Szela)
Głosem swym wołałem do Pana, a wysłuchał mię z góry świętej swojej. (Sela)
5 Én lefekszem és elalszom; felébredek, mert az Úr támogat engem.
Jam się układł, i zasnąłem, a ocuciłem się; bo mię Pan podpierał.
6 Nem félek sok ezernyi néptől sem, a mely köröskörül felállott ellenem.
Nie ulęknę się wielu tysięcy ludu, którzy się na mię zewsząd zasadzili.
7 Kelj fel Uram, tarts meg engem Istenem, mert te verted arczul minden ellenségemet; a gonoszok fogait összetörted.
Powstań, Panie! wybaw mię, Boże mój! albowiemeś ty uderzył w lice wszystkich nieprzyjaciół moich, z zęby niezbożników pokruszyłeś.
8 Az Úré a szabadítás; legyen a te népeden a te áldásod. (Szela)
Od Panać jest wybawienie, a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje. (Sela)