Zsoltárok 3
1 Dávid zsoltára; fia, Absolon elől való futásakor. Uram! mennyire megsokasodtak ellenségeim! sokan vannak a reám támadók!
Een psalm van David, als hij vlood voor het aangezicht van zijn zoon Absalom. O HEERE! hoe zijn mijn tegenpartijders vermenigvuldigd; velen staan tegen mij op.
2 Sokan mondják az én lelkem felől: Nincs számára segítség Istennél, (Szela)
Velen zeggen van mijn ziel: Hij heeft geen heil bij God. (Sela)
3 De te, oh Uram! paizsom vagy nékem, dicsőségem, az, a ki felmagasztalja az én fejemet.
Doch Gij, HEERE! zijt een Schild voor mij, mijn eer, en Die mijn hoofd opheft.
4 Felszóval kiálték az Úrhoz, és ő meghallgata engemet, az ő szentsége hegyéről. (Szela)
Ik riep met mijn stem tot den HEERE, en Hij verhoorde mij van den berg Zijner heiligheid. (Sela)
5 Én lefekszem és elalszom; felébredek, mert az Úr támogat engem.
Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij.
6 Nem félek sok ezernyi néptől sem, a mely köröskörül felállott ellenem.
Ik zal niet vrezen voor tienduizenden des volks, die zich rondom tegen mij zetten.
7 Kelj fel Uram, tarts meg engem Istenem, mert te verted arczul minden ellenségemet; a gonoszok fogait összetörted.
Sta op, HEERE, verlos mij, mijn God; want Gij hebt al mijn vijanden op het kinnebakken geslagen; de tanden der goddelozen hebt Gij verbroken.
8 Az Úré a szabadítás; legyen a te népeden a te áldásod. (Szela)
Het heil is des HEEREN; Uw zegen is over Uw volk. (Sela)
