Zsoltárok 26

1 Dávidé. Ítélj meg engem, Uram! mert én ártatlanságban éltem és az Úrban bíztam ingadozás nélkül.

De David. Juĝu min, ho Eternulo, ĉar mi iris en sincereco kaj la Eternulon mi fidis; Mi ne ŝanceliĝos.

2 Próbálj meg, Uram, és kisérts meg, és vizsgáld meg veséimet és szívemet.

Esploru min, ho Eternulo, kaj elprovu min; Refandu mian internaĵon kaj mian koron.

3 Mert kegyelmed szemem előtt van, és hűségedben járok-kelek.

Ĉar Via favorkoreco estas antaŭ miaj okuloj; Kaj mi marŝas en Via vero.

4 Nem ültem együtt hivalkodókkal, és alattomosokkal nem barátkoztam.

Mi ne sidas kun homoj malveremaj, Kaj kun falsemuloj mi ne iros.

5 Gyűlölöm a rosszak társaságát, és a gonoszokkal együtt nem ülök.

Mi malamas societon de malbonfarantoj, Kaj kun malpiuloj mi ne sidos.

6 Ártatlanságban mosom kezemet, és oltárodat gyakorlom Uram!

Mi lavas miajn manojn per senkulpeco; Kaj mi moviĝas ĉirkaŭ Via altaro, ho Eternulo,

7 Hogy hallatós szóval dicsérjelek téged, és elbeszéljem minden csodatettedet.

Por aŭdigi laŭte gloradon Kaj famigi ĉiujn Viajn miraklojn.

8 Uram, szeretem a te házadban való lakozást, és a te dicsőséged hajlékának helyét.

Ho Eternulo, mi amas la ejon de Via domo, Kaj la lokon, en kiu loĝas Via gloro.

9 Ne sorozd a bűnösökkel együvé lelkemet, sem életemet a vérszopókkal együvé,

Ne pereigu mian animon kune kun la pekuloj, Nek mian vivon kun la sangaviduloj,

10 A kiknek kezében vétek van, és jobbjuk telve vesztegetéssel.

En kies manoj estas krimo Kaj kies dekstra mano estas plena de subaĉetaj donacoj.

11 Én pedig ártatlanságban élek; ments meg és könyörülj rajtam.

Kaj mi iras en senkulpeco; Liberigu min kaj korfavoru min.

12 Lábam megáll igazsággal; áldom az Urat a gyülekezetekben.

Mia piedo staras sur ebena loko; En kunvenoj mi benos la Eternulon.