Zsoltárok 16
1 Dávid miktámja. Tarts meg engem Istenem, mert benned bízom.
Bjarga mér, ó Guð, því að hjá þér leita ég skjóls.
2 Ezt mondom az Úrnak: Én Uram vagy te; feletted való jóm nincsen.
Ég sagði við Drottin: „Þú ert minn Drottinn, þú ert mín eina hjálp.“
3 A szentekben, a kik e földön vannak és a felségesekben, bennök van minden gyönyörűségem.
Ég þrái samfélag við trúaða fólkið í landinu, á því hef ég alla mína velþóknun.
4 Megsokasodnak fájdalmaik, a kik más isten után sietnek; nem áldozom meg véres italáldozatjokat és nem veszem nevöket ajkaimra.
Þeir sem kjósa sér annan guð uppskera þrengingu og tár. Ekki vil ég snerta við fórnum þeirra né nefna guði þeirra á nafn.
5 Az Úr az én osztályos részem és poharam; te támogatod az én sorsomat.
Drottinn er arfleifð mín. Hann er fjársjóður minn og fögnuður alla daga! Hann verndar allar eigur mínar.
6 Az én részem kies helyre esett, nyilván szép örökség jutott nékem.
Hann hefur gefið mér unaðsreit að erfð.
7 Áldom az Urat, a ki tanácsot adott nékem; még éjjel is oktatnak engem az én veséim.
Ég lofa Drottin sem gefur mér góð ráð. Á nóttunni leiðbeinir hann mér og segir mér hvað gera skuli.
8 Az Úrra néztem szüntelen; mert jobb kezem felől van, meg nem rendülök.
Drottinn hverfur mér aldrei úr huga. Af því að hann er með mér hrasa ég hvorki né fell.
9 Azért örül az én szívem és örvendez az én lelkem; testem is biztosságban lakozik.
Nú fagnar andi minn, líkami og sál
10 Mert nem hagyod lelkemet a Seolban; nem engeded, hogy a te szented rothadást lásson. (Sheol h7585)
því að þú munt ekki skilja mig eftir meðal hinna dánu né leyfa að þinn elskaði rotni í gröfinni. (Sheol h7585)
11 Te tanítasz engem az élet ösvényére, teljes öröm van tenálad; a te jobbodon gyönyörűségek vannak örökké.
Þú hefur leyft mér að lifa og fagna. Ég mun njóta þeirrar miklu gleði að lifa með þér að eilífu!
