Zsoltárok 147

1 Dicsérjétek az Urat! Hiszen Istenünkről énekelni jó; hiszen őt dicsérni gyönyörűséges és illendő dolog!

Purihin ninyo ang Panginoon; sapagka't mabuting umawit ng mga pagpuri sa ating Dios; sapagka't maligaya, at ang pagpuri ay nakalulugod.

2 Az Úr építi Jeruzsálemet, összegyűjti Izráelnek elűzötteit;

Itinatayo ng Panginoon ang Jerusalem; kaniyang pinipisan ang mga natapon na Israel.

3 Meggyógyítja a megtört szívűeket, és bekötözi sebeiket.

Kaniyang pinagagaling ang mga may bagbag na puso, at tinatalian niya ang kanilang mga sugat.

4 Elrendeli a csillagok számát, és mindnyájokat nevéről nevezi.

Kaniyang sinasaysay ang bilang ng mga bituin; siya ang nagbibigay sa kanila ng lahat nilang pangalan.

5 Nagy a mi Urunk és igen hatalmas, s bölcseségének nincsen határa.

Dakila ang ating Panginoon, at makapangyarihan sa kapangyarihan; ang kaniyang unawa ay walang hanggan,

6 Megtartja az Úr a nyomorultakat; a gonoszokat földig megalázza.

Inaalalayan ng Panginoon ang maamo: kaniyang inilulugmok sa lupa ang masama.

7 Énekeljetek az Úrnak hálaadással, pengessetek hárfát a mi Istenünknek!

Magsiawit kayo sa Panginoon ng pagpapasalamat; magsiawit kayo sa alpa ng mga pagpuri sa ating Dios:

8 A ki beborítja az eget felhővel, esőt készít a föld számára, és füvet sarjaszt a hegyeken;

Na nagtatakip sa mga langit ng mga alapaap. Na siyang naghahanda ng ulan sa lupa, na nagpapatubo ng damo sa mga bundok.

9 A ki megadja táplálékát a baromnak, a holló-fiaknak, a melyek kárognak.

Siya'y nagbibigay sa hayop ng kaniyang pagkain. At sa mga inakay na uwak na nagsisidaing.

10 Nem paripák erejében telik kedve, nem is a férfi lábszáraiban gyönyörködik;

Siya'y hindi nalulugod sa lakas ng kabayo: siya'y hindi nasasayahan sa mga paa ng tao.

11 Az őt félőkben gyönyörködik az Úr, a kik kegyelmében reménykednek.

Ang Panginoon ay naliligaya sa kanila na nangatatakot sa kaniya, sa nagsisiasa sa kaniyang kagandahang-loob.

12 Dicsőitsd Jeruzsálem az Urat! Dicsérd, oh Sion, a te Istenedet!

Purihin mo ang Panginoon, Oh Jerusalem; purihin mo ang iyong Dios, Oh Sion.

13 Mert erősekké teszi kapuid zárait, s megáldja benned a te fiaidat.

Sapagka't kaniyang pinatibay ang mga halang ng iyong mga pintuang-bayan; kaniyang pinagpala ang iyong mga anak sa loob mo.

14 Békességet ád határaidnak, megelégít téged a legjobb búzával.

Siya'y gumagawa ng kapayapaan sa iyong mga hangganan; kaniyang binubusog ka ng pinakamainam na trigo.

15 Leküldi parancsolatát a földre, nagy hirtelen lefut az ő rendelete!

Kaniyang sinusugo ang kaniyang utos sa lupa; ang kaniyang salita ay tumatakbong maliksi.

16 Olyan havat ád, mint a gyapjú, és szórja a deret, mint a port.

Siya'y nagbibigay ng nieve na parang balahibo ng tupa; siya'y nagkakalat ng eskarcha na parang abo.

17 Darabokban szórja le jegét: ki állhatna meg az ő fagya előtt?

Kaniyang inihahagis na parang putol na maliit ang kaniyang hielo: sinong makatatagal sa harap ng lamig niyaon?

18 Kibocsátja szavát s szétolvasztja őket; megindítja szelét s vizek folydogálnak.

Kaniyang pinahahatdan ng salita, at tinutunaw: kaniyang pinahihihip ang kaniyang hangin, at ang tubig ay pinaagos.

19 Közli igéit Jákóbbal, törvényeit s végzéseit Izráellel.

Kaniyang ipinabatid ang kaniyang salita sa Jacob, ang kaniyang mga palatuntunan at mga kahatulan sa Israel.

20 Nem tesz így egyetlen néppel sem; végzéseit sem tudatja velök. Dicsérjétek az Urat!

Siya'y hindi gumawa ng gayon sa alin mang bansa: at tungkol sa kaniyang mga kahatulan, hindi nila nalaman. Purihin ninyo ang Panginoon.