< Zsoltárok 147 >

1 Dicsérjétek az Urat! Hiszen Istenünkről énekelni jó; hiszen őt dicsérni gyönyörűséges és illendő dolog!
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!
2 Az Úr építi Jeruzsálemet, összegyűjti Izráelnek elűzötteit;
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3 Meggyógyítja a megtört szívűeket, és bekötözi sebeiket.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4 Elrendeli a csillagok számát, és mindnyájokat nevéről nevezi.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.
5 Nagy a mi Urunk és igen hatalmas, s bölcseségének nincsen határa.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.
6 Megtartja az Úr a nyomorultakat; a gonoszokat földig megalázza.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7 Énekeljetek az Úrnak hálaadással, pengessetek hárfát a mi Istenünknek!
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8 A ki beborítja az eget felhővel, esőt készít a föld számára, és füvet sarjaszt a hegyeken;
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،
9 A ki megadja táplálékát a baromnak, a holló-fiaknak, a melyek kárognak.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10 Nem paripák erejében telik kedve, nem is a férfi lábszáraiban gyönyörködik;
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛
11 Az őt félőkben gyönyörködik az Úr, a kik kegyelmében reménykednek.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12 Dicsőitsd Jeruzsálem az Urat! Dicsérd, oh Sion, a te Istenedet!
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!
13 Mert erősekké teszi kapuid zárait, s megáldja benned a te fiaidat.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.
14 Békességet ád határaidnak, megelégít téged a legjobb búzával.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15 Leküldi parancsolatát a földre, nagy hirtelen lefut az ő rendelete!
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.
16 Olyan havat ád, mint a gyapjú, és szórja a deret, mint a port.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.
17 Darabokban szórja le jegét: ki állhatna meg az ő fagya előtt?
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟
18 Kibocsátja szavát s szétolvasztja őket; megindítja szelét s vizek folydogálnak.
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19 Közli igéit Jákóbbal, törvényeit s végzéseit Izráellel.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.
20 Nem tesz így egyetlen néppel sem; végzéseit sem tudatja velök. Dicsérjétek az Urat!
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

< Zsoltárok 147 >