Zsoltárok 139
1 Az éneklőmesternek, Dávid zsoltára. Uram, megvizsgáltál engem, és ismersz.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. |
2 Te ismered ülésemet és felkelésemet, messziről érted gondolatomat.
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. |
3 Járásomra és fekvésemre ügyelsz, minden útamat jól tudod.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. |
4 Mikor még nyelvemen sincs a szó, immár egészen érted azt Uram!
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. |
5 Elől és hátul körülzártál engem, és fölöttem tartod kezedet.
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. |
6 Csodálatos előttem e tudás, magasságos, nem érthetem azt.
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. |
7 Hová menjek a te lelked elől és a te orczád elől hova fussak?
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ |
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) |
9 Ha a hajnal szárnyaira kelnék, és a tenger túlsó szélére szállanék:
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، |
10 Ott is a te kezed vezérelne engem, és a te jobbkezed fogna engem.
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. |
11 Ha azt mondom: A sötétség bizonyosan elborít engem és a világosság körülöttem éjszaka lesz,
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، |
12 A sötétség sem borít el előled, és fénylik az éjszaka, mint a nappal; a sötétség olyan, mint a világosság.
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. |
13 Bizony te alkottad veséimet, te takargattál engem anyám méhében.
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. |
14 Magasztallak, hogy csodálatosan megkülönböztettél. Csodálatosak a te cselekedeteid! és jól tudja ezt az én lelkem.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. |
15 Nem volt elrejtve előtted az én csontom, mikor titokban formáltattam és idomíttattam, mintegy a föld mélyében.
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ |
16 Látták szemeid az én alaktalan testemet, és könyvedben ezek mind be voltak írva: a napok is, a melyeken formáltatni fognak; holott egy sem volt még meg közülök.
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. |
17 És nékem milyen kedvesek a te gondolataid, oh Isten! Mily nagy azoknak summája!
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! |
18 Számlálgatom őket: többek a fövénynél; felserkenek s mégis veled vagyok.
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. |
19 Vajha elvesztené Isten a gonoszt! Vérszopó emberek, fussatok el tőlem!
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! |
20 A kik gonoszul szólnak felőled, és nevedet hiába veszik fel, a te ellenségeid.
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. |
21 Ne gyűlöljem-é, Uram, a téged gyűlölőket? Az ellened lázadókat ne útáljam-é?
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ |
22 Teljes gyűlölettel gyűlölöm őket, ellenségeimmé lettek!
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! |
23 Vizsgálj meg engem, oh Isten, és ismerd meg szívemet! Próbálj meg engem, és ismerd meg gondolataimat!
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. |
24 És lásd meg, ha van-e nálam a gonoszságnak valamilyen útja? és vezérelj engem az örökkévalóság útján!
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. |
