< Zsoltárok 132 >

1 Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;
Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, Daawitii fi rakkina inni obse hundumaa yaadadhu.
2 A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:
Inni kakuu tokko Waaqayyoof kakatee Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf akkana jedhee wareege:
3 Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;
“Ani mana koo ol hin seenu; yookaan siree kootti ol hin baʼu.
4 Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;
Ani ija kootiif hirriba, baallee ija kootiitiif immoo mugaatii hin eeyyamu;
5 Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!
kunis hamma ani Waaqayyoof iddoo argutti, Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf iddoo jireenyaa argutti.”
6 Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:
Kunoo, Efraataatti waaʼee isaa dhageenye; Yaaʼaarittis isa arganne:
7 Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!
“Kottaa iddoo jireenya isaa dhaqnaa; ejjeta miilla isaa jalattis kufnee waaqeffannaa.
8 Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!
‘Yaa Waaqayyo kaʼiitii, gara iddoo boqonnaa keetii kottu; atii fi taabonni jabina keetiis kottaa.
9 Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!
Luboonni kee qajeelummaa haa uffatan; qulqulloonni kees gammachuudhaan haa faarfatan.’”
10 Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!
Sababii garbicha kee Daawitiif jedhiitii, dibamaa kee hin gatin.
11 Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;
Waaqayyo akkana jedhee kakuu dhugaa tokko Daawitiif kakateera; inni kakuu kana irraa duubatti hin deebiʼu: “Ani ilmaan kee keessaa isa tokko teessoo kee irra nan teessisa;
12 Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.
yoo ilmaan kee kakuu koo fi seera ani isaan barsiisu eegan, ilmaan isaaniis akkasuma bara baraa hamma bara baraatti teessoo kee irra ni taaʼu.”
13 Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:
Waaqayyo Xiyoonin filateeraatii; akka isheen iddoo jireenya isaa taatus fedhee akkana jedheera:
14 Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;
“Kun bara baraa hamma bara baraatti iddoo jireenyaa koo ti; kanas ani waanan fedheef, as nan jiraadha.
15 Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;
Ani waan hundaan ishee nan eebbisa; hiyyeeyyii ishee illee buddeena nan quubsa.
16 Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.
Luboota isheetti fayyina nan uffisa; qulqulloonni ishees gammachuudhaan ni faarfatu.
17 Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.
“Ani achitti akka gaanfi tokko Daawitiif biqilu nan godha; dibamaa koofis ibsaa qopheesseera.
18 Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.
Diinota isaatti qaanii nan uffisa; gonfoon mataa isaa irraa garuu ni ifa.”

< Zsoltárok 132 >